Το πρωί της 7ης Αυγούστου 1962, ο κόσμος ξύπνησε σοκαρισμένος. Το προηγούμενο βράδυ η καμαριέρα της διάσημης ηθοποιού Μέριλιν Μονρό είχε βρει το σώμα της στο μπάνιο. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να επιβεβαιώσουν τα μέσα ενημέρωσης ότι επρόκειτο για αυτοκτονία. Τους επόμενους μήνες 303 νέοι αυτοκτόνησαν.
Στη δεκαετία του '90 πολλά χρόνια μετά από εκείνη την περίφημη υπόθεση Η αμερικανική κοινωνία βρέθηκε να βιώνει κάτι παρόμοιο Επιδημία
Τι είδους δεσμός θα μπορούσε να υπάρχει ανάμεσα σε μια φιγούρα από τον κόσμο της διασκέδασης και έναν κανονικό άνθρωπο; Αυτά τα άτομα ίσως ακολουθούσαν κάποιο είδος διαδικασίας μίμησης ή απλά ήταν μακάβρια σύμπτωση ?
Τι είναι το φαινόμενο Βέρθερ;
Το φαινόμενο Werther είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τον κοινωνιολόγο David Phillips το 1974 για να τον προσδιορίσει το μιμητικό αποτέλεσμα της αυτοκτονικής συμπεριφοράς . Οι θλίψεις του νεαρού Βέρθερ του Γερμανού συγγραφέα Johann Wolfgang Goethe. Σε αυτό ο πρωταγωνιστής καταλήγει να αυτοκτονεί από αγάπη.
Η επιτυχία του ήταν τέτοια που λίγο μετά τη δημοσίευσή του το 1774 για 40 νέοι αυτοκτόνησαν τη ζωή τους με τρόπο πολύ παρόμοιο με αυτόν που είχε χρησιμοποιήσει ο πρωταγωνιστής.
Με βάση παρόμοιες περιπτώσεις, ο Phillips διεξήγαγε μια μελέτη μεταξύ 1947 και 1968 στην οποία ήρθαν στο φως ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία. Ο μήνας που ακολουθεί αυτόν κατά τον οποίο το New York Times δημοσίευσε μια είδηση που σχετίζεται με την αυτοκτονία ενός διάσημου προσώπου το ποσοστό αυτοκτονιών σχεδόν αυξανόταν του 12%.
Αυτό το μοτίβο συνεχίζει να επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα. Στα μέσα του 2017 ο Καναδάς προσπάθησε να απαγορεύσει τη σειρά Δεκατρείς αφού πιστέψαμε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
Είναι επικίνδυνο να μιλάς για αυτοκτονία στα ΜΜΕ;
Εξαρτάται από το πώς το κάνεις. Μία από τις συμβουλές που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι να προσπαθήσετε να μην μπείτε σε λεπτομέρειες συμπόνια . Ένα γεγονός αυτού του είδους δεν έχει κανένα λόγο να πυροδοτήσει καμία διαδικασία μίμησης, αλλά κάθε είδηση ή προβληματισμός πρέπει να απαλλαγεί από κάθε ίχνος εντυπωσιασμού.
Πολλοί καλλιτέχνες σε όλη την ιστορία είχαν την τάση να δείξουν έναν ρομαντικό χαρακτήρα της αυτοκτονίας ως παράγοντα που συμβάλλει σε πολλούς από αυτούς τους θανάτους.
Ορισμένοι ειδικοί απορρίπτουν το φαινόμενο Βέρθερ στο σύνολό του αλλά όχι τις αποχρώσεις του. Λένε ότι είναι πιθανό κάποιοι αυτοκτονικοί άνθρωποι να αντιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο οι διασημότητες έχουν αυτοκτονήσει τη ζωή τους, αλλά με τη σειρά τους απαλλάσσει τους τελευταίους από κάθε ευθύνη για το θάνατο άλλων.
Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζουμε ειδήσεις αυτού του τύπου με έναν ευαισθησία ΚΑΙ Είναι σημαντικό η αυτοκτονία να μην δοξάζεται ή εξιδανικεύεται ως οδός διαφυγής.
Το σημαντικό
-Τσαρλς Τσάπλιν-
Πώς να αποφύγετε τον ρομαντικό χαρακτήρα της αυτοκτονίας
Παρόλα αυτά, είναι απαραίτητο να μιλάμε για αυτοκτονία για να μπορούμε επίσης να πούμε ότι υπάρχουν πάντα άλλες διέξοδοι και να τις επισημαίνουμε σε όσους δεν μπορούν να τις δουν. Μείνετε σιωπηλοί και κοιτάξτε από την άλλη πλευρά χρησιμεύει μόνο για να στιγματίσει ένα πρόβλημα που επηρεάζει έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων . Πρέπει πάντα να προσπαθούμε να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας με σεβασμό και διεκδίκηση, εξαλείφοντας το τεράστιο ταμπού που το χαρακτηρίζει. Το να κάνεις αόρατο ή να κρύβεις μια πραγματικότητα δεν την εξαφανίζει αλλά μάλλον την ενισχύει.
Ένα έργο μυθοπλασίας οποιασδήποτε φύσης δεν ενθαρρύνει την αυτοκτονία. Το ίδιο ισχύει και για τις ειδήσεις, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σημασία Η διαχείριση των πληροφοριών πρέπει να γίνεται σωστά και υπεύθυνα. Την εποχή που κυκλοφόρησε το έργο Οι θλίψεις του νεαρού Βέρθερ, δεν υπήρχαν διαθέσιμες σύγχρονες πληροφορίες και μέσα επικοινωνίας. Ετσι
