Η ανατροφή ανεξάρτητων και με αυτοπεποίθηση παιδιών απαιτεί πρώτα από όλα να γνωρίζουμε πότε πρέπει να παρέμβουμε και πότε να ενθαρρύνουμε χώρους ώστε να αποκτήσουν τις δικές τους δεξιότητες που θα αφομοιώσουν όταν αντιμετωπίζουν προκλήσεις και δυσκολίες. Η τέχνη της ανατροφής ενός παιδιού και η εκπαίδευσή του απαιτεί μεγάλες δόσεις υπομονής, τόνους στοργής και σοφό βλέμμα ικανό να κατανοήσει τις ανάγκες του.
Πριν από λίγες εβδομάδες δημοσιεύτηκε ένα ενδιαφέρον βιβλίο για την εκπαίδευση από τον τίτλο Ανατροφή ανεξάρτητων παιδιών με αυτοπεποίθηση (Μεγαλώνοντας ανεξάρτητα και με αυτοπεποίθηση παιδιά) στο οποίο δύο παιδοψυχίατροι Wendy Moss και Donald Moses στοχάζονται στο μοντέλο ανάπτυξης πολλών γονιών σήμερα.
Βοηθήστε με να το κάνω μόνος μου.
-Μαρία Μοντεσσόρι-
Φτάσαμε στο σημείο μια από τις βασικές μας προτεραιότητες είναι να λύσουμε κάθε πρόβλημα των παιδιών μας. Επιπλέον, μερικές φορές τους προλαβαίνουμε ανησυχώντας ότι έχουν μια εύκολη, ανταποδοτική και πάντα ήρεμη ζωή. Αν λοιπόν από τη μια τους μεταφέρουμε ένα φαινομενικό ηρεμία σχεδόν ειδυλλιακά από την άλλη νιώθουμε ευχαρίστηση γνωρίζοντας ότι όλα είναι εντάξει.
Όλα αυτά είναι σίγουρα κατανοητά και στις περισσότερες περιπτώσεις επιθυμητά. Αξίζει όμως να θυμηθούμε ότι υπάρχουν και εκείνοι που φτάνουν αυτή την τάση στα άκρα. Το να τους ανοίγεις το δρόμο κάθε μέρα και σε κάθε περίσταση σημαίνει να τους στερείς μια απαραίτητη δεξιότητα: την εκτελεστική λειτουργία.
Οι παιδοψυχίατροι Wendy Moss και Donald Moses ορίζουν την εκτελεστική λειτουργία ως αυτό το σύνολο δεξιοτήτων μέσω των οποίων μαθαίνει κανείς να είναι υπεύθυνος για τον κόσμο του, να οργανώνεται, να διαχειρίζεται τις υποθέσεις του, να μαθαίνει από τα λάθη και να αναπτύσσει μια αίσθηση αυτο-αποτελεσματικότητας. Ας δούμε ποιες στρατηγικές μπορούμε να εφαρμόσουμε για να μεγαλώσουμε ανεξάρτητα και με αυτοπεποίθηση παιδιά.
Μεγαλώνοντας παιδιά ανεξάρτητα και με αυτοπεποίθηση
1. Να ξέρεις πότε να επέμβεις και πότε να συνοδεύεις από μακριά
Η εκπαίδευση ενός παιδιού είναι σαν ένα χορό όπου σε μια στιγμή υπάρχει ένα αγκάλιασμα στην επόμενη στιγμή Ακόμα και σε στιγμές που αφήνεις τον χορευτή σου να κάνει τα βήματα και τις κινήσεις σου με απόλυτη ελευθερία, συνεχίζει να είναι παρών, καθοδηγώντας σε από απόσταση.
Το να γνωρίζουμε πότε πρέπει να ενεργούμε και πότε να αποστασιοποιούμαστε από τα παιδιά μας προϋποθέτει πρώτα απ' όλα την εφαρμογή κάποιων βασικών κανόνων της συνύπαρξης και ένα πλαίσιο δράσης στο οποίο κάθε μέλος του σπιτιού έχει τις ευθύνες του. Μια ευθύνη που αναλαμβάνεται και εκπληρώνεται σε καθημερινή βάση παρέχει δικαιώματα και σε αυτή τη δυναμική συμφωνείται μεταξύ των μελών μιας οικογένειας όπου τα παιδιά θα μπορούν να μεγαλώνουν ασφαλή και ευτυχισμένα γνωρίζοντας ανά πάσα στιγμή τι αναμένεται από αυτά.
2. Εμπιστοσύνη
Για να μεγαλώσεις ανεξάρτητα παιδιά πρέπει να τους δώσεις εμπιστοσύνη ; εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας ως γονείς ή παιδαγωγούς και εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας. Με αυτόν τον τρόπο το μικρό μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον στο οποίο τρέφεται συνεχώς, όπου η στοργή και η προσοχή είναι πάντα διαθέσιμη και δεν υπάρχει φόβος ή εμπόδιο που να το εμποδίζει να επικοινωνήσει φόβους και ανάγκες. επομένως θα απολαμβάνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για να νιώθει ικανός να κάνει οτιδήποτε.
