
Μερικές φορές μας εισβάλλει μια βαθιά αγωνία, ο λαιμός μοιάζει να σφίγγει από κόμπο και το μυαλό μπαίνει σε δρόμο χωρίς διέξοδο. Νιώθουμε θλίψη και αδυναμία. Εκείνες τις στιγμές νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα ακόμα και με όλη μας την καλή θέληση. Ούτε τα δάκρυα δεν έχουν το κουράγιο να κοιτάξουν έξω από το παράθυρο. Τι συμβαίνει επειδή δεν συμβαίνει αυτό το ξέσπασμα; Γιατί δεν κλαίμε; Έχετε νιώσει ποτέ την πίκρα των αδυσώπητων δακρύων;
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που, αφού έχουν υποστεί ένα δυνατό χτύπημα, δεν μπορούν να απαλλαγούν από τον πόνο τους. Μια αρνητική εμπειρία μπορεί να μας ταρακουνήσει τόσο πολύ που να μας μπλοκάρει, κάνοντάς μας αιχμάλωτους του πόνου και ανίκανους να εκφράσουμε την ψυχική μας κατάσταση.
Η πίκρα των αδυσώπητων δακρύων: θα θέλαμε κραυγή αλλά δεν μπορούμε. Θα θέλαμε να δώσουμε λόγια σε αυτό το συναίσθημα που μας εισβάλλει αλλά δεν είμαστε ικανοί. Το πρόβλημα είναι ότι η ενόχληση γίνεται όλο και πιο δυσκίνητη . Σαν σιγά σιγά να πνίγονταν μέσα μας τα αδέσμευτα δάκρυα. Ας εμβαθύνουμε.
Παραλίγο να πεθάνω από όσα δάκρυα δεν έριξα.
– Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία Ρόμπερτ Φίσερ –

Η πίκρα των αδυσώπητων δακρύων: γιατί δεν μπορώ να κλάψω;
Η αδυναμία να κλάψετε μπορεί να έχει διάφορες αιτίες, από ασθένεια έως συναισθηματικό μπλοκάρισμα. Πρώτον, είναι επομένως σημαντικό να αποκλειστεί ένα φυσικό πρόβλημα.
Για παράδειγμα ο σύνδρομο Sjögren είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο καταστρέφονται οι αδένες που παράγουν δάκρυα και το σάλιο αν και μπορεί επίσης να βλάψει άλλα μέρη του σώματος. Το αποτέλεσμα αυτής της ασθένειας είναι η ξηρότητα των ματιών και του στόματος.
Πριν υποθέσουμε ότι η αδυναμία κλάματος οφείλεται σε ψυχολογικά προβλήματα όπως π.χ κατάθλιψη θα ήταν καλή ιδέα να ρωτήσετε το γιατρό σας.
Ψυχολογικά αίτια
Μόλις απορριφθεί η φυσική αιτία, είναι καιρός να εξερευνήσετε το ψυχολογικό σύμπαν . Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι δεν χειριζόμαστε όλοι τα προβλήματα με τον ίδιο τρόπο. Ο καθένας έχει τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο αντιμετώπισης της πραγματικότητας, τους προσωπικούς χρόνους αντίδρασης και τις δικές του στρατηγικές.
Θα υπάρξουν λοιπόν αυτοί που θα είναι σε θέση να απελευθερώσουν συναισθήματα χωρίς δυσκολία, αυτοί που θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να τα επεξεργαστούν και εκείνοι που για κάποιο λόγο παραμένουν κολλημένοι ως αντίδραση.
Εάν το πρόβλημα έχει ψυχολογικές ρίζες συνήθως συνδέεται με κακή διαχείριση των συναισθημάτων. Είναι μια αντίδραση που μπορεί να είναι περιορισμένη αλλά μερικές φορές ένα σύμπτωμα κατάθλιψης και άλλων παραγόντων. Εάν η αδυναμία κλάματος παρουσιαστεί κατά την επεξεργασία α πένθος και αν διαρκέσει στο χρόνο θα μπορούσε να υποδηλώνει κατάσταση παθολογικού πένθους.
Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου τι σημαίνει για τον καθένα μας να κλαίει. Μερικές φορές η εκπαίδευση που λάβαμε μας οδηγεί στο να πιστεύουμε ότι μια πράξη αδυναμίας είναι αρνητική. Στην πραγματικότητα, πολλοί τείνουν να καταπιέζουν τα δάκρυα από φόβο μήπως θεωρηθούν εύθραυστα ή ευάλωτα έως ότου δεν είναι πλέον απαραίτητο να τα καταπιέζουν επειδή γίνεται αυτόματη.
Σε άλλες περιπτώσεις, αυτό που μπλοκάρει είναι ο φόβος να έρθει σε επαφή με τον εαυτό του. Σε
Τα δάκρυα που χύνονται είναι πικρά αλλά τα πιο πικρά είναι αυτά που δεν χύνονται.
– Ιρλανδική παροιμία –
Απελευθερώστε τα συναισθήματα με δάκρυα
Ουίλιαμ Φρέι ψυχίατρος στο Ιατρικό Κέντρο Saint Paul Ramsey διαβεβαιώνει ότι τα δάκρυα είναι τόσο απαραίτητα όσο και τα χαμόγελα. Αν και δεν έχουν τη δύναμη να λύσουν προβλήματα, ανακουφίζουν από την ένταση και τη θλίψη, διευκολύνουν την αυτογνωσία και τη σύνδεση με τους άλλους.
Τα δάκρυα είναι μέρος του εαυτού μας, είναι μηχανισμός άμυνας και εξόδου. Με άλλα λόγια ένας τρόπος να απελευθερωθεί η συσσωρευμένη ένταση ανεξάρτητα από την κατάσταση. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να τα εκφράσει.
Η Lauren Bylsman, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, δηλώνει ότι το κλάμα βοηθά το σώμα να ανακτήσει την κατάσταση ομοιόστασης ή ισορροπίας που είχε αλλοιωθεί.
Το κλάμα απελευθερώνει ορμόνες αδρεναλίνης και νορεπινεφρίνης που εκκρίνονται σε υπερβολικές ποσότητες σε στρεσογόνες καταστάσεις και οι οποίες μπορεί να είναι επικίνδυνες. Αυτό δημιουργεί μια κατάσταση ηρεμίας και φυσιολογικής ανακούφισης, ώστε το σώμα να χαλαρώνει.

Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από τον βιοχημικό William H. Frey, δάκρυα χύνονται σε μια αρνητική ή δραματική κατάσταση απελευθερώνουν ενδορφίνες προλακτίνη χλωριούχο κάλιο μαγνήσιο και άλλες ουσίες όπως η αδρενοκορτικοτροπίνη και η λευκίνη-εγκεφαλίνη. Η σωματική και συναισθηματική δυσφορία μειώνεται χάρη στην αίσθηση που προκαλεί αυτή η συναισθηματική διέξοδος.
Τεχνικές συναισθηματικής εκτόνωσης
Η καταστολή των δακρύων ή η αδυναμία να κλάψετε προάγει τη συσσώρευση δυσφορίας. Είναι σαν να παρασύρεσαι σε έναν ωκεανό οδύνης χωρίς να βλέπεις σωσίβιο ή γη.
Ωστόσο, υπάρχουν μερικές στρατηγικές που μπορούν να μας βοηθήσουν να απελευθερώσουμε τη συσσωρευμένη ένταση και επιτέλους να πέσουν τα πρώτα δάκρυα.
Μια χειρονομία θάρρους ενάντια στην πικρία των αδυσώπητων δακρύων
Το κλάμα είναι μια λυτρωτική και υγιής χειρονομία
Με λίγα λόγια, διευκολύνει τη συναισθηματική απελευθέρωση και χαλαρώνει. Με αυτόν τον τρόπο θα αρχίσουμε να νιώθουμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και θα μπορούμε να αξιολογούμε τα γεγονότα από μια νέα οπτική.
Τα δάκρυα επίσης επικοινωνούν. Κάνουν έκκληση στην ενσυναίσθηση και την υποστήριξη των άλλων. Προκύπτουν όταν οι λέξεις αποτυγχάνουν να περιγράψουν αυτό που ξεχειλίζει από την ψυχή όταν δεν είμαστε σε θέση να εξηγήσουμε πώς νιώθουμε λόγω υπερβολικής έντασης.
Το κλάμα δεν είναι ένδειξη αδυναμίας αλλά θάρρους. Το θάρρος να μεταφέρουμε το βάθος των συναισθημάτων μας. Όπως είπε ο Αμερικανός συγγραφέας Ουάσινγκτον Ίρβινγκ: Υπάρχει κάτι ιερό στα δάκρυα. Δεν είναι σημάδι αδυναμίας αλλά δύναμης. Είναι αγγελιοφόροι του συντριπτικού πόνου και της απερίγραπτης αγάπης.
Τα δάκρυα είναι το αίμα της ψυχής.
– Άγιος Αυγουστίνος –
 
             
             
             
             
             
             
             
             
						   
						   
						   
						   
						   
						   
						  