
Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις θα έχετε ακούσει για κάποιον που έχει παράνοια ή είναι παρανοϊκός. Δεν είναι ασυνήθιστο ο όρος παρανοϊκός να χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ένα άτομο που πιστεύει ότι κάποιος που τον καταδιώκει θα τον βλάψει, θα τον κοροϊδέψει ή ότι όλοι πάνε εναντίον του. Ωστόσο, με ακαδημαϊκούς όρους, ο όρος παρανοϊκός ή παρανοϊκός προχωρά παραπέρα.
Ιστορικά ο όρος ψυχωτική έχει οριστεί με διάφορους τρόπους, κανένας από τους οποίους δεν έχει γίνει παγκοσμίως αποδεκτός. Σε αυτό το πλαίσιο με τον όρο ψυχωτικό αναφερόμαστε σε ένα άτομο με ένα συγκεκριμένο σύνολο συμπτωμάτων που μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο μεγάλες ομάδες: θετικά συμπτώματα και αρνητικά συμπτώματα.
Σχιζοφρένεια: Σοβαρή ψυχική ασθένεια
Είναι DSM-IV-TR ( Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών ) ορίζει σχιζοφρένεια ως αλλοίωση που επιμένει για τουλάχιστον 6 μήνες και περιλαμβάνει τουλάχιστον 1 μήνα συμπτωμάτων ενεργού φάσης .

Τα θετικά συμπτώματα φαίνεται να αντανακλούν υπερβολική ή παραμόρφωση των φυσιολογικών λειτουργιών ενώ τα αρνητικά συμπτώματα αντανακλούν μείωση ή απώλεια αυτών. Τα θετικά συμπτώματα περιλαμβάνουν στρεβλώσεις της συμπερασματικής σκέψης (τις λεγόμενες παραληρητικές ιδέες, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και οι παρανοϊκές ιδέες για τις οποίες μιλήσαμε). Είναι κι αυτοί μέρος του παραισθήσεις, αποδιοργανωμένη ομιλία και σοβαρά αποδιοργανωμένη συμπεριφορά.
Από την άλλη i συμπτώματα Τα αρνητικά περιλαμβάνουν περιορισμούς στο εύρος και την ένταση της συναισθηματικής έκφρασης (συναισθηματική ισοπέδωση) της ρευστότητας και της παραγωγικότητας της σκέψης και της γλώσσας (alogia) και στην εφαρμογή συμπεριφοράς που κατευθύνεται προς έναν στόχο (abulia).