Το αμερικανικό μάθημα που Italo Ταχύτητα
Ο Καλβίνο ανέκαθεν συζητούσε μεταξύ του ριζοσπαστικού ρεαλισμού και της απεριόριστης φαντασίας. Ο θρύλος του Καρλομάγνου είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού. Ξεκινώντας από μια φανταστική και σχεδόν τραβηγμένη ιστορία, καταφέρνει να διαμορφώσει ένα βαθύ και αναλυτικό όραμα Αγάπη παθιασμένος .
Πολλά από τα έργα του Καλβίνο έχουν έναν παραμυθένιο τόνο. Ο θρύλος του Καρλομάγνου μπορεί να ανήκει σε αυτή την ομάδα. Ωστόσο σε αυτή την περίπτωση ο σκοπός ξεπερνά κατά πολύ έναν ηθικό. Ο ιστορία . Σε αυτό το θέμα, η θέση του Italo Calvino είναι πολύ κοντά σε αυτήν της σύγχρονης ψυχανάλυσης.
Αγαπά κανείς είτε το άτομο που προστατεύει τη μητέρα σε αυτή την περίπτωση είτε μια ναρκισσιστική εικόνα του εαυτού του.
-Ζακ Αλέν Μίλερ-
Ο θρύλος του Καρλομάγνου και η αγάπη ως πάθος
Ο θρύλος του Καρλομάγνου ξεκινά ως εξής: Αυτοκράτορας Καρλομάγνος
Είναι ενδιαφέρον ότι το Italo Calvin Ανεξάρτητα από το ότι είναι αυτοκράτορας, όταν ερωτεύεται δεν έχει πια μάτια για κανέναν άλλον .
Οι βαρόνοι λοιπόν ανησυχούν. Ο καραμέλες Σε αυτή την περίπτωση, η αγάπη επιβάλλεται στο ζήτημα της εξουσίας που θέτει σε κίνδυνο ολόκληρη την αυτοκρατορία. Αυτή είναι μόνο η αρχή των εκπληκτικών γεγονότων που ακολουθούν.
Αγάπη: μια εξαπάτηση, ένα ξόρκι
Μετά από σένα ερωτευμένος Ο αυτοκράτορας, τυφλωμένος από τον πόνο, έβαλε το σώμα της νεαρής γυναίκας στο δικό του δωμάτιο. Και δεν ήθελε να αποχωριστεί ούτε μια στιγμή από το αδρανές σώμα.
Η ιστορία συνεχίζεται απαγγέλλοντας τα εξής: Ο αρχιεπίσκοπος Κρυμμένος κάτω από τη γλώσσα της νεκρής βρήκε ένα δαχτυλίδι με μια πολύτιμη πέτρα .
Τότε ανακαλύφθηκε ότι αυτό που έμοιαζε με αγάπη έκρυβε ένα ξόρκι. Τελικά, ο Καρλομάγνος δεν ήταν τόσο ερωτευμένος με τη νεαρή Γερμανίδα. Αυτό που του είχε συμβεί ήταν έργο μαγείας και όχι αληθινού συναισθήματος .
Ο Italo Calvino αρχίζει να αποκαλύπτει την αληθινή φύση της αγάπης εδώ. Ο αγαπημένος κουβαλάει μαζί του κάτι που δεν είναι ο εαυτός του. Ο εραστής ερωτεύεται αυτό που φέρνει ο άλλος και όχι το άλλο καθαυτό. Με όρους μέντιουμ θα λέγαμε ότι η αγάπη είναι η ενεργοποίηση ενός μαγικού στοιχείου. Όχι με ποιητική έννοια αλλά με κυριολεκτική έννοια. Όταν αγαπάς, εγκαταλείπεις τους κανόνες της λογικής και αρχίζεις να αγγίζεις το αδύνατο με την ψευδαίσθηση να το κάνεις πραγματικότητα.
Αγάπη: ένα δαχτυλίδι με μια πολύτιμη πέτρα
Το τέλος του θρύλου του Καρλομάγνου δεν θα μπορούσε να είναι πιο εκπληκτικό και συντριπτικό. Αυτό που συνέβη αφού ο αρχιεπίσκοπος βρήκε το δαχτυλίδι ήταν το εξής: Από τη στιγμή που το δαχτυλίδι βρέθηκε στα χέρια του Τέρπιν, ο Καρλομάγνος έσπευσε να θάψει το πτώμα και έχυσε την αγάπη του στο πρόσωπο του αρχιεπισκόπου. Τουρπίνο για να ξεφύγει από αυτή την ενοχλητική κατάσταση πέταξε το δαχτυλίδι στη λίμνη .
Σε αυτό το τελευταίο μέρος, αποκαλύπτεται οριστικά η φύση αυτής της φλογερής αγάπης που δεν αφήνει περιθώρια για λογική. Ο Καρλομάγνος δεν νοιάζεται ποιο είναι το αντικείμενο του έρωτά του. μαγικός .
Το δαχτυλίδι είναι μια φιγούρα στην οποία υπάρχει μια άκρη αλλά τίποτα στο κέντρο. Είναι ένας κύκλος που οριοθετεί το κενό . Αλλά ένας πολύτιμος λίθος έχει κάτι που λάμπει που προσελκύει αυτό που τυφλώνει. Τελικά, έτσι είναι η αγάπη ή έτσι την ερμηνεύουν κάποιοι: μια προσπάθεια να τεθεί ένα όριο στο κενό και το τίποτα. Παρόλα αυτά ζωντανεύει στους ανθρώπους, αποκτά πραγματική ύπαρξη και καθορίζει τη ζωή τους. Η παθιασμένη αγάπη γεννιέται, μεγαλώνει και πεθαίνει στη φαντασία.
