Προσωπικότητα, ιδιοσυγκρασία και χαρακτήρας

Η προσωπικότητα, η ιδιοσυγκρασία και ο χαρακτήρας είναι τρεις έννοιες που στην ψυχολογία χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τρόπους σκέψης και συναισθήματος και ως εκ τούτου σχετίζονται μεταξύ τους.

Για να χρησιμοποιήσουμε τους όρους προσωπικότητα, ιδιοσυγκρασία και χαρακτήρας με κριτήρια, ας προσπαθήσουμε να οριοθετήσουμε και να αλλάξουμε το μέγεθος αυτών των τριών λέξεων με απλό τρόπο. Πριν ανακαλύψετε τις διαφορές, είναι απαραίτητο να το διευκρινίσετε Η ιδιοσυγκρασία και ο χαρακτήρας είναι διαστάσεις της προσωπικότητας. Δηλαδή και τα δύο είναι ουσιαστικά συστατικά του τελευταίου.

Η προσωπικότητα, η ιδιοσυγκρασία και ο χαρακτήρας είναι έννοιες που χρησιμοποιούνται στην ψυχολογία για να εκφράσουν διαφορετικούς τρόπους σκέψης και συναισθημάτων.

Ιδιοσυγκρασία: συστατική βάση

Όταν μιλάμε για ιδιοσυγκρασία αναφερόμαστε σε αυτό το έμφυτο μέρος της προσωπικότητας που καθορίζεται από τη γενετική κληρονομικότητα. Θεωρείται ως η βιολογική και ενστικτώδης διάσταση της προσωπικότητας. Στην πραγματικότητα είναι ο παράγοντας της προσωπικότητας που εκδηλώνεται πρώτος.

Στα νεογέννητα είναι ήδη δυνατό να διακρίνουμε διαφορετικούς τύπους ιδιοσυγκρασίας. Ανάλογα με την τάση τους να προσπαθούν και να εκδηλωθούν θετικά συναισθήματα ή αρνητική και μια καλή ή κακή διάθεση μπορεί να θεωρηθούν ευκολότερα ή πιο δύσκολα παιδιά από άποψη συμπεριφοράς.

Όντας γενετικής προέλευσης και αποτέλεσμα κληρονομικής σύστασης Η ιδιοσυγκρασία είναι δύσκολο να μεταμορφωθεί, να χειραγωγηθεί ή να τροποποιηθεί από συνέπειες. Κάπως αυτή η τάση θα υπάρχει πάντα. Ωστόσο, δεν είναι λιγότερο αλήθεια ότι μπορούμε να βασιστούμε σε κάποιους πόρους για να ενισχύσουμε ή να εμποδίσουμε την εκδήλωσή του. Αν ήμασταν α παγόβουνο θα ήταν πάντα μέρος της βυθισμένης περιοχής, άρα θα μπορούσε να ασκήσει έναν ορισμένο έλεγχο για να τροποποιήσει την έκφανσή του στην εξωτερική περιοχή.

Ιπποκράτης και Γαληνός: η χυμική θεωρία

Η χιουμοριστική θεωρία που διατύπωσε ο Ιπποκράτης στην Αρχαία Ελλάδα ήταν μια από τις πρώτες θεωρίες με τις οποίες έγινε προσπάθεια να εξηγηθεί η ιδιοσυγκρασία. Αυτός ο γιατρός το θεώρησε κίτρινη χολή μαύρη χολή φλέγμα και αίμα. Τους ονόμασε σωματικό χιούμορ.

Λίγους αιώνες αργότερα Ο Γαληνός της Περγάμου με βάση την ταξινόμηση του Ιπποκράτη κατηγοριοποίησε τους ανθρώπους ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους. Μαζί τους διέκρινε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων:

Χολερική (κίτρινη χολή):παθιασμένο και ενεργητικό άτομο που θυμώνει εύκολα. Η μελαγχολική (μαύρη χολή):θλιμμένο άτομο εύκολα συγκινημένο και με μεγάλη καλλιτεχνική ευαισθησία. Το φλεγματικό (φλέγμα):ψυχρό και λογικό θέμα. Ο σαγκουίνος (αίμα):εύθυμο και αισιόδοξο άτομο που εκφράζει στοργή στους άλλους και εμφανίζεται σίγουρος.

Χαρακτήρας: η αντανάκλαση των εμπειριών μας

Αυτό είναι το συστατικό της προσωπικότητας που περιέχει την ιδιοσυγκρασία (κληρονομική σύσταση) και το σύνολο των εκπαιδευτικών και σχεσιακών συνηθειών που έχει μάθει το άτομο. Δηλαδή είναι και έμφυτη και επίκτητη πτυχή.

Ο χαρακτήρας είναι το μέρος μας που καθορίζεται από το περιβάλλον.