3. Μάθετε να παίρνετε υγιείς αποφάσεις
Τι σημαίνει μια υγιής απόφαση; Υγιείς ή ενθαρρυντικές αποφάσεις είναι εκείνες που επιτρέπουν στο παιδί να μάθει βρίσκουν το δρόμο τους αναλαμβάνοντας ευθύνες μέσω των οποίων κατανοούν ότι οι ενέργειες έχουν συνέπειες και ότι οι αρνητικές συμπεριφορές προκαλούν αντίκτυπο στους ίδιους και στο περιβάλλον. Επιπλέον, είναι επίσης αυτοί που διδάσκουν ότι το να ζητάς συμβουλές είναι θετικό και ότι μερικές φορές η επιλογή που κάνεις δεν χρειάζεται να συμπίπτει με αυτή των άλλων.
Ομοίως, για να μεγαλώσετε ανεξάρτητα παιδιά, είναι απαραίτητο να σκεφτείτε ότι κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα, γούστα και πάθη. Ως ενήλικες δεν μπορούμε να μεσολαβήσουμε σε όλες τις αποφάσεις και τις επιλογές τους, αλλά μπορούμε να καθοδηγούμε και να συμβουλεύουμε.
4. Αναλάβετε την ευθύνη για μικρά και μεγάλα θέματα
Το να κάνεις ένα παιδί υπεύθυνο απαιτεί τρία στοιχεία: χρόνο, υπομονή και στοργή. Μεγαλώνοντας, οι κύριοι εχθροί είναι η επιθυμία για τα μικρά παιδιά να αποκτήσουν γρήγορα μεγάλο αριθμό δεξιοτήτων και μερικές φορές η έλλειψη ικανότητας να διαχειριστούμε αυτές τις καθημερινές προκλήσεις που προκύπτουν όταν δεν τις περιμένουμε.
Ένας τρόπος για να προχωρήσουμε σε αυτό το θέμα είναι κατανοούν ότι τα παιδιά είναι ικανά να αναλάβουν ευθύνες από μικρή ηλικία. Στην ηλικία των 3 ετών, για παράδειγμα, είναι ήδη σε θέση να αφήσουν μακριά τα παιχνίδια και να βοηθήσουν σε μικρές οικιακές δουλειές όπως το στήσιμο και το καθάρισμα του τραπεζιού, το πότισμα φυτών, η φροντίδα των κατοικίδιων κ.λπ.
Η έγκαιρη εφαρμογή κανόνων, καθηκόντων και ευθυνών θα τους βοηθήσει να αναπτυχθούν γνωρίζοντας ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν τόσες πολλές δραστηριότητες που η ανάληψη ευθυνών είναι συνώνυμη με την ανάπτυξη και ότι η επιτυχής ολοκλήρωσή τους ενισχύει την αυτοεκτίμησή τους.
5. Ανοχή απογοήτευσης
Μια θεμελιώδης στρατηγική για την ανατροφή ανεξάρτητων και υπεύθυνων παιδιών είναι να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν υπομονή και την ικανότητα να αντιμετωπίζουν μικρά καθημερινά εμπόδια. Πρέπει να έχουν την ευκαιρία να βιώσουν και να ανεχτούν ματαίωση για να μεταμορφωθούν στη συνέχεια σε έφηβους και ενήλικες με αυτοπεποίθηση.
Δεν πρέπει ποτέ να αμφιβάλλουμε για τη δύναμη της λέξης όχι όταν χρειάζεται. Μια αρνητική απάντηση έγκαιρα και την κατάλληλη στιγμή αποφέρει μεγάλα διαρκή οφέλη.
6. Αναπτύξτε τον αυτοέλεγχο
Διδάσκοντας στα παιδιά να κοιτάζουν μέσα τους, να περιηγούνται και να κατανοούν τα δικά τους συναισθηματικά σύμπαντα, θα τα καταστήσει ικανά να διαχειρίζονται τα καθημερινά προβλήματα και τις προκλήσεις πολύ καλύτερα. Για να γίνει αυτό, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να τους παρέχουμε ανάπτυξη και εκπαίδευση με βάση τους πόρους της συναισθηματικής νοημοσύνης.
7. Κοινωνικές δεξιότητες
Αναπτύξτε σωστά κοινωνικές δεξιότητες στα παιδιά θα τα βοηθήσει να χτίσουν πιο ικανοποιητικές σχέσεις να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να αναπτύξουν επαρκή και διεγερτική κοινωνική ικανότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι η καθιέρωση της σωστής ενσυναίσθησης και της καλής διεκδίκησης θα τους επιτρέψει να έχουν περισσότερους θετικούς δεσμούς γύρω τους για να αποφύγουν τη δυναμική του εκφοβισμού και να επιβιώσουν με πιο υγιή τρόπο στο κοινωνικό και συναισθηματικό τους ταξίδι.
Για να ολοκληρώσουμε την περιπέτεια της ανατροφής ανεξάρτητων, με αυτοπεποίθηση και πάνω απ' όλα ευτυχισμένων παιδιών, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε μια βασική πτυχή: τον εαυτό μας. Οι γονείς, οι παππούδες και οι γιαγιάδες και κάθε κοινωνικός παράγοντας που αποτελεί μέρος του άμεσου περιβάλλοντος του παιδιού είναι αυτοί που εκπαιδεύουν με το παράδειγμα που τρέφει ή κάνει ανίκανο, δίνει ώθηση στα φτερά του μικρού ή τον οδηγεί σε ένα κλουβί στο οποίο υπάρχει αναποφασιστικότητα, εξάρτηση και απογοήτευση.
Ας κάνουμε τα πράγματα καλά, ας θυμόμαστε ότι οι λέξεις αφήνουν αποτυπώματα που τρέφουν οι στοργές και ότι τα παραδείγματα χαράζουν μονοπάτια.
