Η προσκόλληση θεωρείται πολύ ισχυρός συναισθηματικός δεσμός. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας καθορίζεται από το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους, τι μας περιβάλλει και πώς βλέπουμε τη ζωή. Δυστυχώς, ωστόσο, η προσκόλληση έχει μια αρνητική πλευρά και μια ταλαιπωρία: τίποτα δεν μας ανήκει.
Ορισμένοι τύποι προσάρτησης είναι απαραίτητοι. για παράδειγμα η παρουσία μιας σταθερής φιγούρας στα πρώτα χρόνια της ζωής για σωστή γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη. Από την άλλη, επικίνδυνη προσκόλληση είναι αυτή που μας γεμίζει άγχος και φόβο όταν βρισκόμαστε μπροστά στο αντικείμενο ή το άτομο για το οποίο τρέφουμε αυτά τα συναισθήματα. Όλες οι σχέσεις βασίζονται σε κάποια μορφή προσκόλλησης. Παρόλα αυτά, δεν είναι όλα τα είδη προσκόλλησης υγιή.
Είναι αλήθεια ότι κάποιες από τις σχέσεις μας μπορεί να μας προκαλέσουν άγχος στην προοπτική να τις χάσουμε. Για να το αποφύγουμε αυτό πρέπει να θυμόμαστε ότι ανεξάρτητα από το τι μας έχει δώσει η ζωή είναι μόνο ένα δάνειο τίποτα δεν μας ανήκει. Το να είμαστε ευγνώμονες για αυτό είναι το πρώτο βήμα για να έχουμε μια καλή σχέση με τους ανθρώπους γύρω μας. Το ίδιο συμβαίνει με τη δουλειά, τις διακοπές ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση προκύψει.
Να είστε ευγνώμονες με όλους σας για όσα η ζωή έχει βάλει μπροστά σας. Είναι πάντα θέμα τι σπέρνεις.
Τίποτα δεν μας ανήκει: η ζωή μας το δανείζει
Το να έχουμε σχέσεις στις οποίες νιώθουμε ασφάλεια δεν είναι δώρο αλλά τέχνη που απαιτεί εξάσκηση και θέληση. Όταν μια σχέση διατηρείται μόνο από συνήθεια δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι που της δίνουν νόημα και σημασία. Αυτό είναι ένα προσάρτημα επικίνδυνος. Το ιδανικό για την ψυχική μας ευεξία θα ήταν να τερματίσουμε την εν λόγω σχέση.
Αν δεν μάθουμε αμολάω οι συνέπειες θα είναι αρνητικές. Εάν η προσκόλληση μας πιάνει και παραμείνουμε παγιδευμένοι με τα όνειρά μας, τις φαντασιώσεις και τις ψευδαισθήσεις μας, τα βάσανα θα αυξηθούν χωρίς όμοια και η θλίψη θα είναι ο σύντροφός μας στο ταξίδι. Ο Βούδας, με μια από τις πιο διάσημες φράσεις του, δήλωσε ότι η προέλευση του πόνου βρίσκεται ακριβώς στην προσκόλληση.
Τίποτα δεν μας ανήκει ολοκληρωτικά, η ζωή μας το δανείζει. Μας το δίνει για να μάθουμε να το απολαμβάνουμε και να το αφήνουμε.
Δεν είναι όλες οι μορφές προσκόλλησης επιβλαβείς, στην πραγματικότητα μερικές είναι χρήσιμες, ακόμη και απαραίτητες. Μια υγιής προσκόλληση βασίζεται στο να γνωρίζουμε πώς να απολαμβάνουμε αυτό που έχουμε στην παρούσα στιγμή χωρίς να χρειάζεται να συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα μας για να νιώθουμε καλά. Αν αποκαλύψουμε την πηγή του πόνου μας με απίστευτη απλότητα θα καταλάβουμε ότι το ίδιο το αντικείμενο δεν είναι το επίκεντρο του πόνου μας αλλά μάλλον η προσκόλλησή μας σε αυτό.
Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε την τάση να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα ως μόνιμες οντότητες . Όταν προσπαθούμε να πετύχουμε τους στόχους μας χρησιμοποιούμε την επιθετικότητα και την ανταγωνιστικότητα ως φαινομενικά αποτελεσματικά εργαλεία. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία μας καταστρέφει όλο και περισσότερο. Για να το αποφύγουμε πρέπει να αποδεχτούμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο, μας το δίνει η ζωή.
Οι άνθρωποι είναι όμορφοι σαν ένα ηλιοβασίλεμα αν τους το επιτρέψεις. Ένας από τους λόγους που εκτιμούμε όμως ένα ηλιοβασίλεμα είναι το γεγονός ότι δεν μπορούμε να το ελέγξουμε.
-Καρλ Ρότζερς-
Εξάρτηση και ανεξαρτησία σε σύγκριση
Το πολιτισμικό μας πλαίσιο μάς καλεί να εξαρτόμαστε από άλλους: γονείς παιδιά σύντροφοι κ.λπ. Από νωρίς μας εμφύσησαν την ιδέα της ρομαντικής αγάπης, εκείνο το συναίσθημα δηλαδή που δένει τα μέλη ενός ζευγαριού και που δεν τους επιτρέπει να ζουν χωριστά ο ένας από τον άλλο. Παρόλα αυτά το εξάρτηση στις σχέσεις ζευγαριού είναι πολύ επιβλαβές. Μας κάνει ανθρώπους εντελώς συναισθηματικά ανίκανους.
Ο εθισμός δεν είναι από μόνος του Είναι πάντα παρόν σε κάποιο βαθμό στη ζωή μας. Πρέπει να το παραδεχτούμε πρώτα στον εαυτό μας και μετά στους άλλους. Αυτή η επίγνωση μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε και να αναγνωρίσουμε πιο υγιείς σχέσεις.
Επί του παρόντος, τείνουμε να βλέπουμε τον εθισμό με κάποια περιφρόνηση σαν να ήταν σημάδι αδυναμίας. Ας αφιερώσουμε μια στιγμή να σκεφτούμε. Σχεδόν όλες οι πτυχές της ζωής μας είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών των άλλων. Η πολύτιμη και υπέροχη ανεξαρτησία μας δεν είναι τίποτα άλλο από μια ψευδαίσθηση ή μια φαντασίωση. Για να απολαύσουμε μια ευτυχισμένη ζωή χρειαζόμαστε φίλους, καλή υγεία και υλικά αγαθά. Περιέργως, όλοι αυτοί είναι τομείς στους οποίους εξαρτόμαστε από άλλους.
Η ανάγκη μας για τους άλλους είναι παράδοξη. Την ίδια στιγμή που εξυψώνουμε την πιο σκληρή ανεξαρτησία, επιθυμούμε επίσης την οικειότητα και την ελευθερία σύνδεση με έναν ιδιαίτερο και αγαπημένο άνθρωπο. Το μυστικό λοιπόν βρίσκεται στην αγάπη χωρίς ανάγκη. Τίποτα δεν μας ανήκει, η ζωή μας το δανείζει. Ας αρχίσουμε να απολαμβάνουμε αυτό που έχουμε.
Στις τρελές προσπάθειές μας εγκαταλείπουμε αυτό που είμαστε για αυτό που θέλουμε να είμαστε.
-Γουίλιαμ Σαίξπηρ-
