Υπάρχουν άνθρωποι που σε ένα σημείο νιώθουν ότι ο δρόμος που ακολουθούν στερείται παντελώς έννοια . Καμία από τις πιθανότητες που έχουν μπροστά τους δεν φαίνεται να τους βγάζει νόημα και έτσι απελπίζονται στις αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειές τους να κάνουν μια αλλαγή που θα σβήσει αυτό το συναίσθημα. Δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχουν στόχοι ή στόχοι. Δεν ξέρεις τι να κάνεις στη ζωή σου.
Όλοι έχουμε νιώσει έτσι σαν να βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Νιώθεις ένα μεγάλο εσωτερικό κενό, δεν υπάρχει τίποτα έξω και λίγο μέσα. Εμείς επιμένουμε να βρούμε τους ενόχους αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτή η κατάσταση
Ακόμα κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, ό,τι έχουμε κάνει μέχρι αυτή τη στιγμή, οι αποφάσεις μας, οι σπατάλες μας, ο τρόπος ζωής μας οδήγησαν να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο που φαίνεται να μην έχει διέξοδο.
Μια ευκαιρία να ξαναβρείτε τον εαυτό σας
Όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις με τη ζωή σου όταν έχεις φτάσει σε εκείνο το σημείο που δεν μπορείς να βρεις διέξοδο ανεξάρτητα από την αγωνία, το άγχος, την επιθυμία να βγεις από αυτήν, πρέπει να εύρημα εαυτούς.
Πότε αρχίσαμε να εστιάζουμε στους άλλους και να ξεχνάμε τον εαυτό μας; Πότε σταματήσαμε να αναρωτιόμαστε τι θέλουν πραγματικά να κάνουν; Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που το τι να κάνουμε με τη ζωή μας έγινε η ελάχιστη από τις προτεραιότητές μας; Ο τρόπος ζωής μας μας οδηγεί να πάμε με αυτόματο πιλότο και να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε ρομπότ που δεν γνωρίζουν την παρούσα στιγμή.
Όταν βρίσκεσαι σε αδιέξοδο να μην ξέρεις τι να κάνεις στη ζωή σου, τότε πρέπει να φρενάρεις. Είναι η τέλεια στιγμή για να συνειδητοποιήσετε τον εαυτό σας και τι υπάρχει γύρω σας να συνδεθεί ξανά με τον εξωτερικό και τον εσωτερικό κόσμο. τον εαυτό μας και αυτό που υπάρχει γύρω μας.
Οι επιθυμίες μας, οι ελπίδες μας, αυτό που πραγματικά μας παρακινεί θα είναι εκεί για να μας δείξουν όλους τους στόχους που είχαμε αλλά που για πολύ καιρό δεν θέλαμε να δούμε γιατί απομακρυνθήκαμε από το δρόμο μας. Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει διέξοδος όταν στην πραγματικότητα η λύση βρίσκεται μέσα μας . Το κίνητρο προέρχεται από μέσα, αλλά για να φτάσει πρέπει να ξέρεις τι θέλεις.
Μέσα μας ξέρουμε ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Μόνο που η εποχή που ζήσαμε με αυτόματο πιλότο έχει αποκοιμίσει το ένστικτό μας, κάνοντάς μας να νιώθουμε χαμένοι.
Είναι αλήθεια ότι στην αρχή όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, η αντίδραση είναι να γυρίσεις και να κλωτσήσεις και να προσπαθήσεις τρέξιμο προς όλες τις κατευθύνσεις σαν να ήμασταν άλογο δραπέτης. Πρέπει όμως να φτάσετε στο σημείο να συνειδητοποιήσετε ότι πρέπει να σταματήσετε και να συνειδητοποιήσετε αυτό που μόλις αναφέρατε.
Εάν δεν ξέρετε τι να κάνετε στη ζωή σας, πρέπει να αρχίσετε να αποδέχεστε την πραγματικότητα
Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για να ανατραπεί η κατάσταση. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό να συνειδητοποιήσουμε ότι η αποδοχή της πραγματικότητας ήταν αυτό που μας οδήγησε να βρεθούμε σε αυτό το αδιέξοδο.
