Όλοι έχουμε κάποιο φόβο που μας εμποδίζει να δράσουμε: μεταξύ πολλών άλλων, να σε αφήσει ο σύντροφός σου, να χάσεις τη δουλειά σου ή να πάθεις ένα ατύχημα. Τους υπόκεινται έμμεσα μια σειρά από συμπεριφορές που κρατούν ζωντανό και παρόν τον φόβο της δράσης.
Όταν φοβόμαστε κάτι, καταλήγουμε να το ελκύουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Για παράδειγμα, αν φοβόμαστε ότι κάποιος θα μας εγκαταλείψει, θα βρούμε φίλους ή συνεργάτες που θα μας κάνουν συνεχώς να ξαναζούμε το αίσθημα της εγκατάλειψης.
Και μόνο η σκέψη της εκδήλωσης των βαθύτερων φόβων μας μπορεί να μας παραλύσει ή να μας κάνει να πιστεύουμε ότι γεννηθήκαμε άτυχοι. Από εδώ προέρχεται ο φόβος της υποκριτικής και να πάμε παρακάτω να βγούμε από την κατάσταση στην οποία ο φόβος και η ανασφάλεια ελέγχουν τη ζωή μας.
Η πρόβλεψη γεγονότων και ο φόβος της υποκριτικής
Το να ζεις μέσα στον φόβο σημαίνει να προβλέπεις γεγονότα . Με αυτή την έννοια ας φανταστούμε τι μπορεί να μας συμβεί στο μέλλον . Καταλήγουμε να σκεφτόμαστε πράγματα όπως ξέρω ότι αυτή η δουλειά δεν θα διαρκέσει πολύ. Τελικά θα βρει κάποιον που του αρέσει περισσότερο από εμένα ή δεν θα μπορώ να το κάνω μόνος μου. Δεν θα λειτουργήσει ποτέ.
Αν νομίζεις ότι ήδη ξέρεις τα πάντα, δεν έχεις μάθει τίποτα.
-Αλφρέντο Βέλα-
Με όλες αυτές τις προϋποθέσεις είναι πολύ δύσκολο να μπορείς να δράσεις. Η χειρότερη συνέπεια είναι ότι μπορούμε να καταλήξουμε νιώθουμε κολλημένοι λόγω των ορίων που έχουμε επιβάλει στον εαυτό μας. Εμπόδια που έχουμε ανεβάσει διαχρονικά σε σημείο να τα κάνουμε δικά μας ζώνη άνεσης
Το να ζεις σε διαρκή φόβο είναι μια προσωπική αντίληψη. Δεν είναι αληθινό. Υποθέτουμε και προσπαθούμε να φανταστούμε τι θα μπορούσε να μας συμβεί αν παίρναμε συγκεκριμένες αποφάσεις ή τι θα συνέβαινε αν φύγαμε από τη ζώνη άνεσής μας. Αλλά αυτό δεν μπορεί ποτέ να έχει μια ευτυχή έκβαση, καθώς μας οδηγεί να τολμήσουμε σε περιοχές γεμάτες ανασφάλειες που απλώς περιμένουν να εκδηλωθούν για να μας αποδείξουν ότι έχουμε δίκιο.
Η ανάληψη δράσης είναι το κλειδί
Η ανάληψη δράσης είναι το κλειδί . Από βασικά πράγματα όπως το να αποφασίσουμε τι θέλουμε να σπουδάσουμε μέχρι ποιο επάγγελμα θέλουμε να ακολουθήσουμε στη ζωή ή αν θέλουμε ή όχι σύντροφο. Γιατί αν φοβόμαστε τόσο πολύ και δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να πάρουμε αποφάσεις τώρα, πώς θα μπορούσαμε να το κάνουμε όταν δεν έχουμε άλλη επιλογή;
Τότε είναι που κάνουμε τα μεγαλύτερα λάθη. Η αναμονή μέχρι την τελευταία στιγμή για να λάβουμε μια απόφαση μπορεί να μας οδηγήσει σε κακή επιλογή. Ομοίως, ο υπερβολικός φόβος της ανάληψης δράσης μπορεί να μας οδηγήσει να αφήσουμε το καθήκον σε άλλους να αναλάβουν δράση αποφάσεις για μας. Και αυτό είναι σοβαρό λάθος.
Αν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε αυτά τα χαρακτηριστικά και στη δυσκολία λήψης μέτρων θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και τα δικά μας συνεχής προσπάθεια να έχουν τα πάντα υπό έλεγχο . Μας φαίνεται σαν κάτι απαραίτητο. Ωστόσο, όσο κι αν θα το θέλαμε, είναι εντελώς αδύνατο.
Φανταστείτε να φτάνετε στη δουλειά ένα πρωί και να ανακαλύψετε ότι έχετε απολυθεί χωρίς προειδοποίηση. Δεν θα ξέραμε πώς να ενεργήσουμε ή τι να κάνουμε. Το ίδιο θα συνέβαινε αν μια μέρα ο σύντροφός μας μας έλεγε ότι δεν θέλει πια να είναι μαζί μας. Για άτομα που δυσκολεύονται να αποφασίσουν και να αναλάβουν δράση εκπλήξεις δεν θα είναι ποτέ ευπρόσδεκτες.
Προσοχή σε απροσδόκητες καταστάσεις. Συχνά περιέχουν μεγάλες ευκαιρίες.
-Τζόζεφ Πούλιτζερ-
Αλλά ακόμα κι όταν παραμένουμε ακίνητοι και ασφαλείς στη ζώνη άνεσής μας, κάτι συμβαίνει. Σιγά σιγά αυτός ο φόβος που μας κρατάει στα χέρια του αρχίζει να μας κατατρώει από μέσα. Μπορούμε να το παρατηρήσουμε στις αμφιβολίες που μας επιτίθενται συνεχώς ή στις ανασφάλειες που μας εμποδίζουν να πετύχουμε οποιοδήποτε επιτυχία ακόμα κι αν είχαμε όλα τα διαπιστευτήρια για να το αποκτήσουμε.
συμπεράσματα
Η ανάληψη δράσης είναι απαραίτητη για να μπορούμε να ζούμε όπως θέλουμε και να εμποδίσουμε τους άλλους να πάρουν τον έλεγχο της ζωής μας . Όλοι έχουμε φόβους αλλά μπορούμε και να τους ξεπεράσουμε. Επιπλέον, αντί να τους επιτρέπουμε να μας περιορίζουν, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας. Ως; Χρησιμοποιώντας την ίδια δύναμη που έχουν για να μας κάνουν να τρέμουμε, να αμφιβάλλουμε και να θέλουμε να ξεφύγουμε για να μας ωθήσουν να δράσουμε.
Επιτρέποντάς μας να αποφασίζουμε χωρίς προτεραιότητα φόβους στο μυαλό μας. Γιατί μπορούν να έχουν μόνο δύναμη μέχρι να αρχίσουμε να ενεργούμε.
