Ο εικονικός κόσμος είναι ένα περιβάλλον που μας ωθεί να δημιουργήσουμε έναν ή περισσότερους χαρακτήρες για να αλληλεπιδράσουμε με άλλους. Η εμφάνιση και η επίδειξη στα κοινωνικά δίκτυα είναι πλέον ρουτίνα . Αυτές οι πλατφόρμες είναι πραγματικές βιτρίνες που ο καθένας μας γεμίζει όπως επιθυμεί να αντιπροσωπεύσει το άτομο που θα θέλαμε να είμαστε.
Το αντίθετο του εικονικού δεν είναι το πραγματικό αλλά το παρόν. Στο διαδίκτυο οι άνθρωποι δεν έχουν υλική παρουσία. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είμαστε όλοι ικανοί να κρύψουμε ένα μέρος του εαυτού μας ή να αφήσουμε τους άλλους να δουν μόνο αυτό που θέλουμε. Το ίδιο φαινόμενο μπορεί να εφαρμοστεί και στην πραγματική ζωή, αλλά σπάνια γίνεται τόσο αυταρχικό όσο στο διαδίκτυο. Σήμερα είναι δυνατό να δείξετε και να αποδείξετε σχεδόν οτιδήποτε στα κοινωνικά δίκτυα.
Αυτό το φαινόμενο, που στην αρχή μπορεί να φαίνεται εξωπραγματικό και μάλιστα παιχνιδιάρικο, κινδυνεύει εύκολα να μετατραπεί σε πραγματικό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ασυνήθιστο το γεγονός ότι δείχνοντας τον εαυτό μας στα κοινωνικά δίκτυα ως αυτό που δεν είμαστε, προσαρμόζουμε τους περιορισμούς που έχουμε στην πραγματική ζωή σε αυτές τις δυναμικές, καταλήγοντας να μπερδεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους σχετικά με την πραγματική μας ταυτότητα.
Στο παρελθόν ήσουν αυτό που είχες τώρα είσαι αυτό που μοιράζεσαι
-Godfried Bogaard-
Τι μπορούμε να δείξουμε και να δείξουμε στα κοινωνικά δίκτυα;
Η εικονικότητα από μόνη της παρέχει τη δυνατότητα παραποίησης της ταυτότητας κάποιου. Μπορείτε να επικοινωνήσετε οτιδήποτε σε άλλο άτομο σε πραγματικό χρόνο χωρίς ο τελευταίος να έχει τη δυνατότητα επαλήθευσης της αληθότητάς του.
Άλλο είναι να δείχνεις και να το δείχνεις στα κοινωνικά δίκτυα, άλλο να το κάνεις στην πραγματική ζωή. Η εικονική πραγματικότητα δεν σου επιτρέπει να μπεις σωματική επαφή με το άλλο άτομο ούτε επομένως να αντιπαραβάλει τα λεγόμενα με την προσωπική του αντίληψη για την πραγματικότητα.
Έτσι, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να κινηθεί το παιχνίδι ταυτότητας σε μια πολύ λεπτή γραμμή συνόρων. Συχνά δεν το συνειδητοποιούμε αλλά σκηνοθετούμε α χαρακτήρας που αντιπροσωπεύει τον ιδανικό μας εαυτό. Μια αναπαράσταση που δημιουργούμε για να θρέψουμε και να εμπλουτίσουμε στη συνέχεια.
Έγκριση και θαυμασμός
ΜΕΓΑΛΟ' ταυτότητα που χτίζουμε εντός και για τα κοινωνικά δίκτυα εμπεριέχει κινδύνους που χαρακτηρίζουμε ως θετικούς. Κάθε φορά που δημοσιεύουμε κάτι λαμβάνουμε σχόλια από την κοινότητα ως αντάλλαγμα. Εκτίμηση αν το περιεχόμενο άρεσε ή αδιαφορία αν δεν άρεσε. Αυτό δημιουργεί ένα προηγούμενο που μας οδηγεί να αναγνωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε τι εκτιμάται και θαυμάζεται από την εικονική μας κοινότητα.
Η εμφάνιση και η επίδειξη στα κοινωνικά δίκτυα είναι επίσης ένας τρόπος για να ανταγωνιστείτε άλλους στην κοινωνική αγορά. Όσοι είναι επαρκώς βυθισμένοι σε αυτόν τον εικονικό κόσμο αισθάνονται σαν κριτές άλλων, επιδεικνύοντας συχνά μια ανησυχητική σοβαρότητα. Οι δεσμοί που προκύπτουν από αυτές τις σχέσεις είναι τόσο ψεύτικοι όσο και εύθραυστοι.
Η έγκριση και ο θαυμασμός που προκύπτουν στα κοινωνικά δίκτυα δεν συγκρίνονται με αυτά μιας γνήσιας πραγματικής σχέσης ; είναι περισσότερο ο καρπός του αθροίσματος των Λήφθηκαν Likes και τους Ακόλουθους τους. Ακριβώς σε αυτήν την ιδέα γεννιούνται πολλοί influencers που είναι πιο συνηθισμένοι σε αυτήν την αγορά προσωπικότητας. όλα έτοιμα προς χρήση και όλα αντικαθίστανται.
Η αυταπάτη είναι το πραγματικό πρόβλημα
Τα κοινωνικά δίκτυα γεννήθηκαν για να αποφέρουν κέρδη, κάτι που από μόνο του δεν είναι απαραίτητα κακό. Ωστόσο, είναι πρόσφορο έδαφος για την αύξηση του ομαδική πίεση και για την εδραίωση τάσεων που δεν είναι πάντα εποικοδομητικές ή ικανοποιητική για τους ανθρώπους και την κοινωνία.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι χώροι που ευνοούν την ευτελισμό του σχετικού. Εργαλεία που χωρίζουν αντί να ενώνουν. που υποκινούν μικρο-δικτατορίες απόψεων, οδηγώντας όσους δεν αισθάνονται σίγουροι για τον εαυτό τους να κατασκευάζουν ψευδείς και απατηλές ταυτότητες.
Ταυτόχρονα ασκούν μια πολύ ισχυρή ρυθμιστική δύναμη. Η εμφάνιση και η επίδειξη στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να γίνει μια ενέργεια στην οποία συρρέουν πολλές ακόμη προσδοκίες και τα συναισθήματα εκείνων που πραγματικά έπρεπε να ξεχυθούν. Το να περνά κανείς απαρατήρητο αφού έχει δημοσιεύσει κάτι είναι απογοητευτικό και θεωρείται ταπεινωτικό για τον εαυτό του και για το πραγματικό περιβάλλον.
Ο διάλογος και η κοινή χρήση σε αυτές τις εικονικές πλατφόρμες είναι μόνο ένας από τους πολλούς τρόπους που έχουμε να δεθούμε με άλλους . Εάν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να απορροφηθεί από τα κοινωνικά δίκτυα, θα καταλήξουμε να υποτιμούμε το άτομό μας και να εγκαταλείψουμε την ευκαιρία να έχουμε βαθύτερες εμπειρίες φιλίας και αυτοέκφρασης.
