Pregabalin, τι είναι και σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται;

Ο πρεγκαμπαλίνη που κυκλοφορεί με την ονομασία Lyrica είναι ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του νευροπαθητικού πόνου σε διαταραχές όπως η διαβητική νευροπάθεια ή η μεθερπητική νευραλγία.

Επί του παρόντος, ο νευροπαθητικός πόνος εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική πρόκληση για τις μονάδες πόνου. Αυτό οφείλεται στην ισχυρή αντίσταση στις κοινές αναλγητικές θεραπείες και στην κακή γνώση των παθογόνων που προκαλούν.

Ας μάθουμε λοιπόν τι είναι το pregabalin, γιατί χρησιμοποιείται, πώς λειτουργεί και ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειές του.

Τι είναι το Pregabalin;

Πρεγκαμπαλίνη είναι ανάλογο του γ-αμινοβουτυρικού οξέος ή ΕΜΠΡΟΣ . Το GABA είναι ο κύριος ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής του κεντρικού νευρικού συστήματος και η λειτουργία του είναι να επιβραδύνει την εγκεφαλική δραστηριότητα. Αν και το pregabalin είναι ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο ταξινομείται επίσης μεταξύ των νευροτροποποιητικών φαρμάκων. Δημιουργήθηκε από γκαμπαπεντίνη με ειδική ένδειξη για περιφερικό νευροπαθητικό πόνο.

Είναι ένα φάρμακο με γραμμική φαρμακοκινητική που διαφέρει ελάχιστα από άτομο σε άτομο. Δεν ενώνεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος και δεν μεταβολίζεται στα νεφρά ούτε απεκκρίνεται στα ούρα. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους έχει πολύ λίγα κοινά χαρακτηριστικά με άλλα παρόμοια φάρμακα.

Τα αναλγητικά αποτελέσματα της πρεγκαμπαλίνης αρχίζουν να εμφανίζονται τις πρώτες ημέρες της θεραπείας και διατηρούνται μακροπρόθεσμα.

Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το pregabalin;

Πρεγκαμπαλίνη χρησιμοποιείται για τη θεραπεία:

Νευροπαθητικός πόνος:αυτό το φάρμακο είναι κατάλληλο για τη θεραπεία του

Επιληψία: Το Pregabalin ενδείκνυται στη συνδυασμένη θεραπεία μερικών κρίσεων με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες.

Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή:χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία του γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ή GAD στους ενήλικες.

Η θεραπεία με πρεγκαμπαλίνη έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στην περίπτωση του εικονικού φαρμάκουμε δοσοεξαρτώμενο μηχανισμό καθώς ελέγχει τον πόνο και βελτιώνει τον ύπνο μαζί με πολλές άλλες παραμέτρους ποιότητας ζωής ασθενών που πάσχουν από νευροπαθητικό πόνο. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στη θεραπεία της διαβητικής νευροπάθειας ή της μεθερπητικής νευραλγίας.

Διαβητική νευροπάθεια:είναι μια από τις διαταραχές του νευρικού συστήματος που προκαλείται από τον διαβήτη.

Μεθερπητική νευραλγία:είναι ένας επίμονος νευροπαθητικός πόνος που εντοπίζεται στο δερμάτωμα στο οποίο υπάρχει οξύ περιστατικό έρπης ζωστήρας . Γνωρίζουμε ότι διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες μετά την εξαφάνιση των δερματικών βλαβών.

Μηχανισμός δράσης

Η πρεγκαμπαλίνη σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με α ενιαία υπομονάδα διαύλων ασβεστίου που καλύπτονται από τάση στο κεντρικό νευρικό σύστημα ωστόσο ο μηχανισμός δράσης του δεν είναι επακριβώς γνωστός. Η αναλγητική του δράση συνδέεται με την ικανότητα σύνδεσης αυτής της πρωτεϊνικής υπομονάδας με μεγαλύτερη συγγένεια από τη γκαμπαπεντίνη, ένα άλλο αντιεπιληπτικό που χρησιμοποιείται για τον χρόνιο νευροπαθητικό πόνο και την ινομυαλγία σε ενήλικες. Τα δύο φαρμακολογικά προφίλ είναι επομένως παρόμοια.

Με την ένωση αυτής της υπομονάδας ρυθμίζει την είσοδο του ιόντος ασβεστίου μέσω καναλιών με πύλη τάσης και επομένως μειώνει την απελευθέρωση διεγερτικών νευροδιαβιβαστών όπως η νορεπινεφρίνη και το γλουταμικό ουσία Π .

Αυτό περιλαμβάνει το μείωση της νευρωνικής διεγερσιμότητας διαφορετικών περιοχών του νευρικού συστήματος ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με παθολογίες νευροπαθητικού πόνου, επιληψία ή άγχος. Αν και είναι ανάλογο του γάμμα-αμινοβουτυρικού οξέος ή του GABA, δεν αλληλεπιδρά με τους υποδοχείς GABA-A ή B και δεν επηρεάζει την επαναπρόσληψη του.

Παρενέργειες

Ανάμεσά τους Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες στη θεραπεία με πρεγκαμπαλίνη είναι: :

• Ναυτία.
• Υπνηλία.
• Πονοκέφαλο.
• Νασοφαριγγίτης.
• Αυξημένη όρεξη.
• Ευφορική ψυχική κατάσταση.
Σύγχυση .
• Ευερέθιστο.
• Αποπροσανατολισμός.
• Αϋπνία.
• Αύξηση βάρους.
Μείωση της λίμπιντο.
• Στυτική δυσλειτουργία .
• Θολή όψη.
• Διπλωπία.
Ζάλη .
• Γαστρεντερικές διαταραχές.
• Μυϊκές κράμπες.
• Πόνος στην πλάτη ή στα άκρα.

Ανεξάρτητα από τον κατάλογο των πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι περισσότερες από αυτές είναι παροδικές και καλά ανεκτές από τους ασθενείς. Οι περιπτώσεις εγκατάλειψης της θεραπείας είναι στην πραγματικότητα ελάχιστες. Έχουν παρατηρηθεί σε ορισμένους ασθενείς συμπτώματα στέρησης μετά τη διακοπή της θεραπείας με πρεγκαμπαλίνη. Συνιστάται λοιπόν να μειώνετε σιγά σιγά τις δόσεις για να αποφύγετε πιθανές επιπλοκές.