Πού πάνε οι φόβοι που δεν κατονομάζουμε; Πού είναι τα συναισθήματα που έχουμε αφήσει να φύγουν χωρίς να τα ορίζουμε; Πώς μπορούμε να θεραπεύσουμε αυτό που μας πληγώνει αν αντί να το αντιμετωπίσουμε το αποφεύγουμε; Πού πάνε τα ανεκπλήρωτα όνειρα; Αυτό που δεν δίνουμε όνομα παύει να υπάρχει αλλά αυτό έχει συνέπειες .
Το να σταματήσεις να υπάρχεις δεν σημαίνει ότι σταματά να πονάει, απλώς παύει να έχει επίδραση στον κόσμο αλλά όχι σε εμάς. Νιώθουμε άσχημα όταν δεν μιλάμε για αυτά που μας ενοχλούν στους άλλους ή για αυτά που μας θυμώνουν. Επίσης νιώθουμε άσχημα όταν επηρεάζεται η αυτοεκτίμησή μας και μένουμε ανυπεράσπιστοι.
Πώς μπορούμε να ορίσουμε τους φόβους μας αν δεν τους δώσουμε ένα όνομα;
Εγχειρίδιο επιβίωσης:
Το να καταπίνεις την περηφάνια σου δεν σε παχαίνει.
Το να είσαι σκληρός δεν σε κάνει πιο δυνατό.
Τα δάκρυα κυλούν αλλά και γεμίζουν.
Το να συγχωρείς σε κάνει υπέροχο.
Το να ζητάς συγχώρεση σε κάνει απέραντο.
Το να ρωτάς σε κάνει σοφό.
Το να παραμένεις σε αμφιβολία σε κάνει ανόητο.
Η αγάπη δεν είναι για τους αδύναμους.
Το μίσος είναι για την αδύναμη καρδιά.
Το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι απαραίτητο.
Το να είσαι ο εαυτός σου είναι απαραίτητο.
-Iván Izquierdo-
Πώς μας επηρεάζει αυτό που δεν ονομάζουμε;
Γνωρίζατε ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων που πηγαίνουν στο γιατρό έχουν συμπτώματα που δεν έχουν ιατρική εξήγηση; Ο πόνος δεν προέρχεται από το σώμα αλλά από το ψυχή τι γίνεται όμως σε αυτές τις περιπτώσεις; Που πονάει με τον ίδιο τρόπο. Η ενόχληση παραμένει μέσα χωρίς να μπορεί να βγει και επομένως γίνεται πόνος και βλάβη στο σώμα και στο δέρμα. Ό,τι δεν δίνουμε όνομα μένει μέσα και παύει να υπάρχει για τους άλλους.
Όσο περισσότερο χρόνο περνάμε μόνοι με τον πόνο μας, τόσο αυτός μεγαλώνει μέσα μας και με το να μην τον αφήνουμε να βγει, αυξάνονται οι πιθανότητες να αρρωστήσουμε. Όταν βλέπουμε αλλά μένουμε σιωπηλοί. όταν αισθανόμαστε αλλά δεν ενεργούμε. όταν προσπαθούμε πόνος αλλά δεν το θεραπεύουμε. Είναι τρόποι να αρρωστήσουμε το σώμα και την ψυχή μας. είναι τρόποι να βλάψουμε τον εαυτό μας γιατί δεν δίνουμε όνομα σε αυτό που μας περιβάλλει.
Το να υποφέρεις στη μοναξιά καίει μέσα σου, γι' αυτό δεν υπάρχει καλύτερη θεραπεία από το να δώσουμε ένα όνομα σε αυτό που μας σκοτώνει μέσα μας στο δικό μας φόβους και στα όνειρά μας να δώσουμε ένα όνομα σε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι άδικο και όταν πιστεύουμε ότι μπορούμε να το καταφέρουμε να το δουλέψουμε και να το αντιμετωπίσουμε για να είμαστε πιο δυνατοί παρά επειδή τώρα έχει πάρει σχήμα και εικόνα και το έχουμε καταλάβει.
Όσο περισσότερο υποφέρεις στη σιωπή, τόσο πιο άρρωστος είσαι.
- Paulo Roberto Gaefke-
Γιατί δεν είναι καλό να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας;
Αυτό που δεν ονομάζουμε δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από τους άλλους και αυτό μας εμποδίζει να βοηθηθούμε. Είναι σαν ένα βάρος που το κουβαλάμε στους ώμους μας αλλά που κανείς δεν το βλέπει και κατά συνέπεια δεν μπορούμε να μοιραστούμε το βάρος. Είναι ένα βάρος που κουβαλάμε μόνοι μας και ως μοναχικοί μας βασανίζει και μας στοιχειώνει.
Τα συναισθήματα παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου, επομένως η διαχείρισή τους είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την ψυχική όσο και για τη σωματική μας υγεία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες Philippe Goldin και James Gross σε α είδος δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βιολογική Ψυχιατρική Τα συναισθήματα συσχετίζονται με το πρότυπο της εγκεφαλικής μας δραστηριότητας είτε εκφράζονται είτε όχι. Από την άλλη πλευρά, διαπίστωσαν επίσης ότι η καταστολή των συναισθημάτων ενεργοποιεί την αμυγδαλή και τη νησίδα. Ο προβληματισμός για την κατάσταση του μυαλού σας βοηθά επίσης στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στον εγκέφαλο και την ψυχή.
Γνωρίζων σφίξιμο ή τη ζημιά που μπορεί να μας έχουν προκαλέσει. Όταν εντοπίζουμε τα συναισθήματα που προκύπτουν από μια κατάσταση (φόβος θυμού χαράς…) είμαστε πιο κοντά στο να την αντιμετωπίσουμε έξυπνα.
