Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει τον θαυμασμό και την αγάπη . Τόσο λεπτό που δεν είναι ασυνήθιστο να συγχέουμε τα δύο συναισθήματα
Το ερώτημα γίνεται πιο περίπλοκο αν σκεφτούμε ότι κατά τη διάρκεια του ερωτευμένου συμβαίνει μια ορισμένη εξιδανίκευση του αγαπημένου προσώπου. Σε αυτή την πρώτη φάση της σχέσης θαυμασμό και αγάπη είναι σχεδόν δυσδιάκριτα. Με τον καιρό αρχίζει να επικρατεί το ένα ή το άλλο. Στο τέλος όλα φιλτράρονται μέσα από την καρδιά και το μυαλό.
Η φυσική ομορφιά μπορεί να προκαλέσει την επιθυμία και τον θαυμασμό με πολύ έντονο τρόπο. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση τα δύο συναισθήματα μπορούν να συγχέονται με την αγάπη. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, η διασημότητα ή η εξουσία είναι ικανές να δημιουργήσουν τόσο θαυμασμό που μερικές φορές συγχέονται με την αγάπη.
Το να αγαπάς σημαίνει να θαυμάζεις με την καρδιά, αλλά το να θαυμάζεις είναι να αγαπάς με το μυαλό.
-Théophile Gautier-
Θαυμασμός και αγάπη μαζί και χώρια
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όπου υπάρχει αγάπη υπάρχει και θαυμασμός. Στην προκειμένη περίπτωση τα δύο συναισθήματα πάνε χέρι-χέρι. Ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο αν αντιστρέψουμε τους όρους. Δηλαδή, όπου υπάρχει θαυμασμός, η αγάπη δεν είναι πάντα παρούσα.
Η πολυπλοκότητα αυτής της λογικής προέρχεται από την τάση να εξιδανικεύουμε τους άλλους όταν ανταποκρίνονται με κάποιο τρόπο στις προσδοκίες ή τις ανάγκες μας. Η σχέση μεταξύ των δύο όρων είναι ακόμη πιο περίπλοκη γιατί ονομάζουμε συχνά την επιθυμία για αγάπη να αγαπηθείς .
Η εξιδανίκευση ενός ατόμου σημαίνει να του αποδίδεις ιδιότητες που δεν έχει ή να υπερβάλλει σε αυτές που έχει. Συχνά συμβαίνει στη φάση της ερωτεύσεως. Δεν ξέρεις ακόμα καλά τον σύντροφό σου και τον κοιτάς μέσα από ένα φίλτρο: την επιθυμία να είναι φανταστικός άνθρωπος. Σε αυτή την περίπτωση ο θαυμασμός και η αγάπη είναι παρόντες αλλά έχουν αδύναμες βάσεις γιατί είναι εν μέρει προσδοκίες και φαντασιώσεις.
Κάποιοι, ωστόσο, θα ήθελαν να αγαπηθούν από το πιο δημοφιλές, ελκυστικό ή ισχυρό άτομο.
Θαυμασμός και αυτοεκτίμηση
Όσοι πάσχουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση συχνά εξιδανικεύουν την αγάπη και τείνουν να ερωτεύονται ένα άτομο που θεωρείται πάνω από το μέσο όρο. Με αυτόν τον τρόπο το υποτιθέμενο συναίσθημα της αγάπης εμπνέεται από έναν υποτιθέμενο θαυμασμό. Τελικά, είναι μια προσπάθεια να ανακτήσει λίγο αυτοαγάπη μέσω της έγκρισης και της αγάπης κάποιου στον οποίο αποδίδεται αυτή η δύναμη .
Στην κουλτούρα μας υπάρχουν διαφορετικά στερεότυπα που μας δείχνουν τι είναι άξιο θαυμασμού και τι όχι . Αν μιλούσαμε με εμπορικούς όρους θα μπορούσαμε να πούμε ότι τείνουμε προς αυτούς που ανταποκρίνονται στη φιγούρα του ιδανικού πελάτη, αυτούς που διαθέτουν τις απαιτούμενες παραμέτρους: όμορφος, αθλητικός με δυνατότητα κατανάλωσης και πολύ αυτοπροσδιοριζόμενος.
Όσοι διψούν για αποδοχή θα αναζητήσουν ένα στερεότυπο για να σας εμπιστευτούν μια φαινομενική στοργή. Είναι ένας τρόπος να αισθάνεσαι ενσωματωμένος και να διώχνεις το φάντασμα της απόρριψης. Ωστόσο, εδώ δεν υπάρχει ούτε θαυμασμός ούτε αγάπη αλλά μόνο μια σκληρή και έντονη απόρριψη του εαυτού του.
Υγιής θαυμασμός και υγιής αγάπη
Η αληθινή αγάπη δεν πρέπει να ασχολείται με την αφύπνιση της αγάπης στον άλλον, αλλά με το να δίνει κανείς τον εαυτό του για αυτόν . Δεν είναι ένα συναίσθημα που τυφλώνει και δεν προκύπτει από τη μια μέρα στην άλλη. Απαιτεί γνώση, αποδοχή και σίγουρα θαυμασμό. Σε αυτή την περίπτωση ένα αίσθημα αληθινού θαυμασμού.
Η αγάπη περιέχει θαυμασμό γιατί καταφέραμε να εμβαθύνουμε τη σχέση και να ανακαλύψουμε τις ιδιότητες του συντρόφου, πολλές από τις οποίες δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Και ο τρόπος με τον οποίο γίνονται δεκτές αυτές οι ανακαλύψεις είναι θετικός. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τη χρήση τους, μόνο στοργή και χαρά που τα βρήκαμε.
Ο θαυμασμός είναι λοιπόν ο καρπός του στοχασμού. Περιλαμβάνει την αναγνώριση στους άλλους εκείνες τις αρετές, τις ικανότητες ή τις ιδιότητες που θεωρούμε ότι έχουμε αξία . Θαυμάζουμε έναν καλλιτέχνη για το ταλέντο του, έναν ηγέτη για την επιμονή του ή έναν δάσκαλο για τη σοφία του. Τίποτα από αυτά δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη με τη ρομαντική έννοια. Γι' αυτό μπορείς να θαυμάζεις χωρίς να αγαπάς αλλά όχι το αντίθετο.
