Ένα υπνοδωμάτιο Μερικές φορές η αταξία ενός χώρου υποδηλώνει την αρμονία ενός δημιουργικού μυαλού. Είναι η ουσία μας και περιέχει τη λογική ενός χάους μέσα στο οποίο αισθανόμαστε ταυτισμένοι: είναι ο προσωπικός μας κόσμος.
Σε όλη μας τη ζωή μας ενστάλαξαν πάντα την ανάγκη να είμαστε ταξινομημένο επειδή η τάξη είναι συνώνυμη με τον έλεγχο και επιπλέον ένα τακτοποιημένο περιβάλλον μεταφέρει επίσης ένα συγκεκριμένο αίσθημα ασφάλειας. Όλα αυτά είναι αλήθεια και όμως ένα λάθος που κάνουμε συχνά είναι να αντιλαμβανόμαστε τη διαταραχή ως μια ουσιαστικά αρνητική διάσταση. Για πολλούς, η διαταραχή είναι η εικόνα της αποτυχίας της αδράνειας, της τεμπελιάς και της εγκατάλειψης.
Ένα ακατάστατο γραφείο ή σπίτι
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχει μια πραγματική ψυχολογική θεωρία για τη διαταραχή. Είναι ένας επιστημονικός προβληματισμός που εστιάζει στην ανάλυση του τι κρύβεται πίσω από αυτή τη συμπεριφορά και αυτή την προσωπικότητα. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, έδειξε ότι ένας ακατάστατος χώρος ενισχύει τη δημιουργικότητα όσων ζουν εκεί. Ωστόσο, αυτά τα δεδομένα περιλαμβάνουν πολλές αποχρώσεις για τις οποίες θέλουμε να σας μιλήσουμε σήμερα.
Η ψυχολογία πίσω από τη διαταραχή
Ας ξεκινήσουμε με ένα πραγματικά περίεργο ανέκδοτο. Η Tracey Emin είναι μια Βρετανίδα καλλιτέχνης που παρουσίασε στον κόσμο ένα εξαιρετικό έργο το 1999 και Το σύνολο, μακριά από το να είναι ελκυστικό ή ευχάριστο σε αισθητικό επίπεδο, ήταν η αναπαράσταση ενός προσωπικού δράματος. Αυτό το αίσθημα απώλειας που είναι γνωστό σε όποιον έχει υποφέρει εξαιτίας του συναισθηματική ζωή .
Χάρη σε αυτό το έργο τέχνης με τίτλο Το κρεβάτι μου Το κρεβάτι μου ο καλλιτέχνης ήταν φιναλίστ για το βραβείο Turner και το 2014 ο οίκος δημοπρασιών Christie's στο Λονδίνο το πούλησε
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό κατέληξε επίσης σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα New York Times που έχει αποδείξει ότι κατά καιρούς ένα ελαφρώς ακατάστατο περιβάλλον επιτρέπει στο μυαλό να απελευθερωθεί από τις συμβάσεις και να αισθάνεται Δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε ότι μία από τις φάσεις του δημιουργικότητα είναι ακριβώς εκείνος ο τυφώνας ιδεών που αρχικά μοιάζει με πραγματικό χάος μέχρι να έρθει η ώρα να πάρουμε μια απόφαση και επομένως να καινοτομήσουμε.
Προσωπικοί χώροι και ελευθερία σκέψης
Ο αταξία ότι δημιουργούμε και άρα καταλαβαίνουμε και μας είναι οικείο δεν μπορεί ποτέ να είναι πρόβλημα και θα είναι πάντα ευνοϊκό αλλά μόνο σε ένα εργασιακό περιβάλλον, για παράδειγμα, θα πρέπει πάντα να υπάρχει μια ορισμένη οργανωτική αποτελεσματικότητα.
Ωστόσο, το γεγονός της δημιουργίας ενός οπτικού χώρου στον οποίο επικρατεί ένα ορισμένο χάος όσον αφορά τα αντικείμενα και τα χρώματα δημιουργεί ένα ερέθισμα που επιτρέπει στον εγκέφαλό μας να χαλαρώσει και ταυτόχρονα να οξύνει την εφευρετικότητά του. Τώρα ένα γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι δεν είναι όλα προσωπικότητα ανέχονται αυτού του είδους την ανισορροπία. Υπάρχουν πολλές διαφορές σε ατομικό επίπεδο και για αυτόν τον λόγο κάποιοι χρειάζονται απόλυτη τάξη για να μπορέσουν να είναι παραγωγικοί.
Πέρα από όλα το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξουμε είναι ότι ένα ακατάστατο δωμάτιο δεν αντικατοπτρίζει καθόλου έναν ανεύθυνο άνθρωπο ή μια χαοτική ζωή . Ακριβώς όπως όσοι ανησυχούν πολύ για τον έλεγχο και την τακτοποίηση των χώρων και των πραγμάτων τους δεν πάσχουν από καμία ψυχική διαταραχή και δεν χρειάζεται απαραίτητα να
Καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να ζει τους προσωπικούς του χώρους όπως προτιμά και σε ελευθερία. Κάθε γωνιά του σπιτιού μας αντανακλά τις συνήθειές μας και αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε κριτική ή να μας χαρακτηρίζουν. Για παράδειγμα, λέγεται ότι οι διαταραγμένοι άνθρωποι δεν έχουν στόχους στη ζωή τους ότι περνούν εσωτερικές συγκρούσεις και ότι δεν πετούν τίποτα επειδή είναι υπερβολικά συνδεδεμένοι με τις αναμνήσεις τους. το παρελθόν .
Αυτό το είδος στερεοτύπων δεν συμβαίνει πάντα Η διαταραχή που επιλέγουμε και ελέγχουμε και που δεν μας κυριεύει, κάθε άλλο παρά θόρυβος, είναι ένα υπόβαθρο που καταφέρνει να ηρεμήσει ένα μυαλό που ταυτίζεται με αυτό που κατέχει.
Γιατί η τάξη είναι σίγουρα η απόλαυση της λογικής αλλά για κάποιους η αταξία είναι η ευχαρίστηση της φαντασίας.