Έχουμε την τάση να ζούμε με διάφορα προσδοκίες για το πώς πρέπει να πάνε τα πράγματα . Τελειώνω τις σπουδές μου, βρίσκω δουλειά μετά την αγάπη της ζωής μου με την οποία θα κάνω παιδιά και θα είμαι ευτυχισμένη. Ακούγεται τέλειο σωστά; Είναι το ιδανικό που φιλοδοξούν πολλοί. Κι αν όλα πήγαιναν διαφορετικά;
Οι προσδοκίες που έχουμε δεν μας δίνουν την παραμικρή εγγύηση ότι τα στάδια του ταξιδιού μας θα είναι ακριβώς αυτά . Πιθανότατα θα προκύψουν προβλήματα, δυσκολίες και αντιξοότητες που θα μας κάνουν να απογοητευτούμε, να θυμώσουμε, να αποφασιστούμε να αρνηθούμε, σε πολλές περιπτώσεις γιατί αυτό που μας συμβαίνει δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας.
Αν μας κυριεύει η μεγάλη αναποφασιστικότητα ίσως είναι καιρός να συμβουλευτείτε έναν ειδικό με το οποίο μπορούμε να ανακαλύψουμε αν αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επιστρέψουμε για να εντοπίσουμε το σταυροδρόμι όπου χαθήκαμε ή αν η λύση είναι να αναζητήσουμε εναλλακτικές λύσεις για να προχωρήσουμε στο ίδιο σταυροδρόμι όπου έχουμε κολλήσει τώρα. Συχνά η επιλογή μιας επιλογής και όχι μιας άλλης θα εξαρτηθεί από το τίμημα που είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για να προσπαθήσουμε να πετύχουμε τον έναν ή τον άλλο στόχο.
Υπάρχουν πιο ευνοϊκές στιγμές από άλλες για να έχουμε αυτή την υπαρξιακή κρίση. Ίσως η πρώτη είναι όταν ενηλικιωθούμε όταν πρέπει να επιλέξουμε σε τι θέλουμε να αφιερωθούμε και πώς θέλουμε να είναι η ζωή μας. Το δεύτερο φτάνει σε πιο ώριμη ηλικία γύρω στο i 40 χρόνια με μια κρίση που γνωρίζουν όλοι όσοι αφήνουν πίσω τους μια φάση ζωής για να ξεκινήσουν μια άλλη.
Οι προσδοκίες μας εμποδίζουν μερικές φορές να είμαστε ευέλικτοι με προβλήματα και δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν.
Σε πολλές στιγμές αλλαγής όταν περνάμε από τη μια φάση στην άλλη μπορεί να αισθανόμαστε χαμένοι. Είναι μια φυσική αίσθηση και καταρχήν δεν πρέπει να μας τρομάζει. Ωστόσο αν συμβεί πρέπει να αποφύγουμε ότι το αίσθημα της δυσφορίας μας οδηγεί στην εγκατάλειψη . Οι στιγμές της αλλαγής είναι επίσης στιγμές για ευφυΐα και υπομονή να αποφασίσεις με το κεφάλι σου αλλά και να πάρεις τη σωστή απόφαση με σιγουριά. Ανεξάρτητα από το τι θα επιλέξουμε, δεν θα λείψουν άνθρωποι που θα μας πουν ότι το κάνουμε λάθος.
Υποχωρώντας ή βρίσκοντας εναλλακτικές λύσεις, σε κάθε περίπτωση όλες οι καταστάσεις έχουν διέξοδο. Μερικές φορές είναι λογικό και προβλέψιμο, άλλες φορές εκπληκτικά ριψοκίνδυνο και αινιγματικό. Το πρώτο είναι εύκολο να φτάσετε. για το δεύτερο, όπως ήδη ειπώθηκε, ας μην αφήσουμε τους εαυτούς μας να μας κατακλύζουν αναταραχή που κυρίως μας εμποδίζει να δούμε ευκαιρίες .
