Λίγα λέγονται για την αηδία ή την αποστροφή, ωστόσο είναι ένα από τα βασικά συναισθήματα. Όταν τρώμε κάτι και αντιλαμβανόμαστε μια δυσάρεστη γεύση, αυτόματα αφήνουμε αυτό το φαγητό. Το ίδιο συμβαίνει όταν παρατηρούμε μια δυσάρεστη οσμή στην κουζίνα και καταλαβαίνουμε ότι κάτι έχει πάει άσχημα και πρέπει να το ξεφορτωθούμε γιατί μπορεί να μας βλάψει. Τι είναι όμως ακριβώς η αηδία;
Θυμάσαι την τελευταία φορά που ένιωσες αηδία; Πώς ένιωσες; Έγινε αυτό με ένα φαγητό; Το έχεις δοκιμάσει ξανά; Θα μπορούσατε να φάτε ένα έντομο; Πιστεύετε ότι το αίσθημα αηδίας για ορισμένα πράγματα αντί για άλλα μπορεί να είναι μια πολιτιστική εμπειρία;
Από την παιδική ηλικία αηδία είναι παρούσα στη ζωή μας ανεξάρτητα από την έντασή της. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι κρύβεται πίσω από αυτό το συναίσθημα από τότε Μερικές φορές υπερβαίνει το καθαρά τοξικό στοιχείο, επηρεάζοντας για παράδειγμα τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Πότε νιώθουμε αηδία;
Νιώθουμε αηδία όταν τρώμε κάτι που είναι ή είναι σχεδόν χαλασμένο. Είναι μια προσαρμοστική αντίδραση που μας αποτρέπει από το να βιώνουμε δυσάρεστες και επιβλαβείς για την υγεία μας καταστάσεις . Ωστόσο, αυτό το συναίσθημα μπορεί να προκύψει και από μια ιδέα που μας απωθεί. Στη βάση αυτού του συναισθήματος είναι λοιπόν η πρόθεση να αποφύγουμε τη μόλυνση.
Για παράδειγμα, όταν ανοίγουμε το ψυγείο σκοπεύοντας να φάμε μια καλή φέτα καρπούζι και συνειδητοποιούμε ότι είναι μισοσάπιο, δεν σκεφτόμαστε την επιλογή να το φάμε, αλλά μάλλον το πετάμε. Η κακή του κατάσταση μας έχει ενημερώσει ότι μπορεί να είναι επιβλαβές για την υγεία μας και να μας βάλει σε κίνδυνο. Ή θέλουμε να ρίξουμε λίγο γάλα στον καφέ αλλά όταν ανοίγουμε το δοχείο παρατηρούμε μια έντονη μυρωδιά που είναι πολύ έντονη. Αν συμβεί αυτό πετάμε αμέσως το γάλα που έχει λήξει.
Η άσχημη εμφάνιση και η μυρωδιά πολλών τροφών μας λέει ότι είναι προτιμότερο να τα πετάμε παρά να τα τρώμε καθώς μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία μας. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εξετάσουμε Η αηδία είναι ένα προσαρμοστικό συναίσθημα που μας αποφεύγει να βιώνουμε μεθυστικές καταστάσεις .
Διαφορετικός σπουδές συνδέουν αυτή την αίσθηση με τον νησιωτικό φλοιό . Οποιαδήποτε βλάβη σε αυτή τη δομή ουσιαστικά μας αποτρέπει από το να αισθανόμαστε αηδία αλλά και από το να την αναγνωρίσουμε στους άλλους.
Είναι πολιτιστική η αηδία;
Η εμπειρία της αηδίας είναι καθολική, αλλά μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την κουλτούρα σας. Αν και είναι ένα συναίσθημα που μας βοηθά να αποφύγουμε πιθανούς κινδύνους για τον οργανισμό, είναι επίσης αλήθεια ότι με βάση καλλιέργεια . Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτό το συναίσθημα εκδηλώνεται με μια χαρακτηριστική έκφραση του προσώπου που μπορεί να παρατηρηθεί ακόμη και σε άτομα που είναι τυφλά από τη γέννησή τους. παρουσιάζει επίσης μια τυπική φυσιολογική, ψυχολογική και συμπεριφορική απόκριση.
