Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ) είναι μια αγχώδης διαταραχή που προκαλεί αλλαγές στη σκέψη, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του ατόμου που πάσχει από αυτήν. Ένα από τα συμπτώματα που περιορίζει περισσότερο τη ζωή αυτών των ατόμων είναι αίσθημα ύπαρξης να ανακουφίσει την ταλαιπωρία που δημιουργείται από τη δική του λογική και τα συναισθήματα.
Τι είναι όμως οι εμμονές; Είναι επίμονες ή παράλογες επαναλαμβανόμενες σκέψεις, εικόνες ή παρορμήσεις ακούσιας ή εγοδυστονικής (δυσάρεστης και παρεμβατικής) φύσης. Δεν πρόκειται για υπερβολικές ανησυχίες για πραγματικά προβλήματα, αλλά για φόβους που προκύπτουν από τη φαντασία πολύ απίθανων προβλημάτων. Αυτές οι εμμονές προκαλούν βαθιά δυσφορία σε άτομα που επηρεάζονται από αυτή τη διαταραχή, παρόλο που πολλοί από αυτούς είναι σε θέση να αναγνωρίσουν ότι αυτές οι ιδέες είναι μόνο ο καρπός της φαντασίας τους.
Στις περισσότερες κλινικές περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι τείνουν να σταματήσουν να αντιστέκονται στην εμμονή επειδή ο συνεχής αγώνας να την εξαφανίσουν από το μυαλό τους μπορεί να είναι εξουθενωτικός.
Ένας δεύτερος παράγοντας που υπάρχει στον ορισμό αυτής της διαταραχής είναι αυτός του καταναγκασμού. Ο καταναγκασμός πρέπει να κατανοηθεί ως μια επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που εμφανίζεται ως απάντηση σε μια εμμονή ακολουθώντας ορισμένους κανόνες ή με στερεότυπο τρόπο. Δεν έχει στόχο από μόνο του αλλά έχει ως στόχο να παράγει ή να αποτρέπει ορισμένες καταστάσεις ή καταστάσεις. Αυτός ο τρόπος επίλυσης του προβλήματος δεν είναι μια ορθολογική λύση (όπως το κλείσιμο του αυτοκινήτου δύο φορές για ασφάλεια) ή ακόμα και όταν είναι, είναι σαφώς δυσανάλογος (π.χ. πλύσιμο των χεριών σας δέκα φορές στη σειρά).
Ας φανταστούμε τώρα μια κατάσταση που μπορεί να αποτελεί παράδειγμα της λειτουργίας του μηχανισμού εμμονής-καταναγκασμού. Ένα άτομο με ΙΨΔ οδηγεί όταν ξαφνικά του έρχεται στο μυαλό ότι κάτι κακό μπορεί να συμβεί στην οικογένειά του. Ξέρει ότι αυτός ο φόβος είναι μόνο αποκύημα του μυαλού του, αλλά νιώθει την ανάγκη να δαγκώσει το τζάμι του αυτοκινήτου τρεις συνεχόμενες φορές για να μην συμβεί κάτι στην οικογένειά του. Είναι παράλογος συλλογισμός ωστόσο η ψυχαναγκαστική παρόρμηση σε συνδυασμό με την αντίσταση τον οδηγεί να το κάνει ούτως ή άλλως . Η δράση δεν είναι από μόνη της ευχάριστη για αυτό το άτομο αλλά είναι αποτελεσματική στη μείωση του άγχους του τη συγκεκριμένη στιγμή.
Το σπαραχτικό και συγκινητικό ποίημα αγάπης ενός αγοριού που πάσχει από ΙΨΔ
Αγάπη και αγάπη ταλαιπωρία είναι πολύ βαθιά συναισθήματα που όλοι έχουμε νιώσει ή αναζητήσει σε όλη μας τη ζωή. Ωστόσο, πολύ λίγα λέγονται για το πώς μπορεί να βιωθούν αυτά τα συναισθήματα από άτομα που πάσχουν από Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή.
Πρέπει να το σκεφτείς αυτό αυτά τα συναισθήματα αποτελούν ένα από τα θεμέλια της ανθρώπινης συναισθηματικής εμπειρίας. Αν και είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψεις ή να θεωρητικοποιήσεις μια τόσο μοναδική συναισθηματική εμπειρία, το να μοιράζεσαι αυτά που νιώθεις με τον υπόλοιπο κόσμο χωρίς να κρύβεις τα προβλήματά σου σε βοηθά να την πλησιάσεις και να δώσεις αξία στην εμπειρία της.
