Προσεγγίσεις στην ψυχολογία: 7 διαφορετικές οπτικές

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι σύλληψης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και διαφορετικές απόψεις μέσω των οποίων μπορεί να αναλυθεί. Κατά συνέπεια εξίσου διαφορετικές είναι οι προσεγγίσεις στην ψυχολογία, την πειθαρχία που επιχειρεί να εξηγήσει τις διαδικασίες του νου και τις συμπεριφορικές εκφράσεις του. Πώς είναι όμως δυνατόν, μπροστά στην τόση ποικιλία, να επιτευχθεί ομοφωνία στο να νοηματοδοτηθεί η συμπεριφορά;

Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις που υιοθετούν οι ψυχολόγοι για να μελετήσουν πώς σκέφτονται, αισθάνονται και συμπεριφέρονται οι άνθρωποι. Όποια και αν είναι η προσέγγιση, το αντικείμενο μελέτης δεν αλλάζει και τα συμπεράσματα συνήθως δεν είναι ποτέ μακριά το ένα από το άλλο.

Μερικοί ερευνητές επικεντρώνονται σε μια συγκεκριμένη σχολή σκέψης. Άλλοι, αντίθετα, υιοθετούν μια εκλεκτική προσέγγιση που περιλαμβάνει πολλαπλές απόψεις. Με αυτή την έννοια δεν υπάρχει προοπτική καλύτερη από μια άλλη ; απλά το καθένα εστιάζεται σε διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

υποθέτω

-Αβραάμ Μάσλοου-

7 διαφορετικές προσεγγίσεις στην ψυχολογία

Στον ψυχολογικό τομέα Με τον όρο προσέγγιση εννοούμε μια προοπτική που συνεπάγεται μια ορισμένη οπτική για την ανθρώπινη συμπεριφορά διαφορετικό από αυτό που διατύπωσαν άλλα σχολεία. Μπορεί ακόμη και να υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες μέσα στο ίδιο ρεύμα, παρόλο που μοιράζονται τα ίδια θεμέλια.

Επί του παρόντος, μεταξύ των πιο σημαντικών προσεγγίσεων που χρησιμοποιεί η ψυχολογία για να κατανοήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά βρίσκουμε:

• Συμπεριφορισμός.
Γνωστικισμός .
• Ψυχοβιολογία.
• Ψυχοδυναμική.
Ανθρωπιστής .
• Πιστεύων στην θεωρία της εξέλιξης.
• Κοινωνικοπολιτισμικό.

Συμπεριφορισμός

Ο συμπεριφορισμός θεωρεί τα άτομα –ακόμα και τα ζώα– ως όντα που ελέγχονται από το περιβάλλον τους. Με συγκεκριμένο τρόπο για το συμπεριφορισμός είμαστε το αποτέλεσμα όσων μάθαμε όσον αφορά τα ερεθίσματα, τις ενισχύσεις και τους συσχετισμούς. Αυτή η προσέγγιση μελετά πώς οι περιβαλλοντικοί παράγοντες (ερεθίσματα) επηρεάζουν την παρατηρήσιμη συμπεριφορά (απόκριση).

Προτείνει δύο βασικούς τρόπους μέσω των οποίων οι άνθρωποι μαθαίνουν από το περιβάλλον τους: το κλασική προετοιμασία και λειτουργική προετοιμασία. Το πρώτο αποδεικνύεται από το πείραμα του Pavlov ενώ το δεύτερο από τα πειράματα του Skinner.

Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση μόνο παρατηρήσιμη συμπεριφορά κατανοητή ως η μόνη μετρήσιμη μπορεί να μελετηθεί . Ο συμπεριφορισμός στην πραγματικότητα απορρίπτει την ιδέα ότι οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση επειδή υποστηρίζει ότι το περιβάλλον καθορίζει όλες τις συμπεριφορές τους.

