Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης μας μιλά για την αγάπη που καταφέρνει να νικήσει τον θάνατο. Λέγεται ότι ο Ορφέας ήταν ένα ιδιαίτερο ον. Ήταν γιος του Απόλλωνα, θεού της μουσικής και των τεχνών, και της Καλλιόπης (γνωστής και ως Κλειώ), μούσας της ποίησης. Αυτές οι καταβολές έδωσαν στον Ορφέα ένα ιδιαίτερο χάρισμα: το δώρο της μουσικής.
Ο Ορφέας έμαθε μουσική από τον πατέρα του Απόλλωνα. Ανέπτυξε τέτοια μαεστρία που ο ίδιος ο Απόλλωνας του έδωσε τη λύρα του ως σύμβολο της πατρικής αγάπης. Η λύρα κατασκευάστηκε από τον Ερμή χρησιμοποιώντας το καβούκι μιας χελώνας. Λέγεται ότι ο Ορφέας έπαιζε τις πιο όμορφες μελωδίες που ακούστηκαν ποτέ στη γη.
Το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο που θεοί και θνητοί συγκινήθηκαν με κλάματα όταν τον άκουγαν να παίζει. Ακόμα και τα πιο άγρια πλάσματα έγιναν ήμερα, μαγεμένα από αυτήν μουσική . Ήταν πολύ αγαπητός σε όλους. Μια μέρα γνώρισε τη νύμφη Ευρυδίκη.
Όταν η φωνή μου είναι καθ' οδόν προς το θάνατο, η καρδιά μου θα συνεχίσει να σας μιλάει.
-Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ-
Ορφέας και Ευρυδίκη
Ο Ορφέας έζησε μια διαλυμένη και περιπετειώδη ζωή. Προσφέρθηκε να συνοδεύσει τους Αργοναύτες στην αναζήτησή τους για το χρυσόμαλλο δέρας . Λέγεται ότι έσωσε εκείνη την αποστολή όταν οι σειρήνες προσπάθησαν να μπερδέψουν τους ναυτικούς με το τραγούδι τους. Οι φωνές τους ενθουσίασαν τους ταξιδιώτες και τους ώθησαν να ριχτούν στη θάλασσα όπου τους κατασπάραξαν αυτά τα όντα.
Ο Ορφέας χρησιμοποίησε το ταλέντο του για να τους αντιμετωπίσει. Όταν οι σειρήνες άρχισαν να τραγουδούν, πήρε τη λύρα και έπαιξε. Με τη μουσική του (πολύ πιο όμορφη) κατάφερε να διασκευάσει το τραγούδι των σειρήνων, σώζοντας έτσι τους ναυτικούς. Μόνο ένας ναύτης υπέκυψε στη γοητεία του τραγουδιού των σειρήνων, βάζοντας έτσι τέλος στην ύπαρξή του.
Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη συναντήθηκαν μετά από εκείνη την αποστολή. Η Ευρυδίκη ήταν μια πολύ όμορφη νύμφη. Μια μέρα ο Ορφέας είδε την εικόνα του να καθρεφτίζεται στο νερό και την ερωτεύτηκε παράφορα. Η Ευρυδίκη ερωτεύτηκε και τον Ορφέα και οι δυο τους παντρεύτηκαν. Ζούσαν α Αγάπη παθιασμένος και απόλυτα ανταποδοτικός.
Ο θάνατος της Ευρυδίκης
Αν και ο Ορφέας και η Ευρυδίκη ζούσαν ευτυχισμένοι στο παλάτι τους, δεν ξέχασε ότι ήταν νύμφη. Για το λόγο αυτό συνέχισε να πηγαίνει στο δάσος για να μείνει επαφή με τη φύση που της ήταν τόσο οικείο. Ένα απόγευμα, ως συνήθως, πήγε στο δάσος και είδε έναν κυνηγό να κυνηγάει ένα ανυπεράσπιστο ελαφάκι. Η Ευρυδίκη βοήθησε το ελαφάκι να δραπετεύσει, εξαπολύοντας την οργή του κυνηγού.
Ο άντρας είπε ότι θα τη συγχωρούσε αρκεί να συμφωνήσει να τον φιλήσει αλλά εκείνη αρνήθηκε. Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη ήταν ένα ευτυχισμένο ζευγάρι και δεν θα ρίσκαρε ποτέ να καταστρέψει την ευτυχία τους. Τότε ο κυνηγός την ανάγκασε να τον φιλήσει αλλά εκείνη τράπηκε σε φυγή. Κατά τη διάρκεια της απόδρασής της πάτησε το κεφάλι ενός φιδιού που κοιμόταν το οποίο τη δάγκωσε με αποτέλεσμα να πεθάνει ακαριαία.
Όταν έμαθε για το θάνατο της συζύγου του, ο Ορφέας κυριεύτηκε από απόγνωση. Ωστόσο, αποφάσισε να πάει στον κάτω κόσμο για να τη σώσει. Χρησιμοποιώντας τη λύρα του και το όμορφο τραγούδι του κατάφερε να οδηγηθεί - από τον Χάροντα (ο πορθμείο) και από Κέρβερος (φύλακας της εισόδου στον Άδη) – παρουσία της Περσεφόνης, βασίλισσας του κάτω κόσμου. Κι εκείνη γοητεύτηκε από τη μουσική του.
Ορφέας και Ευρυδίκη ενώθηκαν για πάντα…
Ο Ορφέας κατάφερε να συνεννοηθεί με την Περσεφόνη για να επαναφέρει στη ζωή την Ευρυδίκη αλλά υπό έναν όρο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έξω από τον κάτω κόσμο, ο Ορφέας θα έπρεπε να είχε μείνει μπροστά στην Ευρυδίκη χωρίς να γυρίσει ποτέ να την κοιτάξει μέχρι που το φως του ήλιου τη φώτιζε εντελώς. Ο Ορφέας δέχτηκε αλλά δεν εμπιστεύτηκε την Περσεφόνη. Φοβόταν ότι αντί για την αγαπημένη του γυναίκα υπήρχε ένας δαίμονας πίσω του.
Δεν αντιστάθηκε και πριν φύγει από τη σπηλιά γύρισε να κοιτάξει τη γυναίκα του. Όμως ο ήλιος δεν είχε φωτίσει πλήρως την Ευρυδίκη, έλειπε μόνο το ένα πόδι. Η νύμφη έτσι εξαφανίστηκε από τα μάτια του Ορφέα, φτάνοντας για πάντα στον κόσμο των νεκρών. Ο πόνος του Ορφέα ήταν τεράστιος και άρχισε να παίζει μουσική που έκανε ακόμα και τους θεούς να κλαίνε. Οι Βακχάντες, άστατα όντα, τον ερωτεύτηκαν αλλά ο Ορφέας δεν ενέδωσε στις προσπάθειες αποπλάνηση .
Σε εκδίκηση οι Βάκχες τον σκότωσαν και σκόρπισαν τα λείψανά του παντού. Αυτό το θλιβερό γεγονός όμως επέτρεψε στον Ορφέα και την Ευρυδίκη να ξανασυναντηθούν στον κάτω κόσμο. Αυτή τη φορά θα έμεναν μαζί για πάντα. Από τότε ήταν δυνατό να ακούσουμε τον ήχο όμορφων μελωδιών που επιπλέουν μέσα στα δάση και τα λιβάδια.