Η σχέση με ένα άτομο που πάσχει από ΙΨΔ δεν μπορεί να είναι εύκολη ούτε για εκείνη ούτε για τον σύντροφό της . Αυτό δηλώνει ξεκάθαρα ο Neil Hilborn, ένας Αμερικανός συγγραφέας και ποιητής που έπασχε από ΙΨΔ που ήθελε να δώσει φωνή στο μυαλό του στις φάσεις του ερωτευμένου και του χωρισμού, λέγοντάς μας πώς όλα αυτά επηρέασαν τις καθημερινές του εμμονές και ψυχαναγκασμούς.
Σήμερα θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας αυτό το ποίημα που μεταγράφουμε για εσάς σε περίπτωση που θέλετε να το κρατήσετε ή να το ξαναδιαβάσετε αφού δείτε το συγκινητικό βίντεο του Neil Hilborn.
Την πρώτη φορά που την είδα
στο κεφάλι μου όλα ηρέμησαν.
Όλα τα τικ, όλες οι συνεχείς εικόνες και αντανακλάσεις…
εξαφανίστηκαν.
Όταν πάσχετε από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
ποτέ δεν έχεις μια στιγμή γαλήνης.
Ακόμα και όταν είμαι στο κρεβάτι σκέφτομαι:
Έκλεισα την πόρτα;
Έπλυνα τα χέρια μου;
Έκλεισα την πόρτα;
Έπλυνα τα χέρια μου;
Όταν την είδα
το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ
ήταν η καμπύλη των χειλιών του
ή τη βλεφαρίδα στο μάγουλό του.
Η βλεφαρίδα στο μάγουλό του.
Η βλεφαρίδα…
στο μάγουλό του.
Ήξερα ότι έπρεπε να της μιλήσω.
Της ζήτησα να βγούμε έξι φορές.
Σε τριάντα δευτερόλεπτα.
Είπε ναι στο τρίτο αλλά δεν φάνηκε να πείθεται και συνέχισα.
Στο πρώτο ραντεβού πέρασα περισσότερο χρόνο για να κανονίσω το δείπνο ανάλογα με τα χρώματα
παρά να της μιλήσω.
Αλλά της άρεσε.
Της άρεσε που της είπα ένα γεια δεκαέξι φορές
ή είκοσι τέσσερις αν ήταν Τετάρτη.
Της άρεσε που μου πήρε για πάντα να φτάσω σπίτι
γιατί έπρεπε να αποφύγω τις ρωγμές στο πεζοδρόμιο.
Όταν μετακομίσαμε μαζί μου είπε ότι ένιωθε ασφαλής:
κανείς δεν θα μπορούσε να μας ληστέψει γιατί κλείδωσα την πόρτα δεκαοκτώ φορές.
Πάντα κοιτούσα το στόμα της όταν μιλούσε.
Όταν μίλησε.
Όταν μίλησε.
Όταν μίλησε.
Όταν μίλησε.
Όταν μίλησε.
Όταν είπε ότι με αγαπούσε, οι γωνίες του στόματός της κουλουριάστηκαν.
Το βράδυ ξάπλωνε εκεί και με έβλεπε να ανάβω και να σβήνω το φως.
Ενεργοποιήστε και απενεργοποιήστε ενεργοποιήστε και απενεργοποιήστε ενεργοποιήστε και απενεργοποιήστε ενεργοποιήστε και απενεργοποιήστε.
Έκλεισε τα μάτια της και φαντάστηκε τις μέρες και τις νύχτες που περνούσαν από μπροστά της.
Μετά κάποια πρωινά όταν ήθελα να τη φιλήσω, άρχισε να τρέχει μακριά γιατί θα την έκανα να αργήσει στη δουλειά.
Όταν σταμάτησα σε μια χαραμάδα στο πεζοδρόμιο συνέχισε να περπατάει.
Όταν είπε ότι με αγαπούσε το στόμα του σχημάτιζε μια ευθεία γραμμή.
Είπε ότι του έπαιρνα πολύ χρόνο.
Την περασμένη εβδομάδα άρχισε να κοιμάται στη μητέρα του.
Μου είπε ότι δεν έπρεπε να με αφήσει να κολλήσω πολύ, ότι όλο αυτό ήταν λάθος.