Γνωστικισμός

Η γνωσιακή προσέγγιση περιστρέφεται γύρω από την ιδέα ότι για να κατανοήσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί το μυαλό τους. Αυτή η προσέγγιση λοιπόν εστιάζει στην ανάλυση των νοητικών διεργασιών. Με άλλα λόγια, οι γνωστικοί ψυχολόγοι μελετούν τις γνωστικές διαδικασίες ή τις νοητικές πράξεις μέσω των οποίων αποκτάται η γνώση.

Ο γνωστικισμός μελετά νοητικές λειτουργίες όπως η μνήμη, η αντίληψη και η προσοχή κ.λπ. Κατά μία έννοια, αν και είναι μια παρωχημένη αλλά ακόμα έγκυρη μεταφορά, ο γνωστικισμός θεωρεί τα ανθρώπινα όντα παρόμοια με τους υπολογιστές λόγω του τρόπου με τον οποίο επεξεργάζονται τις πληροφορίες.

Ψυχοβιολογία

Η βιολογική προσέγγιση εξηγεί τη συμπεριφορά με βάση τη γονιδιωματική είτε μέσω της μελέτης της επιρροής των γονίδια στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Σύμφωνα με αυτή την οπτική, οι περισσότερες συμπεριφορές είναι κληρονομικές και έχουν προσαρμοστική λειτουργία.

Η βιολογική προσέγγιση βασίζεται στις σχέσεις μεταξύ της συμπεριφοράς και των εγκεφαλικών μηχανισμών στους οποίους βασίζονται. Μετά από αυτό, αναζητά τα αίτια της συμπεριφοράς στη δραστηριότητα των γονιδίων του εγκεφάλου και του νευρικού και ενδοκρινικού συστήματος. ή στην αλληλεπίδραση αυτών των συστατικών.

Οι ψυχοβιολόγοι μελετούν τις επιδράσεις του οργανισμού στη συμπεριφορά, τα συναισθήματα και τις σκέψεις. Τοιουτοτροπώς προσπαθούν να καταλάβουν πώς το μυαλό και το σώμα συνεργάζονται για να παράγουν συναισθήματα αναμνήσεις και αισθητηριακές εμπειρίες.

Προσεγγίσεις στην ψυχολογία: προοπτική

Το να μιλάς για μια ψυχοδυναμική προσέγγιση σημαίνει να μιλάς για Σίγκμουντ Φρόιντ αυτός που ανέπτυξε ψυχοδυναμικές αρχές παρατηρώντας ότι ο ψυχισμός κάποιων ασθενών διέπεται από το υποσυνείδητο. Ψυχοδυναμικοί ψυχολόγοι ή ψυχαναλυτές τονίζουν τον ρόλο των εσωτερικών δυνάμεων και των συγκρούσεων στη συμπεριφορά.

Οι ανθρώπινες πράξεις προκύπτουν από έμφυτα ένστικτα, βιολογικές παρορμήσεις και προσπάθειες επίλυσης συγκρούσεων μεταξύ των προσωπικών αναγκών και των απαιτήσεων που επιβάλλει η κοινωνία.

Η ψυχοδυναμική προσέγγιση δηλώνει ότι τα γεγονότα στην παιδική μας ηλικία μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη συμπεριφορά μας ως ενήλικες. Υπό αυτή την έννοια, η συμπεριφορά μας καθορίζεται από το ασυνείδητο μυαλό και τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, καθώς δεν έχουμε επαρκή βούληση να αποφασίσουμε σύμφωνα με αυτήν την προσέγγιση.

Υπό αυτή την έννοια είναι ιδιαίτερα σημαντικό τη θεωρία της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης που διατυπώθηκε από τον Φρόιντ . Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, οι πρώιμες εμπειρίες επηρεάζουν την προσωπικότητα του ενήλικου ατόμου. Επιπλέον, η διέγερση των διαφορετικών περιοχών του σώματος είναι θεμελιώδης για την ανάπτυξη του παιδιού στα διάφορα στάδια της ζωής.

Αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι πολλά από τα προβλήματα των ενηλίκων προκύπτουν από μια φάση καθήλωσης του παιδιού στην ψυχολογική και σεξουαλική του ανάπτυξη.

