Αγάπη χωρίς προσκόλληση ή
Πριν διευκρινίσουμε πώς αγάπη χωρίς προσκόλληση είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε σε τι αναφερόμαστε σε αυτό το πλαίσιο όταν μιλάμε για προσκόλληση. Από ηθολογικής άποψης δεν υπάρχει τίποτα τόσο σημαντικό για τον άνθρωπο όσο η προσκόλληση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα νεογέννητα. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός έντονου και διαρκούς δεσμού που είναι απαραίτητος για την ανάπτυξή μας, έναν δεσμό όπου η υγιής αγάπη μας βοηθά επίσης να χτίσουμε την προσωπικότητά μας.
Το να δημιουργήσεις μια σχέση εξάρτησης σημαίνει να παραδώσεις την ψυχή σου με αντάλλαγμα ψεύτικη ευχαρίστηση και ψεύτικη ασφάλεια.
-Walter Riso-
Από την άποψη των συναισθηματικών σχέσεων, η προσκόλληση απαιτεί μια άλλη εξέταση. Είναι σαφές ότι όλοι πρέπει να ξέρουμε ότι ο άλλος είναι εκεί για εμάς. Θέλουμε να νιώθουμε ότι μας αγαπούν. Θέλουμε να είμαστε μέρος μιας προσπάθειας. Όλα αυτά μας κάνουν μέρος ενός ζευγαριού. Ωστόσο, αυτός ο όρος δημιουργεί πρόσφορο έδαφος όπου συχνά αυξάνεται ο φόβος και η ανασφάλεια.
Και παιδί να τραφεί και να βρει τη θέση του στον κόσμο που χρειάζεται τους γονείς του. Το να χτίζεις αγάπη με βάση την προσκόλληση σημαίνει να έχεις ανάγκη τον σύντροφό σου όπως ακριβώς χρειάζεται ένα παιδί τους γονείς του. Είναι μια αγάπη χωρίς προσωπικότητα και ανώριμη όπου υπάρχουν μόνο ανάγκες, φόβοι και εξαρτήσεις.
Η αγάπη χωρίς προσκόλληση είναι ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί
Το να αγαπάς χωρίς προσκόλληση δεν είναι εύκολο. Αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνηθίσει να αγαπάμε υπό όρους. Θέλουμε έρωτες που να μας ταιριάζουν. Άνθρωποι που γεμίζουν την αίσθηση του κενού και μας μοναξιά . Σύντροφοι που γιατρεύουν τα σπασμένα μας κομμάτια και που ράβουν φτερά στους ώμους μας που μας επιτρέπουν να πετάμε. Θέλουμε τα πάντα, ξεχνώντας το πιο σημαντικό πράγμα: ξεκινώντας από τον εαυτό μας.
Κανείς δεν είναι υπεύθυνος να μας σώσει, να μας ξαναχτίσει ή να μας κάνει αυτό που πάντα ονειρευόμασταν. Αυτή η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μας. Ωστόσο, έχουμε συνηθίσει να δίνουμε τον εαυτό μας στους άλλους με την ελπίδα να αισθανόμαστε ολοκληρωμένοι και πληρωμένοι. Θέλουμε να ικανοποιήσουμε κάθε μας ανάγκη. Η εξήγηση αυτού του τύπου ψυχολογικής και συναισθηματικής δυναμικής, όσο περίεργη κι αν είναι, βρίσκεται στην κοινωνία στην οποία μορφωθήκαμε.
Από μικρή ηλικία, ο πολιτισμός μας έχει μεταδώσει σε μας την ιδέα ότι η ευτυχία επιτυγχάνεται με την κατοχή πολλών πραγμάτων. Αυτό, όμως, μας παρουσιάζει μια θλιβερή συναισθηματική ιδέα: την αιώνια αίσθηση που υπάρχει εκεί έλλειψη κάτι. Με αυτόν τον τρόπο προσανατολίζουμε την ύπαρξή μας με βάση αυτή τη συνεχή αναζήτηση να έχουμε και να συσσωρεύουμε ορισμένα πράγματα με την ελπίδα να νιώσουμε καλά. Αναπτύσσουμε εμμονικούς δεσμούς με ιδανικά αντικείμενα και ανθρώπους. Νομίζουμε ότι ίσως έτσι δώσουμε νόημα στην ύπαρξή μας.