Στην Ιταλία, λίγοι άνθρωποι αμφιβάλλουν για τη νοστιμιά ενός πιάτου με γαρίδες, αλλά θα φάμε ποτέ ένα πιάτο με γρύλους ή ακρίδες; Σε ορισμένες χώρες τα έντομα μπορεί να είναι αυθεντικές λιχουδιές ενώ σε άλλες ξυπνούν τη βαθύτερη αποστροφή.
Ακόμη και στην ίδια χώρα μια συνταγή μπορεί να είναι απόλαυση για πολλούς και φρίκη για άλλους. Τα σαλιγκάρια είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα αυτού, κάποιοι τα λατρεύουν ενώ άλλοι δεν μπορούν καν να τα κοιτάξουν. Από αυτό προκύπτει ότι αυτό το συναίσθημα είναι επίσης υπονοούμενο στο προσωπικότητα και στην εκπαίδευση που λαμβάνει το άτομο .
Σίγουρα υπάρχουν βασικές καταστάσεις που συνήθως αηδιάζουν τους περισσότερους όπως μια κακή εμφάνιση ή μια ναυτία. Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι πολιτιστικές επιρροές. Με βάση αυτό θα είμαστε σε θέση να προειδοποιήσουμε α απόρριψη μεγαλύτερη ή μικρότερη.
Ψυχολογική αηδία
Το αίσθημα αηδίας μας βοηθά να κρατάμε το σώμα μας μακριά από τοξικά στοιχεία αλλά αυτό το συναίσθημα δεν αφορά μόνο το φαγητό και μπορεί να μεταφερθεί και στην ιδεολογική σφαίρα . Πολλοί άνθρωποι εκφράζουν την αηδία που νιώθουν προς μια άλλη κουλτούρα, φυλή, θρησκεία, χώρα κ.λπ. Αυτή η ιδέα βασίζεται επίσης στη σκέψη της τοξικότητας.
Ο φόβος εμφανίζεται παρουσία σωματικής απειλής ενώ η αηδία εμφανίζεται παρουσία πνευματικού κινδύνου.
-Πωλ Ροζίν-
Μερικά άτομα αντιλαμβάνονται άλλες ιδεολογίες ως προσωπικά τοξικές . Πιστεύουν ότι μπορεί με κάποιο τρόπο να βλάψει τις πεποιθήσεις τους ή τη ζωή τους γενικότερα. Για παράδειγμα, ο ρατσισμός και η βία προέρχονται από αυτή τη μορφή αηδίας ξενοφοβία . Βλέποντας άλλες φυλές και ανθρώπους ως τοξικούς τείνουμε να τους απορρίπτουμε και να τους αποφεύγουμε.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη από τον ψυχολόγο Paul Rozin αφιερώθηκε στη μελέτη αυτού του συναισθήματος Η περίτεχνη αηδία είναι μια αντίδραση απόρριψης σε γεγονότα που μας θυμίζουν τη ζωώδη φύση μας .
Ο Rozin και οι συνεργάτες του υποδεικνύουν ότι αν και η αηδία είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που αρχικά ξεκίνησε για να αποφευχθεί μολυσμένους παράγοντες με τον καιρό απελευθερώθηκε από αυτά τα οργανικά στοιχεία και μπορούμε να το νιώσουμε απέναντι σε κάποιον που παραβιάζει τους ηθικούς κανόνες . Όπως βλέπουμε, αυτό το συναίσθημα έχει μια ενδιαφέρουσα εξελικτική ιστορία.
Σύμφωνα με αυτούς τους συγγραφείς, το να νιώθουμε αηδία από εκείνους που είναι βίαιοι ρατσιστές ή οποιοδήποτε άτομο του οποίου η συμπεριφορά θεωρείται αρνητική θα μπορούσε να σημαίνει ότι αναλαμβάνουμε τον ρόλο των προστάτων της ανθρώπινης αξιοπρέπειας εντός της κοινωνικής τάξης. Τι πιστεύεις;
