Υπάρχουν αυτοί που μαλώνουν για τα πάντα και αυτοί που γελούν για όλα

Κάποιοι καταφέρνουν να λύσουν τον κόμπο κάθε δυσκολίας και να μας κάνει να γελάμε μέχρι να κλάψουμε. Το κάνουν χωρίς κανένα κέρδος γιατί η ζωή για αυτούς έχει ομοιοκαταληξία και είναι απλή. Άλλοι, ωστόσο, διαφωνούν για το τίποτα και γίνονται μελαγχολικοί για τα πάντα, βλέπουν μόνο τοίχους όπου άλλοι βλέπουν γέφυρες να προσελκύουν καταιγίδες κατά τη διάρκεια ημερών ησυχίας και χωρίς κίνητρα θυμού που προκαλεί απόσταση.

Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο περίπλοκες; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα ήταν πάντα καλύτερο να αποφεύγουμε τους ανθρώπους που τους αρέσει να αλλάζουν την ψυχολογική μας ισορροπία και να μένουμε μόνο με αυτούς που μας δίνουν χαρά. Ωστόσο, αυτή η στοιχειώδης αρχή της υγείας δεν μπορεί πάντα να εφαρμόζεται γιατί Για να ζήσετε μαζί πρέπει να κατανοήσετε τις απόψεις των άλλων ανθρώπων και πρώτα απ' όλα πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε σε οποιοδήποτε σενάριο είτε κατοικείται από ευγενή όντα είτε από θυμωμένους δράκους.

Πρέπει να αντιμετωπίσεις τη ζωή με αγάπη και χιούμορ. Με αγάπη να το καταλάβω και με χιούμορ να το αντέξω

Ποιος γελάει με όλα... είναι πάντα χαρούμενος;

Ο Peter McGraw είναι ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και είναι γνωστός για τη δημιουργία του εργαστηρίου διάθεσης. Σε αυτό το τμήμα μελετάμε, για παράδειγμα, τον αντίκτυπο της διάθεσης ως θεραπεία και τη χρήση του γέλιο ως φάρμακο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των χρόνιων ασθενών ή εκείνων που πάσχουν από καρκίνο. Η επιστήμη υποστηρίζει αυτές τις πρωτοβουλίες, παρόλο που αυτό έχει αποδειχθεί Περισσότερο από το γέλιο, αυτό που βελτιώνει τις μέρες αυτών των ασθενών είναι η στάση τους, η αισιοδοξία και η εσωτερική τους δύναμη .

Ομοίως στη θεωρία του γιατρ Ο McGraw διαφοροποιεί 4 τύπους διάθεσης . Πολλοί από τους ανθρώπους που γελούν με τα πάντα δεν είναι πάντα χαρούμενοι και δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την επαρκή εσωτερική ευημερία. Αξίζει να εμβαθύνουμε σε αυτές τις κατηγορίες για να κατανοήσουμε καλύτερα τη δυναμική που βλέπουμε καθημερινά.

Επιθετική διάθεση.Αυτή η πρακτική είναι πολύ συνηθισμένη μεταξύ εκείνων που μας κάνουν να γελάμε χρησιμοποιώντας ειρωνεία και τον πιο κυνικό σαρκασμό μέσω του οποίου αντικειμενοποιούν ή γελοιοποιούν τρίτους. Η διάθεση ως μέσο αυτοβελτίωσης. Αυτή η μορφή διάθεσης είναι από τις πιο υγιεινές καθώς είναι πολύ χρήσιμη για τη διαχείριση του στρες. Χάρη σε αυτό, το άτομο μπορεί να γελάσει με τον εαυτό του για να σχετικοποιήσει μια κακή μέρα, ένα λάθος που έγινε, να κοροϊδέψει ένα ελάττωμα που δεν μπορεί να βελτιώσει ή ακόμα και να κάνει μια συγκεκριμένη στιγμή λιγότερο τεταμένη. Αυτοεπιθετική διάθεση. Θα ήταν η άλλη όψη του νομίσματος της διάθεσης που προσπαθεί να μας βελτιώσει. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείς επιθετικότητα εναντίον σου για κάτι χαμηλή αυτοεκτίμηση της κατάθλιψης ή επειδή προσπαθούμε να θυματοποιήσουμε τον εαυτό μας και να τραβήξουμε την προσοχή των γύρω μας. Συγγενική διάθεση. Τέλος, υπάρχει η πιο ζωογόνος, χρήσιμη και υπέροχη διάθεση που πηγάζει από αυτούς που μας κάνουν να γελάμε με στόχο την ενίσχυση του δεσμού μεταξύ μας, την ενθάρρυνση της συνενοχής, την ευτυχία, τη σύνδεση και την πραγματική ευημερία.