Αυτός ο τύπος προσκόλλησης διαφθείρει και οξειδώνεται . Μας κάνει αιώνια δέσμιους αυτού που μας λείπει . Αρχίζουμε να χρειαζόμαστε πράγματα ή ανθρώπους και αυτό δεν οφείλεται σε μια αυθεντική ανάγκη αλλά σε μια κοινωνική και συναισθηματική παρόρμηση. Ένας τυφλός μηχανισμός λόγω ταλαιπωρίας και φόβου έλλειψης.
Αξίζει μια τέτοια ύπαρξη; Προφανώς όχι! Η συνειδητοποίηση αυτού θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε πιο υγιείς συναισθηματικές σχέσεις αλλά και να έχουμε μια πιο ευτυχισμένη και πιο ικανοποιητική ζωή.
Πώς να αγαπάς χωρίς προσκόλληση και άγχος;
Το να αγαπάς για την ευχαρίστηση του να το κάνεις και όχι από ανάγκη, σημαίνει να αγαπάς τον σύντροφό σου όπως είναι, όχι για αυτό που θέλουμε να είναι. Σημαίνει να αγαπάς κάποιον όπως αγαπάμε τον ήλιο, τα φεγγάρια και τα αστέρια. Δεν μπορούμε ούτε θέλουμε να μας ανήκουν, αλλά εκτιμούμε το γεγονός ότι είναι εκεί για να μας διαφωτίσουν και να μας εμπνέουν μέρα με τη μέρα, συνοδεύοντάς μας στο ταξίδι της ζωής μας. Το να μην μπορούμε να τα θεωρούμε δικά μας δεν μας εμποδίζει να τα απολαύσουμε.
Ας δούμε τώρα μερικούς τρόπους για να αγαπήσετε χωρίς προσκόλληση και να δημιουργήσετε μια σχέση απαλλαγμένη από εθισμούς.
Δηλώστε τον εαυτό σας: ξεκινήστε από τον εαυτό σας
Δηλώστε συναισθηματικά ελεύθεροι. Δεν χρειάζεσαι κανέναν για να είσαι ευτυχισμένος. Εκεί ευτυχία πρέπει πρώτα απ 'όλα να είναι μέρος ενός ατόμου όταν είναι μόνο του. Είναι ένα αίσθημα αυτοπραγμάτωσης με το οποίο να θεωρείς τον εαυτό σου ως ανθρώπους που έχουν αξία και αξιοπρέπεια.
Δηλώστε ότι είστε άτομο χωρίς προσκόλληση. Απελευθερώστε τον εαυτό σας από τον φόβο της εγκατάλειψης και το επίμονο άγχος του να μείνετε μόνοι. Απαλλαγείτε από όλες τις προσκολλήσεις σας όπως ιδανικά, σχέδια, ψευδείς αντιλήψεις, κληρονομικές ιδέες κ.λπ. Να είστε σε θέση να προσφέρεστε σε κάποιον με ελευθερία και όχι για την ανάγκη να γεμίσετε τις αισθήσεις του κενού ή της μοναξιάς σας.
Αγάπη χωρίς προσκόλληση χωρίς ανάγκη με ελπίδα
Να θυμάστε ότι η δηλητηριασμένη αγάπη δεν συνεπάγεται μόνο την εμμονική ανάγκη να κατέχετε τον σύντροφό σας και να είστε μέρος του. Πρόκειται επίσης για την αδυναμία να εγκαταλείψετε αυτό το άτομο όταν ο δεσμός είναι επιβλαβής.
Να αγαπάς σημαίνει να είσαι ξεκάθαρος για το τι είναι η απεριόριστη αγάπη. Τα αποτελέσματα είναι η κατάθλιψη ζήλια έλλειψη συναισθηματικού ελέγχου χαμηλή αυτοεκτίμηση και εξάρτηση.
Η αγάπη συνεπάγεται επένδυση στην προσωπική μας ανάπτυξη και σε αυτήν του αγαπημένου μας προσώπου. Σημαίνει να αφήνει τους χώρους της που θα χρησιμεύουν στον εμπλουτισμό της σχέσης.
Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε μια σχέση βασισμένη στην ελεύθερη ανταλλαγή χωρίς άγχος και ανασφάλεια. Μιλάμε για δεσμούς στους οποίους δεν υπάρχουν εμμονικές ανάγκες αλλά δύναμη και γενναιοδωρία. Αυτά δημιουργούνται μέσα από την εμπιστοσύνη και τη συνενοχή. Μια συνενοχή που βασίζεται στο ότι παύω να είμαι γιατί ξέρω ότι με αγαπούν. Έχω πίστη σε αυτούς που με επέλεξαν γιατί αγαπούν αυτό που είμαι και δεν είναι μαζί μου μόνο και μόνο για να διώξουν το φάντασμα της μοναξιάς.
