Το να ζεις και να πεθαίνεις είναι το εμπρόσθιο και το αντίστροφο της ανθρώπινης ύπαρξης. Γιατί όμως χρειάζεται τόσος χρόνος για να δεχτούμε το αντίστροφο; Πώς μπορούμε να αποδεχθούμε το αναπόφευκτο; Δοκιμάστε να μας εξηγήσετε τη σειρά Το καλό μέρος.
Κάθε πολιτισμός αντιμετωπίζει αυτό το δίλημμα διαφορετικά. για παράδειγμα στη βουδιστική παράδοση ζει κανείς και πεθαίνει ταυτόχρονα με μια μοναδική εμπειρία. Σε άλλες κοινωνίες, ο θάνατος θεωρείται ταμπού.
Υπάρχει κάτι πιο αναπόφευκτο από τον θάνατο; Μακριά από το να νιώθουμε ηττημένοι, θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε περισσότερους πόρους και δεξιότητες για να ξεπεράσουμε τις εγγενείς καταστάσεις της ζωής. Κατανοώ θάνατος Δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποφύγουμε το πένθος αλλά εξοικειωθείτε με ένα φυσικό γεγονός όπως η ζωή .
Μπέρτραντ Ουίλιαμς Ο μελετητής της ηθικής φιλοσοφίας που θεωρείται από τους Times ως ο πιο σημαντικός και λαμπρός ηθικός φιλόσοφος της εποχής του δηλώνει ότι αν ήμασταν αθάνατοι θα χάναμε κάθε ικανότητα να εκπλαγούμε από τη ζωή. Φαίνεται ότι τα πράγματα αποκτούν νόημα ακριβώς επειδή είναι προορισμένα να τελειώσουν.
Ο θάνατος είναι ζωή βιωμένη. Η ζωή είναι θάνατος που έρχεται.
-Χόρχε Λουίς Μπόρχες-
Τι μας λέει η φιλοσοφία για την αποδοχή του αναπόφευκτου;
Τι μπορούμε να γνωρίζουμε για τον θάνατο; Τίποτα ή σχεδόν τίποτα το πολύ, πολλοί ευφημισμοί και περιφράσεις, μερικές φορές μεταφορές και αλληγορίες. Για το λόγο αυτό φιλοσοφία περισσότερο από κάθε άλλη πειθαρχία, έχει το καθήκον να αναλογιστεί αυτό το θέμα που μας ταλαιπωρεί και που μας τοποθετεί μπροστά στο κατώφλι του αδιανόητου.
Οι άντρες τείνουν να πιστεύουν ότι ο θάνατος είναι το τέλος των πάντων, αλλά δεν αντιλαμβάνονται ότι πεθαίνουν κάθε μέρα. Ο Ramón Andrés Ισπανός δοκιμιογράφος και ποιητής δηλώνει ότι Ο θάνατος βρίσκεται στο επίκεντρο των σκέψεών μας γιατί είναι ο μόνος ικανός να δώσει νόημα στη ζωή . Υπερβαίνοντας το όραμά μας για τη ζωή, η αποδοχή του θανάτου μοιάζει περισσότερο με μια τάση που προορίζεται για τον ανατολικό πολιτισμό.
Ίσως το μόνο πράγμα που γνωρίζουμε για το αναπόφευκτο του θανάτου είναι η αξία που δίνει στη ζωή. Τι μας περιμένει μετά τον θάνατο; Αυτή είναι μια ερώτηση που κανείς δεν έχει καταφέρει ακόμα να απαντήσει, ίσως επειδή είναι κακώς διατυπωμένη στη ζωή. Η αποδοχή του αναπόφευκτου παραμένει ένα από τα άλυτα καθήκοντα της ανθρωπότητας.
Η φιλοσοφική προσέγγιση του θανάτου έχει πολλαπλές έννοιες. Γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε αλλά δεν μας δίνεται να ξέρουμε πώς θα πεθάνουμε και πότε είναι αδύνατο να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε βήμα που κάνουμε στη ζωή μας οδηγεί σε ένα μονοπάτι που μας φέρνει πιο κοντά στο θάνατο . Επιλέγουμε τον δρόμο προς το τέλος ή την επικείμενη αρχή; Αυτά τα ερωτήματα ιντριγκάρουν τους φιλοσόφους που συζητούν πάνω από όλα το νόημα της ζωής και του θανάτου. Γιατί όπως είπε Σενεκάς τίποτα δεν είναι πιο σίγουρο από τον θάνατο.
Η ζωή και ο θάνατος μοιάζουν με κύμα. Τα κύματα γεννιούνται και σχηματίζονται, μεγαλώνουν και μόλις φτάσουν στην ακτή το νερό εξαφανίζεται και επιστρέφει στη θάλασσα.
Το καλό μέρος : το παράδοξο της αυτοσυνείδησης του θανάτου ως νοήματος της ζωής
Σε κάθε επεισόδιο της σειράς Το καλό μέρος μια φιλοσοφική θεωρία χρησιμοποιείται για να εξηγήσει ουσιαστικά ηθικά ζητήματα στη ζωή μας. Οι πρωταγωνιστές της σειράς είναι όλοι νεκροί και ζουν σε α μετά θάνατον ζωή αρκετά παράξενο. Η παρακολούθηση της σειράς μας κάνει να αναρωτιόμαστε: τι θα βρούμε στη μετά θάνατον ζωή;
Αξίζει να φανταστεί κανείς ένα μέρος όπου είναι δυνατό να εκπληρώσει όλες τις επιθυμίες που έρχονται στο μυαλό για την αιωνιότητα; Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν όρια; Στη σειρά Το καλό μέρος παρουσιάζονται διάφορα σενάρια που διαπερνούν ορισμένοι μηδενισμός .
Σε αυτή τη σειρά τα μεγάλα μυαλά του σύμπαντος έχουν βαρεθεί εδώ και αιώνες, χάνουν όλες τους τις γνώσεις και δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να πίνουν κοκτέιλ... Το τέλος τότε είναι ένας ύμνος συμφιλίωσης με τη ζωή και τον θάνατο.
Η θνητότητα δίνει νόημα στη ζωή και η ηθική βοηθά στην καθοδήγηση αυτού του νοήματος. Μας κάνει επίσης να αναλογιστούμε τον ρόλο μας στον κόσμο και πώς οι πράξεις μας επηρεάζουν τους γύρω μας.
Πώς όμως μπορούμε να αποδεχθούμε το αναπόφευκτο; Αυτή είναι μια ερώτηση που ο καθένας μας θα απαντήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε διάφορες στιγμές της ζωής του. Τότε θα υπάρχουν τόσες απαντήσεις, όσοι και άνθρωποι που αντιμετωπίζουν το αναπόφευκτο.
Η αυτογνωσία του θανάτου δίνει νόημα στη ζωή.
-Aurelio Arteta Aísa-