Έχοντας εξετάσει αυτήν την ταξινόμηση, είναι σαφές ότι όταν λέμε ότι κάποιος έχει μεγάλη αίσθηση του χιούμορ, πρέπει να γνωρίζουμε τι είδους χιούμορ εφαρμόζει πραγματικά και πώς επηρεάζει τους άλλους. Όλοι βρεθήκαμε να γελάμε αλλά ταυτόχρονα νιώθαμε μια περίεργη και ενοχλητική αίσθηση σαν να νιώσαμε αμέσως μια κακόβουλη σκιά.

Ποιος μαλώνει για τα πάντα... απολαμβάνει να κάνει τη ζωή τόσο δύσκολη για τους άλλους;

Ταλ Μπεν-Σαχάρ Ο καθηγητής Θετικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ είναι γνωστός ως ο γκουρού της ευτυχίας. Οι πολυάριθμες δημοσιεύσεις του για τα συναισθήματα και τις διαθέσεις είναι πάντα μια ενδιαφέρουσα συμβολή για την καλύτερη κατανόηση ορισμένων συμπεριφορών, όπως τι κρύβεται πίσω από τους ανθρώπους που διαφωνούν για τα πάντα και που φαίνεται να απολαμβάνουν τόσο πολύ να περιπλέκουν τον εαυτό τους και να περιπλέκουν τις ζωές των άλλων;

Η απάντηση είναι απλή: δυστυχία. κανείς δεν αξίζει να βυθιστεί σε μια τέτοια άβυσσο – υπάρχει ένα καλειδοσκόπιο κακής διαχείρισης, κακής αντιμετώπισης και κακής επίλυσης δυναμικών. Για παράδειγμα, κακή ικανότητα ανοχής απογοήτευσης, κακές στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων, μη ρεαλιστικές προσδοκίες, καμία διέξοδος από το τούνελ, καμία στοχαστική σκέψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, συναισθηματική νοημοσύνη κάτω από τα ελάχιστα επίπεδα...

Μια στιγμή τόσο περίπλοκων ζωτικών στιγμών μπορεί να συμβεί στον καθένα κατά την οποία ένας ή περισσότεροι πυροκροτητές καταλήγουν να μας εξουθενώνουν που μας οδηγεί να βλέπουμε παντού προβλήματα να κατεβάσουμε τα παντζούρια της θετικότητάς μας και να μετατρέψουμε κάθε κουβέντα σε καβγά. Όλοι μπορούμε να πέσουμε στις λιμνοθάλασσες της απελπισίας και στους σωλήνες της αδιαθεσίας, αυτό είναι σεβαστό και κατανοητό. Ωστόσο, είναι υποχρεωτικό να βγούμε από αυτά τα τοξικά νερά για να βρούμε τον εαυτό μας.

Για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε δύναμη θέλησης και αυτοέλεγχο. Δεν πρέπει να πέσουμε σε θυματισμό, είναι απλώς να μαζέψουμε τα σπασμένα κομμάτια και σαν να είμαστε επιδέξιοι τεχνίτες, να επισκευάζουμε το καθένα με την κόλλα της αυτοεκτίμησης και το χρώμα του κινήτρου. Με αυτόν τον τρόπο θα καταλάβουμε επίσης ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που γελούν χαρούμενοι και αυτοί που μαλώνουν για όλα δεν είναι πάντα χαμένη υπόθεση. Όλοι μπορούμε να θεραπεύσουμε, όλοι μπορούμε να βρούμε ισορροπία και ευτυχία.