Η ιστορία του Έντεκ και της Μάλα είναι μια ιστορία αγάπης που γεννήθηκε, μεγάλωσε και μετά έγινε αιώνια στην κόλαση : Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς. Οι ζωές τους είχαν καταπιεί η λήθη μέχρι που η δημοσιογράφος Francesca Paci αποφάσισε να τις λυτρώσει για τη σημερινή και τη μελλοντική μνήμη γράφοντας το βιβλίο Ένας έρωτας στο Άουσβιτς .
Ο Έντεκ και η Μαλά μόλις είχαν ξεκινήσει τη ζωή τους όταν βρέθηκαν θύματα του στρατοπέδου συγκέντρωσης με τον δικό τους τρόπο. Έπρεπε να μεγαλώσουν μόνοι τους και με το ζόρι. αλλά το απέδειξαν η αγάπη είναι πιο δυνατή κάθε θηριωδίας και αυτό δίνει νόημα σε όλα.
Η ιστορία του Έντεκ και της Μάλα είδε το φως χάρη σε όλους όσους τους γνώριζαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες εμπνεύστηκαν επίσης από την αγάπη τους παρά τις άθλιες συνθήκες στις οποίες βρέθηκαν. Αυτό είναι και απόδειξη του γεγονότος ότι οι μεγάλοι έρωτες είναι ικανοί να αλλάξουν τη ζωή όλων γύρω τους.
Όταν η φωνή μου είναι καθ' οδόν προς το θάνατο, η καρδιά μου θα συνεχίσει να σας μιλάει.
-Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ-
Ο Έντεκ και η Μαλά δύο κρατούμενοι
Πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας είναι η Mala Zimetbaum και ο Edward Galinski γνωστός ως Edek. Ο Έντεκ οδηγήθηκε πρώτα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς όταν ήταν μόλις 16 ετών . Ήταν ένας νεαρός άνδρας πολωνικής καταγωγής που φοίτησε στο γυμνάσιο. κατά τη διάρκεια μιας ναζιστικής επιδρομής συνελήφθη και στάλθηκε στη φυλακή Tarnow.
Λίγους μήνες αργότερα τον Ιούνιο του 1940 μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Έφτασε εκεί με την πρώτη ομάδα κρατουμένων και σύντομα άρχισε να προσαρμόζεται στην κατανόηση: ποιος και τι πρέπει να αποφεύγεται και ποιος να κρατιέται για επιζώ όπως έλεγε.
Δύο χρόνια μετά τη φυλάκισή του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης τα κατάφερε πείσει τους αξιωματικούς να ανοίξουν ένα εργαστήριο υλικού. Το πνεύμα πρωτοβουλίας του και η ευελιξία του σε αυτό το έργο του κέρδισαν τη συμπάθεια ορισμένων διευθυντών και κατέληξε να απολαμβάνει έναν προνομιακό ρόλο. Αυτό το εκμεταλλεύτηκε για να φέρει στο εργαστήριο τους πιο αδύναμους κρατούμενους που δεν μπορούσαν να αντισταθούν στη βαριά σωματική εργασία.
Ένας έρωτας στο Άουσβιτς
Η Mala Zimetbaum γεννήθηκε στην Πολωνία αλλά ζούσε στο Βέλγιο από τότε που ήταν παιδί. Υπόδειγμα μαθήτριας, ξεχώρισε πάνω από όλα στις γλώσσες και τα μαθηματικά.
Το 1942 συνελήφθη στην Αμβέρσα και απελάθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Γιατί ήξερε πέντε γλώσσες οι Ναζί την προσέλαβαν αμέσως ως μεταφράστρια και αγγελιοφόρο.
Η Mala κέρδισε επίσης μια προνομιακή θέση όπως ο Edek και το εκμεταλλεύτηκε για να βοηθήσει όσους είχαν μεγαλύτερη ανάγκη. Ο Έντεκ και η Μάλα γνωρίστηκαν όταν τον έστειλαν να ηγηθεί μιας ομάδας εργατών στο στρατόπεδο Μπιρκενάου. ήταν κεραυνοβόλος έρωτας . Άρχισαν να βλέπονται κρυφά όποτε μπορούσαν. όλοι στο στρατόπεδο τους έλεγαν Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Η αγάπη του γέννησε μια βαθιά επιθυμία να ξαναβρεί την ελευθερία . Γνώριζαν ότι ο έξω κόσμος δεν ήξερε τίποτα για το τι συνέβαινε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και για το λόγο αυτό άρχισαν να αναπτύσσουν ένα σχέδιο διαφυγής για να αποκαλύψουν την κατάσταση.
Ήθελαν επίσης να είναι μαζί για πάντα. Έτσι διαμορφώθηκε ένα σχέδιο που έμοιαζε τρελό και ίσως γι' αυτό το λόγο λειτούργησε.
Ένα όχι και τόσο αίσιο τέλος
Το σχέδιο διαφυγής περιλάμβανε αυτό Ο Έντεκ φορούσε τη στολή ενός στρατιωτικού SS . Έτσι ντυμένος θα έπρεπε να είχε φτάσει στη Μάλα στην άκρη του στρατοπέδου.
Ντυνόταν σαν άντρας και φορούσε ένα νεροχύτη στο κεφάλι της για να κρύψει τα μαλλιά της. Η ιδέα ήταν να προσποιηθεί ότι ένας αξιωματικός συνόδευε έναν κρατούμενο που ήταν υπεύθυνος για την εγκατάσταση του νεροχύτη.
Μόλις φτάσετε στην κύρια είσοδο οι δυο τους θα είχαν δείξει πάσες που είχαν βρει. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται να πιστεύει κανείς, κατάφεραν να πραγματοποιήσουν το σχέδιο στις 24 Ιουνίου 1944. Έτσι απέκτησαν ελευθερία και έφτασαν σχεδόν μέχρι τα πολωνικά σύνορα.
Μια μέρα, ωστόσο, η Mala πήγε σε ένα κατάστημα σε μια προσπάθεια να ανταλλάξει ένα δαχτυλίδι για λίγο φαγητό. Αυτό προκάλεσε υποψίες στους εργαζόμενους που ειδοποίησαν η Γκεστάπο .
Μεταφέρθηκαν σε καθορισμένο χώρο τιμωρίας στο Άουσβιτς. Ήταν χωρισμένοι και κλειδωμένοι, αλλά κατάφεραν να στείλουν ο ένας στον άλλο μηνύματα γραμμένα σε σκισμένα κομμάτια χαρτιού. Ο Έντεκ τραγούδησε άριες στα ιταλικά από το κελί του. Καταδικάστηκε στην αγχόνη και πριν την εκτέλεσή του επιχείρησε να κρεμαστεί χωρίς επιτυχία. Πριν πεθάνει φώναξε Ζήτω η Πολωνία!.
Η Μάλα έκοψε τους καρπούς της πριν την εκτελέσουν και καταδικάστηκε επίσης σε απαγχονισμό. Για αυτήν την αποτυχημένη απόπειρα της καταδικάστηκε να καεί ζωντανή. Οι φρουροί, ωστόσο, τη λυπήθηκαν και την άφησαν να αιμορραγήσει μέχρι θανάτου πριν τη μεταφέρουν στα κρεματόρια. Ο Έντεκ και η Μάλα πέθαναν την ίδια μέρα με διαφορά μόλις μίας ώρας.
