Τα υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική ήταν πάντα ένα αμφιλεγόμενο θέμα . Για κάποιους είναι απλώς ένας μύθος. για άλλους είναι μια ασήμαντη ιστορία. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι ένα μέσο χειραγώγησης ικανό να αλλάξει τη συμπεριφορά των ανθρώπων και να επηρεάσει τις αξίες τους.
Δεν υπάρχουν οριστικά συμπεράσματα σχετικά με τα υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική και τη φωτογραφία. Τα διαθέσιμα στοιχεία είναι στην πραγματικότητα κάπως αντιφατικά. Αρκετές κυβερνήσεις έχουν απαγορεύσει αυτού του είδους τα μηνύματα, αλλά ταυτόχρονα οι περισσότεροι ερευνητές έχουν υποτιμήσει την πραγματική του αποτελεσματικότητα.
Το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο αρκετές φορές με την πάροδο του χρόνου συχνά συνοδεύεται από αντιδράσεις ιλαρότητας ή βαθιάς ανησυχίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει αναφερθεί ότι i υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική υποδαυλίζουν τη βία, την άσκηση του σατανισμού, τη χρήση ναρκωτικών κλπ. Ποια είναι όμως η αλήθεια σε όλα αυτά;
Γιατί τα μέσα και η διάδοση των ιδεών καθοδηγούνται όπως οι τιμές στην αγορά και είναι και εμπορεύματα.
-Arturo Jauretche-
Λίγη ιστορία
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι τα υποσυνείδητα μηνύματα είναι μηνύματα που έχουν σχεδιαστεί για να λαμβάνονται από κάτω φυσιολογικά όρια αντίληψης . Με άλλα λόγια δεν γίνονται αντιληπτά συνειδητά αλλά μάλλον συλλαμβάνονται χωρίς να το καταλάβουμε.
Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι αυτά τα μηνύματα μιλούνταν για χιλιάδες χρόνια. Συγκεκριμένα, ο Αριστοτέλης αναφέρθηκε σε παρορμήσεις που περνούν απαρατήρητες όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση εγρήγορσης και μετά επανεμφανίζονται με δύναμη κατά τη διάρκεια του ύπνου. Επίσης ο Michell de Montaigne O. Poetzle και μετά Σίγκμουντ Φρόιντ αναφέρθηκαν σε αυτά τα ασυνείδητα φαινόμενα.
Ωστόσο, οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν κάνει αυτά τα φαινόμενα πολύ πιο εμφανή. Με αυτή την έννοια μόνο τον 20ο αιώνα έγινε σαφές ότι αυτός ο τύπος επικοινωνίας ήταν πραγματικά δυνατός.
Το 1957 διεξήχθη ένα διάσημο πείραμα με εικόνες και σχεδόν μια δεκαετία αργότερα οι Beatles έκαναν τους πάντες να μιλούν για υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική ή κάλυψη της πλάτης .
Υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική
Υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική ονομάζονται αλλιώς κάλυψη της πλάτης κωδικοποιούνται μέσω μιας τεχνικής εγγραφής . Το τελευταίο συνίσταται στην ηχογράφηση ενός ήχου ή ενός μηνύματος προς τα πίσω, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό το μήνυμα μπορεί να γίνει συνειδητά αντιληπτό μόνο εάν το κομμάτι αναπαράγεται προς τα πίσω.
Υπήρχαν δύο καθοριστικοί παράγοντες στη γέννηση υποσυνείδητων μηνυμάτων στο μουσική . Το πρώτο ήταν η έλευση του musique konkret στη Γαλλία. Σε αυτή τη μουσική έκφραση οι ήχοι των οργάνων συνδυάστηκαν με περιβαλλοντικούς ή βιομηχανικούς και στη συνέχεια τελειοποιήθηκαν σε στούντιο ηχογράφησης.
Ο δεύτερος καθοριστικός παράγοντας αφορά τη χρήση μαγνητικών ταινιών για την ηχογράφηση και τη διατήρηση των πρωτότυπων παραστάσεων των μουσικών. Αυτό σας επιτρέπει να ενώσετε κομμένες επικαλύψεις και να επικολλήσετε κομμάτια στην αρχική εγγραφή.
Οι Beatles και ο John Lennon συγκεκριμένα έκαναν διάφορα πειράματα στον τομέα της συγκεκριμένης μουσικής και από αυτό ξεκίνησε μια νέα ιστορία.
Το έβδομο άλμπουμ των Beatles ήταν το πρώτο που περιλάμβανε ένα τραγούδι στο οποίο τα μηνύματα ηχογραφούνταν αντίστροφα : το τραγούδι είχε τίτλο Βροχή και κυκλοφόρησε το 1966. Στόχος του συγκροτήματος ήταν να κοροϊδέψει το πείραμα και να παράγει νέους ήχους. Από τότε πολλοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν την ίδια τεχνική και τα υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική γίνονταν όλο και πιο συχνά.
Οι αμφιβολίες παραμένουν
Σύντομα διάφορες κινήσεις θρησκευτικός άρχισαν να εκτοξεύονται εναντίον αυτού του τύπου μηνυμάτων . Εκτός από αυτό, άρχισαν να επικρατούν αρκετοί αστικοί θρύλοι. Πολλοί άρχισαν να ακούνε τις κασέτες ανάποδα και βρήκαν κρυφά μηνύματα, αλλά τις περισσότερες φορές αυτά ήταν καθαρές αβάσιμες εικασίες.
Ιδίως θρησκευτικοί εκπρόσωποι κατηγόρησαν αρκετά συγκροτήματα ροκ ότι παρακινούν τους νέους να λατρεύουν τον διάβολο, να διαπράττουν εγκλήματα ή να χρησιμοποιούν ναρκωτικά . Η συζήτηση έγινε πολύ έντονη μέχρι που οι ψυχολόγοι John R. Vokey και J. Don Read πραγματοποίησαν ένα πείραμα το 1985. Ηχογράφησαν έναν Βιβλικό Ψαλμό προς τα πίσω και παρατήρησαν τις αντιδράσεις των ακροατών.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα υποσυνείδητα μηνύματα στη μουσική δεν προκάλεσαν κανένα αξιόλογο αποτέλεσμα στους παραλήπτες . Το 1996 ο C. Trappery πραγματοποίησε 23 πειράματα καταλήγοντας στο ίδιο συμπέρασμα. Ωστόσο, οι ερευνητές Johan C. Karremansa Wolfgang Stroebeb και Jasper Claus του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης πραγματοποίησαν ένα νέο πείραμα το 2006 και απέδειξαν προφανώς ότι τέτοια μηνύματα αλλάζουν πραγματικά τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Η συζήτηση είναι ακόμα ανοιχτή.