Ανθρωπιστική προσέγγιση

Η ανθρωπιστική προσέγγιση περιλαμβάνει τη μελέτη του ανθρώπου ως ολοκληρωμένης και ολοκληρωμένης οντότητας . Οι ανθρωπιστές ψυχολόγοι παρατηρούν την ανθρώπινη συμπεριφορά όχι μόνο μέσα από τα μάτια του παρατηρητή αλλά και μέσα από τα μάτια του ίδιου του ατόμου λαμβάνοντας υπόψη όλους τους τομείς της ζωής.

Πιστεύεται ότι η συμπεριφορά ενός ατόμου συνδέεται με τα συναισθήματα και την εικόνα του εαυτού του. Η ανθρωπιστική προσέγγιση εστιάζει στην ιδέα ότι κάθε άτομο είναι μοναδικό και έχει την ελευθερία να αλλάξει οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή του.

Αυτή η άποψη υποδηλώνει ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για την ευτυχία του . Με άλλα λόγια, όλοι έχουμε μια έμφυτη ικανότητα αυτοπραγμάτωση που παραπέμπει στην επιθυμία να αναπτύξει κανείς τις δυνατότητές του.

Προσεγγίσεις στην ψυχολογία: προοπτική

Από εξελικτική προοπτική, ο εγκέφαλος – και επομένως το μυαλό – εξελίχθηκε για να λύσει τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι πρόγονοί μας κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες κατά την παλαιολιθική εποχή πριν από περισσότερα από 10.000 χρόνια. Αυτή η προσέγγιση εξηγεί τη συμπεριφορά με όρους επιλεκτικών πιέσεων που διαμορφώνουν τη συμπεριφορά κατά τη διαδικασία της φυσικής εξέλιξης.

Σύμφωνα με την εξελικτική προοπτική, η παρατηρήσιμη συμπεριφορά έχει αναπτυχθεί επειδή είναι προσαρμοστική και υπό αυτή την έννοια μοιάζει με τη βιολογική προσέγγιση. Η συμπεριφορά μας θα ήταν αποτέλεσμα φυσικής επιλογής σύμφωνα με την προαναφερθείσα θεωρία. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που προσαρμόζονται καλύτερα επιβιώνουν και αναπαράγονται.

Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, η συμπεριφορά διαμορφώνεται από έμφυτες τάσεις και διαθέσεις.

Οι συμπεριφορές μπορούν επίσης να επιλεγούν σεξουαλικά. Σε αυτή τη γραμμή, τα άτομα που έχουν περισσότερη σεξουαλική επαφή θα έχουν περισσότερους απογόνους. Για το λόγο αυτό τα χαρακτηριστικά τους θα γίνουν πιο επαναλαμβανόμενα με την πάροδο του χρόνου το μυαλό θα ήταν εξοπλισμένο με ένστικτα που επέτρεπαν στους προγόνους μας να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν.

Η εξελικτική προσέγγιση εστιάζει στον προσδιορισμό της σχετικής σημασίας των γενετικών παραγόντων και της εμπειρίας σε σχέση με συγκεκριμένες πτυχές της συμπεριφοράς.

Κοινωνικοπολιτισμική προσέγγιση

Τέλος, η κοινωνικοπολιτισμική προσέγγιση μελετά τον τρόπο που η κοινωνία και καλλιέργεια επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τη σκέψη . Βασίζεται στις πολιτισμικές και κοινωνικές επιρροές που περιστρέφονται γύρω από τα άτομα και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν ή επηρεάζουν τον τρόπο δράσης και σκέψης τους.

Από αυτή την άποψη, ο πολιτισμός είναι καθοριστικός παράγοντας στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Γι' αυτό μελετά τις διαφορές που εντοπίζονται μεταξύ των διαφορετικών κοινωνιών εξετάζοντας τις αιτίες και τις συνέπειες των συμπεριφορών των κατοίκων. Βασίζει τις ερμηνείες του στο πολιτισμικό περιβάλλον του ατόμου.

Η κοινωνικοπολιτισμική προσέγγιση ισχυρίζεται ότι η κουλτούρα και το μυαλό είναι αχώριστα καθώς οικοδομούν το ένα το άλλο .