Αλλά πώς μπορεί να είναι λάθος αν δεν χρειάζεται να πλένω τα χέρια μου αφού το αγγίξω;
Η αγάπη δεν είναι λάθος.
Με σκοτώνει να ξέρω ότι είναι σε θέση να φύγει ενώ εγώ δεν μπορούσα ποτέ.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να βγω εκεί έξω και να βρω κάποια άλλη γιατί πάντα τη σκέφτομαι.
Συνήθως όταν κάτι με κάνει εμμονή βλέπω μικρόβια να σέρνονται στο δέρμα μου.
Βλέπω τον εαυτό μου να κυριεύεται από μια ατελείωτη χιονοστιβάδα αυτοκινήτων.
Ήταν το πρώτο υπέροχο πράγμα με το οποίο είχα εμμονή.
Θέλω να ξυπνάω κάθε πρωί και να σκέφτομαι τον τρόπο που κρατάει το τιμόνι.
Ο τρόπος που γυρίζει τα πόμολα στο ντους σαν να είναι χρηματοκιβώτιο.
Πώς σβήνει τα κεριά.
Σβήνει τα κεριά.
Σβήνει τα κεριά.
Σβήνει τα κεριά.
Σβήνει τα κεριά.
Σβήνει τα κεριά.
Κλείνω…
Τώρα σκέφτομαι μόνο ποιος άλλος τη φιλάει.
Και δεν μπορώ να αναπνεύσω γιατί θα τη φιλήσει μόνο μια φορά.
Δεν θα τον νοιάζει αν είναι τέλειο.
Την θέλω πίσω τόσο πολύ…
Τόσο…
που αφήνω την πόρτα ανοιχτή.
Ότι αφήνω τα φώτα αναμμένα .
Συγγραφέας: Neil Hilborn
Πώς να ζήσετε με ένα άτομο που πάσχει από ΙΨΔ;
Οι άνθρωποι που ζουν με κάποιον με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή πρέπει να το καταλάβουν αυτό οι εμμονές και οι καταναγκασμοί είναι πέρα από τον έλεγχό του. Ένα άτομο με ΙΨΔ μπορεί να γνωρίζει ή να μην έχει επίγνωση του πόσο παράλογες είναι οι σκέψεις και οι πράξεις του, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορέσει να τις ελέγξει χωρίς βοήθεια.
Δεν χρειάζεται να την κρίνετε ή να προσπαθήσετε να την αποτρέψετε από το να πραγματοποιήσει αυτές τις τελετουργίες γιατί όλα αυτά θα προκαλούσαν μόνο μεγαλύτερη ένταση μέσα της και θα έσκαβαν μια ακόμη πιο βαθιά πληγή. Δεν μπορείτε να πείσετε έναν άνθρωπο να σκέφτεται ή να ενεργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο, πρέπει να τον υποδεχτείτε με υπομονή και στοργή.
Είναι επίσης σημαντικό να μην γίνετε μέρος των τελετουργιών του . Η υποστήριξή μας πρέπει να είναι μέρος της καθημερινότητάς τους, να μην κρύβεται και να μην αφήνουμε την παθητική επικοινωνία να παρακάμπτει την κατανόηση και την αποδοχή. Υπάρχουν συγγραφείς που συνιστούν να συζητήσετε αυτά τα όρια με το άτομο που πάσχει από ΙΨΔ με τον ακόλουθο τρόπο: Επειδή σ'αγαπώ αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτή τη συμπεριφορά που σε πληγώνει. Ξέρω ότι είναι δύσκολο για σένα και σε κάνει νευρικό, αλλά είναι καλύτερα να μην κάνω αυτό το τελετουργικό για σένα. Ο γιατρός μου είπε να μην το κάνω και ξέρει τι είναι καλύτερο, οπότε αποφασίσαμε να τον εμπιστευτούμε.
Τέλος, δεν μπορούμε να συμπεράνουμε χωρίς να υπογραμμίσουμε τη σημασία της αναζήτησης ψυχολογικής και ψυχιατρικής βοήθειας από ειδικούς με εμπειρία στη θεραπεία της ΙΨΔ. Τόσο το άτομο που επηρεάζεται όσο και οι γύρω του χρειάζονται την υποστήριξη εξειδικευμένων επαγγελματιών που τους βοηθούν να διαχειρίζονται καλύτερα την κατάσταση και να βελτιώνουν τη συνύπαρξη μέρα με τη μέρα.
