Μελέτες λένε ότι η μη λεκτική γλώσσα αποτελεί το 65% της επικοινωνίας κατά μέσο όρο . Στέλνουμε συνεχώς μηνύματα μέσα από τα μάτια μας, την έκφρασή μας, τις χειρονομίες και τις στάσεις μας. Η γνώση του τρόπου αποκρυπτογράφησης της γλώσσας του σώματος είναι απαραίτητη καθώς και η γνώση ότι μπορεί να εμποδίσει την επικοινωνία και να εμποδίσει τις σχέσεις με τους άλλους.
Η μη λεκτική γλώσσα εμποδίζει την επικοινωνία όταν στέλνει ένα μήνυμα απόρριψης στον συνομιλητή. Τις περισσότερες φορές αυτά τα μηνύματα αποστέλλονται ακούσια. Με άλλα λόγια εκπέμπονται χωρίς το άτομο να το γνωρίζει.
Το πρόβλημα είναι ότι η άγνοια δεν εμποδίζει τη γλώσσα του σώματος να επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις. Αν και αυτή η άρνηση είναι ασυνείδητη, λαμβάνει μια απάντηση που η ίδια είναι ασυνείδητη. Πρόκειται λοιπόν για ένα στοιχείο που έχει τη δύναμη να δηλητηριάζει ή, αντίθετα, να τροφοδοτεί τις σχέσεις μας . Παρουσιάζουμε επτά παραδείγματα μη λεκτικής γλώσσας που εμποδίζει την επικοινωνία.
Το πιο σημαντικό πράγμα στην επικοινωνία είναι να ακούς αυτά που δεν λέγονται.
-Πίτερ Ντράκερ-
Όταν η μη λεκτική γλώσσα εμποδίζει την επικοινωνία
1. Το βλέμμα
Το βλέμμα είναι απαραίτητο στη γλώσσα του σώματος: αντανακλά πολλά για εμάς και τα συναισθήματά μας . Είναι το κεντρικό υπομόχλιο της επικοινωνίας γιατί δείχνει τη διάθεση προς τον συνομιλητή όσο καμία άλλη χειρονομία.
Ένα βλέμμα που είναι πολύ σταθερό εμποδίζει την επικοινωνία, δείχνει έναν υπαινιγμό επιθετικότητας και είναι χαρακτηριστικό αυτών που λένε ψέματα. Όταν κοιτάμε επίμονα ένα άλλο άτομο χωρίς να αναβοσβήνει την προκαλούμε ή της λέμε ψέματα.
2. Απαθές πρόσωπο: όταν η μη λεκτική γλώσσα εμποδίζει την επικοινωνία
Το ανέκφραστο ή υπερβολικά τεταμένο απαθές πρόσωπο στέλνει ένα αρνητικό μήνυμα. Λες και το άτομο που μιλάει δεν είναι πραγματικά εκεί, σαν να μην συμμετέχει στη συζήτηση. αλληλεπίδραση που λαμβάνει χώρα.
Όταν ένας άνθρωπος κάνει μια γκριμάτσα είναι πιο αξιόπιστος γιατί δείχνει αυθορμητισμό και ειλικρίνεια. Από την άλλη, αν φαίνεται ξύλινο θα αντιμετωπιστεί ανάλογα ή σαν να απουσιάζει.
3. Ο τόνος της φωνής
Ο τόνος της φωνής λέει σχεδόν πάντα πολύ περισσότερα από τα λόγια που λέγονται. Υπάρχουν εκείνοι που μιλούν με πολύ χαμηλό τόνο σαν να μην έχουν δικαίωμα να μιλήσουν. Με αυτόν τον τρόπο δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ελαχιστοποιεί τη σημασία του δικού του λόγου.
Άλλοι, όμως, πάντα μιλάνε αγγελία σας εισβάλλουν στο περιβάλλον γύρω τους. Μια τέτοια στάση δίνει την ιδέα ότι θέλουν να επιβάλλουν τον λόγο τους στους άλλους. Αυτό εμποδίζει επίσης την επικοινωνία.
