Όλοι έχουμε μελετήσει ή τουλάχιστον έχουμε ακούσει για τη δαρβινική θεωρία της εξέλιξης. Ωστόσο Έχουμε καταλάβει πραγματικά τι είναι η φυσική επιλογή; Αν κάνουμε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τη θεωρία της εξέλιξης και της φυσικής επιλογής, σίγουρα θα βρούμε απαντήσεις όπως: είναι η θεωρία που λέει ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο, η επιβίωση της καλύτερης φυσικής επιλογής είναι κάτι που αφορά τα ζώα.
Οι δηλώσεις που έχουμε εκθέσει είναι γεμάτες λάθη που μας δείχνουν ότι στην πραγματικότητα είναι λίγοι εκείνοι που έχουν κατανοήσει πλήρως την έννοια της φυσικής επιλογής. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Η κεντρική ιδέα της θεωρίας δαρβίνειος τα είδη που προσαρμόζονται καλύτερα στο περιβάλλον τους θα επιβιώσουν ενώ τα άλλα θα καταλήξουν να εξαφανιστούν . Τι σημαίνει όμως να έχεις προσαρμοστεί; Αναφέρεται στην ικανότητα που έχει ένα είδος σε ένα δεδομένο οικοσύστημα να αναπαράγεται και να διασφαλίζει την επιβίωση των απογόνων του.
Λόγω της παρερμηνείας αυτής της κεντρικής ιδέας, έχουν προκύψει πολλοί μύθοι και λάθη.
Η φυσική επιλογή ως γραμμική διαδικασία
Μία από τις πιο επαναλαμβανόμενες παρεξηγήσεις είναι αυτή της σύλληψης της δαρβινικής εξέλιξης ως γραμμικής ανάπτυξης των ειδών. εξέλιξη του ανθρώπου δηλαδή ως διαδοχή διαφορετικών ανθρωποειδών και όχι ως διακλαδωμένη αλλαγή.
Για να κατανοήσουμε τη φυσική επιλογή, η μεταφορά κόσκινου είναι η πιο κατάλληλη . Ας φανταστούμε πολλές πέτρες πεταμένες σε ένα κόσκινο αλλά επιλέγονται μόνο αυτές με το κατάλληλο σχήμα ενώ οι υπόλοιπες πετιούνται. Όσο περνάει ο καιρός, αυτές οι πέτρες και άλλες καινούριες ρίχνονται σε άλλο κόσκινο για να ταξινομηθούν ξανά. Με αυτόν τον τρόπο, σε ένα συνεχές κοσκίνισμα, κάποιες πέτρες μένουν για αρκετή ώρα ενώ άλλες εξαφανίζονται.
Εμείς οι άνθρωποι μαζί με τα υπόλοιπα ζωντανά όντα είμαστε σαν αυτές τις πέτρες που επιλέγονται από το κόσκινο του περιβάλλοντος. είδος που μπορεί να περάσει την επιλογή ή απλά να λησμονηθεί. Ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι το πλαίσιο ποικίλλει με την πάροδο του χρόνου: ένα είδος ή άτομο προσαρμοσμένο στο παρελθόν μπορεί να μην είναι έτσι στο μέλλον και το αντίστροφο.
Η διαφορική επιβίωση των ειδών
Μια από τις πιο διαδεδομένες και λανθασμένες προτάσεις σχετικά με τη φυσική επιλογή είναι αυτή σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος είναι το ζώο που έχει προσαρμοστεί καλύτερα στη γη ή ο άνθρωπος βρίσκεται στην κορυφή της εξελικτικής πυραμίδας. Εάν χρησιμοποιήσουμε τον ορισμό της προσαρμογής, θα δούμε ότι συνίσταται στην επιβίωση στην απόκτηση απογόνου και ότι αυτοί οι απόγονοι επιβιώνουν. στην ουσία πρόκειται για τη διατήρηση της ύπαρξης (και όχι για τον τερματισμό της ύπαρξης των άλλων ή για την κατοχή της δύναμης να το κάνει). Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όλα τα είδη που υπάρχουν αυτή τη στιγμή έχουν προσαρμοστεί εξίσου αφού είτε υπάρχει είτε ένα δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει σε μεγαλύτερες ή μικρότερες ποσότητες .
Πολλοί θα σκεφτούν τη μεγάλη πρόοδο και τις επιτυχίες του ανθρώπου ή την υψηλή πνευματική του ικανότητα που τον διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα ζωντανά όντα. Ακριβώς όπως η γάτα χρησιμοποίησε τα νύχια της για να επιβιώσει, ο άνθρωπος το έκανε μέσω των δικών του διάνοια . Κάθε είδος επιδεικνύει διαφορετικές ιδιότητες που στοχεύουν στην επιβίωση αλλά δεν τα καταφέρνουν όλα.
Η αλήθεια είναι ότι τα ανθρώπινα όντα έχουν χτίσει πολύπλοκες κοινωνίες για να πετύχουν αυτόν τον στόχο ενώ ένα βακτήριο το κάνει απλώς με την αντοχή του και την υψηλή του αναπαραγωγική ικανότητα. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος είναι σαν τον μαθητή που προσπαθεί σκληρά να δώσει εξετάσεις ενώ το βακτήριο είναι ο μαθητής που περνάει ούτως ή άλλως απλά διαβάζοντας το πρόγραμμα την ίδια μέρα της εξέτασης. Τελικά το αριθμητικό αποτέλεσμα για τα δύο είναι το ίδιο.
Η φυσική επιλογή ως ελεύθερη για όλους
Τελικά μιλάμε για τον μύθο ότι η φυσική επιλογή είναι ένας αγώνας για την ύπαρξη ή την επιβίωση του πιο ικανού. Ας μην το ξεχνάμε αυτό όσοι προσαρμόζονται στην επιβίωση επιβιώνουν περιβάλλο . Εάν το πλαίσιο ευνοεί τα αρπακτικά, θα επιβιώσουν. αλλά αν το πλαίσιο ευνοεί το θήραμα τότε θα έχουν το πάνω χέρι.
Ο Χομπς το είπε αυτό ο άνθρωπος είναι λύκος σε άνθρωπο (κυριολεκτικά ο άνθρωπος είναι λύκος Τα ανθρώπινα όντα και η συντριπτική πλειοψηφία των ειδών μπόρεσαν να επιβιώσουν χάρη στην αμοιβαία υποστήριξή τους. Η ικανότητα να ζεις μέσα κοινωνία κοπάδια ή κοπάδια μας επιτρέπει να παρέχουμε καλύτερη απάντηση στις περιβαλλοντικές προκλήσεις.
Ωστόσο, με αυτό δεν θέλουμε να αρνηθούμε την ύπαρξη βία
