Οι πολύ σημαντικές συνεισφορές στην καστιλιανή γλώσσα και το εντυπωσιακό λογοτεχνικό του έργο κάνουν από Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες είναι μια από τις πιο συναρπαστικές φιγούρες στην ιστορία. Η ζωή του Manco de Lepanto είναι εξίσου ενδιαφέρουσα με τις λογοτεχνικές του δημιουργίες.
Το σημαντικότερο έργο του Δον Κιχώτης της Λα Μάντσα είναι το πιο διαβασμένο κείμενο στην ιστορία μετά τη Βίβλο. Λέγεται ότι Σίγκμουντ Φρόιντ έμαθε ισπανικά μόνο για να διαβάσει το βιβλίο στην αρχική του γλώσσα. Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες όμως μετά βίας κέρδισε από τη γιγάντια προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία .
Όπως και άλλοι μεγάλοι συγγραφείς της ιστορίας, ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες δεν ολοκλήρωσε την τριτοβάθμια εκπαίδευση ούτε είχε σημαντικούς δασκάλους. Πράγματι Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του, ειδικά τα πρώτα του χρόνια. Για το έργο του έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες και μια ανυπολόγιστη ποσότητα δοκιμίων.
Μιγκέλ ντε Θερβάντες ο τραυλός
Όλη η ζωή του Μιγκέλ ντε Θερβάντες σημαδεύτηκε από οικονομικές δυσκολίες. Υποτίθεται ότι γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1547 στην Αλκαλά ντε Ενάρες. Ήταν γιος του Ροντρίγκο ντε Θερβάντες, ενός σεμνού ανθρώπου που άσκησε το επάγγελμα του χειρουργού χωρίς να έχει ολοκληρώσει ποτέ τις σπουδές του. Η οικογένεια μετακινούνταν συνεχώς προς αναζήτηση της τύχης. Αυτό δεν επέτρεψε στον Miguel να λάβει συνεχή εκπαίδευση.
Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες ήταν τραυλός αλλά δεν παραπονέθηκε για την κατάστασή του, για την ακρίβεια αστειεύτηκε. Ήταν μεγάλος λάτρης του θεάτρου και περνούσε πολλά βράδια βλέποντας τα έργα του Λόπε ντε Ρουέντα στο θέατρο.
Πιστεύεται ότι λόγω νομικών προβλημάτων έφυγε από την Ισπανία για να μετακομίσει στη Ρώμη όπου κατατάχθηκε στο στρατό. Έχοντας γίνει στρατιώτης, συμμετείχε στη μάχη του Λεπάντου το 1571. Σε ναυμαχία κατά των Τούρκων τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι με χαρκέμπο. Από εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσε πλέον να χρησιμοποιήσει αυτό το χέρι. Ταξίδεψε σε όλη την Ιταλία και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το λογοτεχνία Ιταλικά.
Ο Miguel de Cervantes lo schiavo
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της επιστροφής από την Ιταλία (όπου έμενε αρκετά χρόνια) το πλοίο με το οποίο ταξίδευε δέχτηκε επίθεση από Τούρκους πειρατές. Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον πούλησαν ως σκιάβο μαζί με τον αδερφό του Ροντρίγκο που τον συνόδευε. Οι δυο τους έζησαν ως σκλάβοι για πέντε χρόνια στο Αλγέρι μέχρι που η οικογένεια συγκέντρωσε τα χρήματα για να πληρώσει τα λύτρα μέσω ενός απεσταλμένου που εστάλη ειδικά στην Αλγερία για να λύσει το ζήτημα.
Λίγο μετά την επιστροφή του στην Ισπανία, ο Θερβάντες παντρεύτηκε την Catalina Salazar de Palacios. Η οικογένεια καταγωγής του Θερβάντες είχε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, γι' αυτό και άρχισε να κάνει περίεργες δουλειές σε γραφεία χαμηλού επιπέδου.
Από το 1587 άρχισε να επιτελεί το έργο του γενικού επιτρόπου προμηθειών, μια δευτερεύουσα θέση εργασίας που όμως του επέτρεψε να έρθει σε επαφή με γραφικές φιγούρες που ζούσαν στις πόλεις όπου πήγαινε για δουλειά.
Ο έγγαμος βίος του δεν ήταν από τους πιο τυχερούς. Μετά από δύο χρόνια γάμου λόγω της θέσης εργασίας του, ο ίδιος και η σύζυγός του μόλις βλέπονταν. Δεν είχαν παιδιά αν και ο συγγραφέας είχε μια κόρη με μια παντρεμένη γυναίκα (την οποία αναγνώρισε όταν ήταν δεκαέξι ετών). Στην πραγματικότητα, ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες δεν ανέφερε ποτέ τη γυναίκα του στις αυτοβιογραφικές του σημειώσεις.
Τα τελευταία χρόνια της ιδιοφυΐας
Το 1597 συνελήφθη με την κατηγορία της υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος. Στη φυλακή γεννήθηκε ο σπόρος αυτού που θα γινόταν το σημαντικότερο έργο του Δον Κιχώτης της Λα Μάντσα . Εκείνη την εποχή είχε ήδη εκδώσει πολλά από τα έργα του, ιδιαίτερα μικρά μυθιστορήματα και θεατρικά έργα. Αν και τα έργα του έτυχαν πάντα καλής υποδοχής, δεν του απέφεραν μεγάλα κέρδη.
Η μόνη εικόνα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες είναι μια αυτοπροσωπογραφία που υπάρχει στον πρόλογο του Υποδειγματικά μυθιστορήματα : Ένας γέρος, χωρίς δόντια. Οι εικόνες που γνωρίζουμε σήμερα είναι μόνο μια προσέγγιση της πραγματικής του εμφάνισης.
Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες λέγεται ότι πέθανε από διαβήτη σε ηλικία 68 ετών. Είχε ζητήσει να ταφεί στο μοναστήρι της εκκλησίας των Ξυπόλητων Τριαδιστών που τον είχαν βοηθήσει όταν ήταν σκλάβος. Κηδεύτηκε την επομένη του θανάτου του σε έναν τάφο χωρίς επιτύμβια στήλη και χωρίς όνομα. Ακόμη και σήμερα δεν είναι γνωστό πού βρίσκονται τα λείψανά του.