4. Βάλτε ένα αντικείμενο στο στόμα σας
Μερικοί άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να βάζουν αντικείμενα στο στόμα τους ενώ μιλούν σε άλλους ο. Μασούν ένα μολύβι ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Μερικές φορές περνούν τα δάχτυλά τους ή ένα χέρι πάνω από τα χείλη τους ενώ λένε κάτι. Υπάρχουν και εκείνοι που καλύπτουν εντελώς τα χείλη τους με το χέρι τους.
Όλες αυτές οι συμπεριφορές είναι χαρακτηριστικές της μη αυθόρμητης επικοινωνίας . Στην πραγματικότητα, η ανασφάλεια οδηγεί σε τέτοιες μη λεκτικές συμπεριφορές. Λες και αυτοί οι άνθρωποι ασυναίσθητα αναζητούσαν ένα σημείο αναφοράς που να δίνει αξιοπιστία σε αυτά που λένε.
5. Το χαμόγελο σε μη λεκτική γλώσσα
Ένα ειλικρινές χαμόγελο ανοίγει τις πόρτες της επικοινωνίας. Σημαίνει αποδοχή, ζεστασιά, συμπάθεια. δείχνει καλή διάθεση απέναντι στον συνομιλητή. Εάν ένα άτομο δεν χαμογελάει, η σοβαρότητα του προσώπου ενσταλάζει μια κάποια ένταση στην επικοινωνία.
Και ψεύτικο χαμόγελο Αντίθετα, είναι ένα από τα στοιχεία της μη λεκτικής γλώσσας που μπλοκάρει την επικοινωνία γιατί δίνει μια ορισμένη τεχνητότητα στα λεγόμενα. Είναι εύκολο να το αναγνωρίσετε: το άτομο χαμογελά μόνο με τα χείλη του και όχι με το υπόλοιπο πρόσωπό του.
6. Κινήσεις των χεριών
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να κρατήσουν τα χέρια τους ακίνητα όταν μιλάνε. Αν κάποιος αγγίζει το αυτί του ενώ ακούει τον συνομιλητή του σημαίνει ότι θέλει να μπλοκάρει τη συνομιλία. Είναι σημάδι απόρριψης μπροστά στα λόγια των άλλων.
Από την άλλη, όταν ένα άτομο ξύνει το λαιμό του ενώ λέει κάτι σημαίνει ότι δεν είναι σίγουρο για αυτό που εκφράζει. Περιλαμβάνει αμφιβολίες και φόβο για το τι μπορεί να σκεφτεί ο συνομιλητής. Ως εκ τούτου κάνει το αβέβαιη επικοινωνία .
7. Τα μπράτσα
Τα σταυρωμένα χέρια σε πολλές περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν μια αμυντική στάση: προσομοιώνουν μια ασπίδα. Προφανώς αυτή η αρχή δεν ισχύει για καταστάσεις όπου κάνει πολύ κρύο και απλά προσπαθείτε να εξοικονομήσετε όσο το δυνατόν περισσότερη θερμότητα.
Όταν σηκώνουμε τους ώμους μας στέλνουμε ένα μήνυμα δυσπιστίας . Είναι πολύ συνηθισμένο αυτή η χειρονομία να συνοδεύεται από κυρτή πλάτη. Το άτομο πιθανότατα νιώθει αβοήθητο και συγκλονισμένο από την κατάσταση.
Η μη λεκτική γλώσσα που εμποδίζει την επικοινωνία συχνά δείχνει τι θέλουμε να κρύψουμε. Σε κάθε περίπτωση, αντί να εστιάζουμε στις χειρονομίες, καλό είναι να αξιολογούμε τις σκέψεις μας κατά τη διάρκεια των αλληλεπιδράσεων.
