Η Άννα Φρανκ ονειρευόταν να γίνει δημοσιογράφος και μετά σπουδαία συγγραφέας . Ήταν το σχέδιό του για το μέλλον όταν άρχισε να γράφει το ημερολόγιο, ένα έργο που πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα μετά τον πόλεμο, όταν όλα επέστρεφαν στο κανονικό. Τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα φανταζόταν αλλά στο τέλος η Άννα έκανε το όνειρό της πραγματικότητα.
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ θεωρείται μια από τις πιο συγκινητικές μαρτυρίες όλων των εποχών . Αυτό που τον κάνει ξεχωριστό είναι το ειλικρινές ύφος και η αθωότητα μέσα από τα οποία περιγράφει τη φρίκη του πολέμου. Συνεχίζει να είναι ένα από τα πιο διαβασμένα βιβλία και έχει συμπεριληφθεί στο Μητρώο Μνήμης του Κόσμου της UNESCO .
Για να γλιτώσει το ναζιστικό μίσος Η Άννα Φρανκ έπρεπε να κρυφτεί με την οικογένειά της σε ένα μικρό μυστικό παράρτημα . Η λαθραία διήρκεσε λίγο περισσότερο από δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η Άννα έγραψε το ημερολόγιό της. Σε αυτό βρίσκουμε καταγεγραμμένη με μεγάλη γοητεία τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας στη μέση της ανάπτυξής της, ριγμένης σε μια τρομακτική πραγματικότητα.
Όσο συνεχίζεις να κοιτάς τον ουρανό άφοβα, θα είσαι σίγουρος ότι θα είσαι αγνός μέσα σου και θα είσαι και πάλι χαρούμενος.
-Άννα Φρανκ-
Η σύντομη ζωή της Άννας Φρανκ
Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1929 στη γερμανική πόλη της Φρανκφούρτης του Μάιν. Ο πατέρας του Ότο Φρανκ είχε υπηρετήσει τον γερμανικό στρατό στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, λαμβάνοντας τον βαθμό του υπολοχαγού και μια ανταμοιβή για στρατιωτική ανδρεία, τον Σιδηρούν Σταυρό. Αργότερα έγινε τραπεζίτης και παντρεύτηκε την Edith Höllander.
Το ζευγάρι είχε δύο κόρες: τη Margot που γεννήθηκε το 1926 και την Anne που γεννήθηκε τρία χρόνια αργότερα. Οι Φράγκοι ήταν μια παραδοσιακή εβραϊκή οικογένεια της ανώτερης τάξης.
Όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία στη Γερμανία το 1933 και άρχισε τις διώξεις των Εβραίων η οικογένεια αποφάσισε να μεταναστεύσει στο Άμστερνταμ .
Εδώ ο Otto Frank ξεκίνησε μια εταιρεία για την εμπορία πηκτίνης και μπαχαρικών. Όλα πήγαν καλά μέχρι το 1942 όταν οι Ναζί εισέβαλαν στην Ολλανδία και το κυνήγι των Εβραίων ξεκίνησε και εδώ. Οι Ολλανδοί ήταν οι μόνοι Ευρωπαίοι αντιταχθούν ανοιχτά στη δίωξη αλλά οι διαμαρτυρίες τους είχαν μικρό αποτέλεσμα.
Διαφυγή από τη δίωξη
Η κατάσταση των Εβραίων γινόταν όλο και πιο τεταμένη. Ο Ότο Φρανκ κατάλαβε ότι όλη η οικογένεια βρισκόταν σε σοβαρό κίνδυνο και ότι η σύλληψη ήταν μόνο θέμα χρόνου. Με τη βοήθεια ορισμένων συναδέλφων οργάνωσε ένα κρησφύγετο στο ίδιο κτίριο με την εταιρεία.
Σε εκείνο το συγκρότημα υπήρχε ένα διπλανό κτίριο που το χώριζε μόνο μια αυλή. Είχε τρεις ορόφους και στον τελευταίο μια κρυφή πόρτα οδηγούσε σε μια σοφίτα. Οι σκάλες πρόσβασης που κρύβονταν από μια συρόμενη βιβλιοθήκη οδηγούσαν σε ένα μικρό κατάλυμα με δύο υπνοδωμάτια και ένα μπάνιο.
Ο Otto μοιράστηκε τα σχέδιά του με τη σύζυγό του και τη μεγαλύτερη κόρη του, κρατώντας την Anne στο σκοτάδι για αυτά μέχρι τη στιγμή της μετακόμισης. Συνέβη στις 9 Ιουλίου 1942. Τρεις μέρες νωρίτερα η μεγαλύτερη κόρη Margot είχε λάβει εντολή να παρουσιαστεί στις γερμανικές αρχές. Αυτό σήμαινε σύλληψη και απέλαση.
Ήταν καιρός να κρυφτείς. οι Φράγκοι εγκατέλειψαν το σπίτι τους τη νύχτα φορώντας όλα τα ρούχα που μπορούσαν αφού ήταν επικίνδυνο να κουβαλάς βαλίτσες . Έφυγαν από το σπίτι αναστατωμένοι και ένα σημείωμα που υπονοούσε τη φυγή τους στην Ελβετία. Το σχέδιο ήταν καλά μελετημένο.
Ένα καταφύγιο, ένα σύμπαν
Τα επόμενα δύο χρόνια, οι Φράγκοι έζησαν στο καταφύγιο, στο οποίο προστέθηκαν μια δεύτερη οικογένεια και ένας οδοντίατρος . Οκτώ άτομα να μοιράζονται ένα κρησφύγετο. Η Άννα Φρανκ περιέγραψε καθένα από αυτά με μεγάλο βάθος και μαεστρία, καθιστώντας τα λογοτεχνικά πρόσωπα.
Το ημερολόγιο περιγράφει τους χαρακτήρες τους και τις κατανοητές εντάσεις που μπορεί να προκύψουν σε μια τόσο επισφαλή κατάσταση. Η ομάδα επέζησε αυτά τα δύο χρόνια χάρη στη βοήθεια Ολλανδών φίλων που φρόντισαν να προμηθεύονται τρόφιμα και να τους ενημερώνουν για την εξέλιξη του πολέμου. Σε εκείνη τη μικρή κρυψώνα η Άννα σκέφτηκε τον κόσμο και ερωτεύτηκε για πρώτη φορά .
Αυτός ο μικρός κόσμος έφτασε στο τέλος του στις 4 Αυγούστου 1944 όταν οι Ολλανδοί αξιωματικοί της Γκεστάπο έκαναν έφοδο. Οι παράνομοι μετανάστες στάλθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και η οικογένεια Φρανκ χωρίστηκε στο Άουσβιτς.
Η Άννα έμεινε μόνη με την αδερφή της και κατέληξαν στον καταυλισμό Μπέργκεν-Μπέλσεν όπου και οι δύο πέθαναν από τύφο.
Του παρέδωσαν το ημερολόγιο της Άννας για την ύπαρξη της οποίας ο άντρας δεν γνώριζε τίποτα. Κατάλαβε αμέσως ότι ήταν ένα ντοκουμέντο ιστορικής σημασίας. Δύο χρόνια αργότερα κατάφερε να το δημοσιεύσει, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο ενός μικρού κοριτσιού που αναγκάστηκε να πεθάνει σε ηλικία 15 ετών.