Είναι συνέπεια των εμπειριών και των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων που θα ζήσουμε σε όλη τη ζωή και από τις οποίες θα αντλήσουμε ένα συγκεκριμένο μάθημα. Όλες αυτές οι συνήθειες επηρεάζουν την ιδιοσυγκρασία και τις βιολογικές μας προδιαθέσεις τροποποιώντας τις, διαφοροποιώντας τις, εκλεπτύνοντάς τις και δίνοντας έτσι μορφή στην προσωπικότητά μας. Η προέλευση του χαρακτήρα είναι πολιτισμική.

Είναι λιγότερο σταθερό από την ιδιοσυγκρασία. Δεδομένου ότι ο χαρακτήρας δεν είναι κληρονομικός, δεν εκδηλώνεται πλήρως στα αρχικά στάδια της εξελικτικής ανάπτυξης. Αλλά περνάει από διάφορα στάδια μέχρι φτάνει τη μέγιστη έκφρασή του σε εφηβική ηλικία . Είναι επομένως τροποποιήσιμο και υπόκειται σε αλλαγές. για παράδειγμα μέσω της κοινωνικής εκπαίδευσης. Στις μέρες μας αυτός ο όρος συχνά συγχέεται με αυτόν της προσωπικότητας σε σημείο να χρησιμοποιείται χωρίς διάκριση.

Προσωπικότητα: βιολογία και περιβάλλον

Η προσωπικότητα είναι το αποτέλεσμα του αθροίσματος χαρακτήρα (ιδιοσυγκρασία και μαθημένες συνήθειες) και συμπεριφοράς. Δηλαδή, περιλαμβάνει και τις δύο πτυχές. Είναι μάλλον αυτή ακριβώς η συνοχή που μας επιτρέπει να ξεκαθαρίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια τις διαφορές μεταξύ προσωπικότητας, ιδιοσυγκρασίας και χαρακτήρα.

Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνο αποτέλεσμα γενετικής κληρονομικότητας αλλά και συνέπεια των περιβαλλοντικών επιδράσεων στις οποίες υπόκειται το υποκείμενο. Η προσωπικότητα είναι ένα ατομικό διακριτικό σημάδι και ως εκ τούτου είναι χαρακτηριστικό του ατόμου. Επιπλέον, σύμφωνα με πολυάριθμες μελέτες παραμένει σταθερή στο χρόνο και στις καταστάσεις.

Ο χαρακτήρας είναι απλώς προσωπικότητα από ηθική άποψη.

-Gordon Allport-

Προσδιορίστε την προσωπικότητα

Στην ψυχολογία, η προσωπικότητα είναι το σύνολο των συναισθημάτων γνώση και συμπεριφορές που διαμορφώνουν το πρότυπο συμπεριφοράς ενός ατόμου. Είναι ο τρόπος με τον οποίο αισθανόμαστε, σκεφτόμαστε ή συμπεριφερόμαστε. Είναι ένα σύνολο διαδικασιών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και αυτορυθμίζονται, συνθέτοντας ένα δυναμικό σύστημα. Οι δύο πιο χρησιμοποιούμενοι και αποδεκτοί ορισμοί επί του παρόντος στην ψυχολογία είναι:

• Η προσωπικότητα είναι το συνολικό άθροισμα των πραγματικών ή δυνητικών προτύπων συμπεριφοράς του οργανισμού όπως καθορίζονται από την κληρονομικότητα και το περιβάλλον. Χανς Άινσεκ (1947)
• Η προσωπικότητα αποτελείται από τα τυπικά πρότυπα συμπεριφοράς (συμπεριλαμβανομένων των συναισθημάτων και των σκέψεων) που χαρακτηρίζουν την προσαρμογή του ατόμου σε καταστάσεις ζωής. Michel (1976)

Ωστόσο Δεν υπάρχει ενιαίος ή σαφής ορισμός της προσωπικότητας δεδομένου ότι είναι ένα πολύπλοκο σύστημα και υπάρχουν πολυάριθμοι ορισμοί καθώς και συγγραφείς και ρεύματα. Κάθε φιλοσοφία ή θεωρία έχει παράσχει το όραμα και την έννοια της παρόμοια μεταξύ τους αλλά διαφορετικές σε αποχρώσεις. Ωστόσο, όλοι έχουν κάτι κοινό: θεωρούν ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρότυπο στο άτομο που τους οδηγεί να συμπεριφέρονται με παρόμοιο τρόπο σε παρόμοιες καταστάσεις. Σε αυτό το σχήμα θα μπουν στο παιχνίδι μια σειρά από μεταβλητές που θα του έδιναν σχήμα.

Ανάλογα με το ρεύμα, αυτές οι μεταβλητές λαμβάνουν το ένα ή το άλλο όνομα: χαρακτηριστικές αιτίες μέρη γνωρίσματα... Το θεμελιώδες είναι ότι ο πλούτος της ψυχολογίας της προσωπικότητας βρίσκεται σε όλες αυτές τις συνεισφορές, θεωρίες, μελέτες και έρευνες μαζί με την ολοκλήρωση του συνόλου τους.