Το να μισείς το αγαπημένο σου πρόσωπο είναι κάπως φυσιολογικό . Ας θυμηθούμε ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά η αδιαφορία. Το μίσος και η αγάπη είναι δύο συναισθήματα που, αν και χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ένταση, είναι παρόμοια.
Από την άλλη, μόνο οι υπολογιστές είναι εκατό τοις εκατό συνεπείς και υπάκουοι. Εάν κάνουμε κλικ σε ένα εικονίδιο, η συσκευή θα κάνει αυτό που της ζητάμε, επειδή η ίδια η φύση της την εμποδίζει να επεξεργαστεί την εντολή που της έχει ανατεθεί με διαφορετικό τρόπο. Δεν έχει επιλογή ή εναλλακτική.
Οι άνθρωποι αντίθετα επεξεργάζονται όλα τα ερεθίσματα που έρχονται από έξω και μέσα . Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που τους επηρεάζουν και γι' αυτό ο καθένας από εμάς σκέφτεται διαφορετικά. Αν και κινούμαστε μέσα σε ορισμένες ουσιαστικά σταθερές παραμέτρους, αλλάζουμε πάντα σε κάποιο βαθμό. Η απάντηση λοιπόν είναι ναι: μπορείς να μισήσεις τον αγαπημένο σου.
Τα σκυλιά αγαπούν τους φίλους τους και δαγκώνουν τους εχθρούς τους σε αντίθεση με τους ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να αγαπήσουν καθαρά και πρέπει πάντα να αναμειγνύουν αγάπη και μίσος.
-Σίγκμουντ Φρόιντ-
Η αγάπη και το μίσος είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος
Οι άνθρωποι σπάνια έχουν συναισθήματα και συναισθήματα με καθαρό τρόπο . Ακόμη και η πιο τρυφερή και εξελιγμένη αγάπη μπορεί να αφήσει χώρο για μίσος. Ακόμη και οι πιο φροντισμένες μητέρες, για παράδειγμα, μπορεί κάποια στιγμή να υποστούν απόρριψη από τα παιδιά τους που αγαπούν τόσο πολύ.
Μπορείς να μισήσεις τον αγαπημένο σου γιατί αγάπη και μίσος συνυπάρχουν . Μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για μια κοινή περιοχή, μια συναισθηματική αλληλεξάρτηση στην οποία αυτό που κάνει ο άλλος μας επηρεάζει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Αυτό συμβαίνει γιατί είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις πράξεις του.
Όταν το αγαπημένο πρόσωπο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας, κυριαρχούν τα αισθήματα ευγένειας, εγγύτητας και θετικής διάθεσης. Αντίθετα, αν οι πράξεις του μας πληγώσουν, μπορεί να προκύψει ένα αίσθημα μίσους.
Δεν είναι απαραίτητα ένα σπλαχνικό και καταστροφικό μίσος αλλά μια βαθιά απόρριψη των πράξεών του στις οποίες ανακατεύονται θυμός και θλίψη. Κατ' επέκταση, λοιπόν, μπορεί κανείς να μισήσει το αγαπημένο πρόσωπο.
Εμείς κάνουμε λάθη αλλά και οι άλλοι
Ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα είναι η ανάγκη για εξιδανικεύω να αγαπώ . Πολλά μάτια το αντιλαμβάνονται ως ένα σχεδόν υπεράνθρωπο συναίσθημα στο οποίο δεν υπάρχει χώρος για αντιφάσεις ή αρνητικά συναισθήματα. Στην πράξη ανακαλύπτουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει. Κάθε τι ανθρώπινο είναι παράδοξο και υπόκειται σε αποτυχία . Είμαστε έξυπνοι και αδέξιοι, θαρραλέοι και φοβισμένοι, ώριμοι και παιδικοί. Κάποια χαρακτηριστικά κυριαρχούν αλλά δεν αποκλείουν άλλα.
Ακόμη και η αγάπη που νιώθουμε για τον εαυτό μας δεν είναι απόλυτα σταθερή . Μερικές φορές μισούμε ακόμη και λίγο ο ένας τον άλλον. Μπορεί να συμβεί όταν συνειδητοποιήσουμε ότι κάναμε λάθος και νιώσουμε τύψεις. Ή όταν αφήνουμε τον εαυτό μας να καθοδηγείται από παρορμήσεις και να κάνουμε κάτι που δεν έπρεπε να κάνουμε.
Κάνουμε λάθη αλλά το ίδιο κάνουν και οι άνθρωποι που αγαπάμε. Δεν είναι πάντα για μικρά λάθη μερικές φορές μπαίνουν στο παιχνίδι πολύ σημαντικά και μακροπρόθεσμα ζητήματα. Μερικές φορές μισούμε το αγαπημένο πρόσωπο γιατί καμία στοργή δεν είναι απαλλαγμένη από τέτοιες αντιφάσεις.
Να μισείς τον αγαπημένο σου
Κάθε μεγάλη αγάπη αφήνει τα σημάδια της όπως η παιδική ηλικία. Όχι τυχαία Σπάνια επιτυγχάνεται στην αγάπη η ισορροπία πριν από εκείνη τη στιγμή που μας διδάσκουν οι συγκρούσεις συμβιώνω . Είναι η δυναμική των πιο έντονων στοργών. Το να μισείτε το αγαπημένο σας πρόσωπο μερικές φορές σας επιτρέπει να ξαναχτίσετε και να βαθμονομήσετε τη στοργή σας. Η αυθεντική αγάπη περιλαμβάνει πάντα αυτούς τους μηχανισμούς.
Ο καθένας μας έχει την ευκαιρία να βελτιώσει τον εαυτό του. Από την άλλη, όλοι έχουμε ένα μίσος μέρος. Φτιαγμένο από μισαλλοδοξία, συμμόρφωση, δισταγμό ή εγωισμό, συναισθήματα που δεν μπορούν ποτέ να ξεπεραστούν πλήρως. Αυτό δεν μας κάνει καλύτερους ή χειρότερους, αλλά είναι μέρος της φύσης μας.
Δεν χρειάζεται να φοβάστε τα συναισθήματα μίσους που μερικές φορές εμφανίζονται στην αγάπη: δεν υπάρχει απαραίτητα παθολογία. Ούτε εννοούν ότι η στοργή έχει χαλάσει ή ότι είμαστε ασυνεπή τέρατα και πονηρός. Είναι πιο υγιές να αποδεχόμαστε το γεγονός ότι μερικές φορές μισούμε τους ανθρώπους που αγαπάμε και ότι αυτό το συναίσθημα πρέπει να το επεξεργαστούμε για να μην γίνει καταστροφικό. Όταν η αγάπη είναι γνήσια, το μίσος γίνεται παροδικό και δεν αφήνει σχεδόν κανένα σημάδι .
