Μπορεί να φαίνεται απίστευτο αλλά την τελευταία δεκαετία έχει επιβληθεί μια κοινωνική εντολή που μας επιβάλλει την υποχρέωση να είμαστε ευτυχισμένοι πάση θυσία. Μη θέλοντας να υποφέρω έχει γίνει ένα τσιτάτο που πολλοί τηρούν χωρίς να το σκεφτούν δύο φορές.
Πολλοί μιλούν για ένα δικτατορικό καθεστώς ευτυχίας και άλλοι λένε, όπως η αναλύτρια Ima Sanchis, ότι η ευτυχία έχει γίνει όργανο βασανιστηρίων. Παραδόξως, ποτέ στο παρελθόν η κατάθλιψη δεν ήταν τόσο διαδεδομένη ασθένεια. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μη θέλοντας να υποφέρει έχει μετατραπεί σε τεράστια πηγή βασάνων.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που νιώθουν ξεκάθαρη απέχθεια για όλα όσα αποκαλούν αρνητικά. Κανείς να μην μιλάει για βάσανα, να μην παραπονιέται ή να δείχνει σημάδια απαισιοδοξίας. Σαν να ήμασταν όλοι μέρος ενός σπουδαίου θεατρικού έργου στο οποίο οι πόνος . Σαν ξαφνικά σταματήσαμε να είμαστε άνθρωποι. Σε μεγάλο βαθμό, το να μην θέλεις να υποφέρεις σημαίνει να μην θέλεις να ζήσεις.
Ο
-Μάρτιν Λούθερ Κινγκ-
Η φυλακή του να μην θέλεις να υποφέρεις
Λίγοι άνθρωποι λένε συνειδητά ότι θέλουν να δοκιμάσουν . Η κατάσταση αλλάζει, ωστόσο, όταν περνάμε στο επίπεδο του ασυνείδητου. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον που σκοντάφτει χίλιες φορές στην ίδια πέτρα. Κάθε φορά μπαίνει στα τυφλά σε καταστάσεις που προκαλούν ταλαιπωρία.
Σίγουρα δεν χρειάζεται να το ψάξεις ταλαιπωρία αλλά δανείζουν Δεν επιλέγετε τον πόνο στη ζωή και η προσπάθεια να τον αρνηθείτε, να τον αποκλείσετε ή να τον αγνοήσετε δεν μας κάνει πιο ευτυχισμένους. Αντίθετα, θα μπορούσε να είναι η αρχή ενός πόνου που είναι πιο δύσκολο να τον αντέξουμε.
Η πιο ανησυχητική πτυχή αυτής της τρέχουσας επιθυμίας να μην θέλεις να υποφέρεις είναι ότι είναι ένα είδος υποχρέωσης για προσομοίωση. Αν μας ρωτήσουν: Πώς είσαι; και νιώθουμε άσχημα γίνεται υποχρεωτικό να λέμε ψέματα. Η απάντηση πρέπει να είναι: Πολύ καλή. Αν απαντήσουμε Κακό. Υποφέρω, πιθανότατα πολλοί θα απομακρύνονταν από εμάς σαν να είχαμε την πανούκλα.
Ψεύτικη ευτυχία
Ο ψυχαναλυτής Luis Hornstein δηλώνει ότι πολλοί άνθρωποι παρουσιάζονται στην κλινική του με παρόμοια πρότυπα ταλαιπωρίας: υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους σοβαρή σύγχυση υψηλών και χαμηλών τιμών του αυτοεκτίμηση δυσκολία στη δημιουργία ουσιαστικών σχέσεων ως ζευγάρι, κ.λπ.
Δεν είμαστε πλέον στην εποχή του Ο Φρόυντ όταν τα άτομα που ζήτησαν επίσκεψη στον ψυχολόγο είχαν άγνωστο και ιδιαίτερο πόνο. Η ταλαιπωρία έχει γίνει τυποποιημένη στον σημερινό κόσμο.
Η επιθυμία να μην θέλεις να υποφέρεις έχει γίνει επίσης πρότυπο. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί απαιτούν μια επίσκεψη για να σταματήσουν να υποφέρουν. Όχι για να καταλάβεις το νόημα του πόνου και να το ξαναδουλέψεις αλλά για να το εξαφανίσεις.
Έχουμε ξεχάσει ότι όλοι χρειαζόμαστε βάσανα για να μεγαλώσουμε. Ο συναισθηματικός πόνος μας επιτρέπει να ρίξουμε αδύνατες φαντασιώσεις και να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε περιορισμούς και απώλειες. Και τα δύο αυτά στοιχεία, τα όρια και οι απώλειες είναι σταθερά από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι να πεθάνουμε. Μαθαίνουμε να ανεχόμαστε τον πόνο όταν τον αντιμετωπίζουμε, όχι όταν τον αποφεύγουμε.
Μάθε να είσαι ευτυχισμένος
Ο ευτυχία Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι όταν μαθαίνουμε να αξιοποιούμε στο έπακρο κάθε εμπειρία που έχουμε. Όταν μαθαίνουμε να εμπιστευόμαστε την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε τα σκαμπανεβάσματα αυτό που μας επιτρέπει να υπάρχουμε.
Η μεγαλύτερη ευτυχία βρίσκεται στο να είσαι, όχι στο να φαίνεσαι. Ξεχωρίζει για τη στάση που το συνοδεύει. Είναι μια γαλήνια στάση που δείχνει εσωτερική γαλήνη και ισορροπία. Δεν είναι ένα σταθερό γεγονός αλλά μόνιμη εργασία για την υιοθέτηση πιο εποικοδομητικών προοπτικών.
Είμαστε λίγο πιο χαρούμενοι όταν το αποδεχόμαστε αυτό είμαστε όντα τρωτός εκτίθενται σε αβεβαιότητα και υπόκεινται σε περιορισμούς. Το να μην θέλεις να υποφέρεις, όμως, σημαίνει να βρεθείς σε μια κατάσταση αντίθετη από την ευτυχία. Το να αρνούμαστε τον πόνο σημαίνει να αρνηθούμε τον εαυτό μας. Σημαίνει επίσης να εγκαταλείψουμε την ανάπτυξη που προέρχεται από κάθε πόνο και που μπορεί να μας διδάξει να είμαστε καλύτεροι.
