Η αρχετυπική σκηνή πολλαπλών γενεών συνεχίζει να επαναλαμβάνεται και να μιμείται. Ένας καναπές, μια κουβέρτα και μια όμορφη Στο κεφάλι μου μια καταιγίδα από σύννεφα και η αίσθηση ότι αυτό το μικρό και απαλό καταφύγιο είναι το μόνο μέρος όπου σεισμοί, βόμβες, επιθέσεις και άλλα συναισθηματικές καταστροφές
Η κρύα και γλυκιά γεύση του παγωτού σε σύγκριση με τη ζεστασιά της κουβέρτας λειτουργεί ως το μελάνι για τη σύνταξη του πρώτη αδύναμη προσπάθεια συμφιλίωσης με τον κόσμο. Μια σχεδία επί του σκάφους που θα εντοπίσει και θα επαναβαθμονομήσει όλα τα σχέδια που κινδύνευαν να απειληθούν. Είτε πολλά είτε λίγα μοτίβα, είναι όλα θεμελιώδη.
Η δύναμη του κρύου
Το κρύο είναι ένα από τα πιο ισχυρά αντιφλεγμονώδη και αναισθητικά που γνωρίζουμε. Όταν έχουμε κρύα πόδια είναι σαν να μην τα νιώθουμε. Όταν έχουμε μυϊκό διάστρεμμα το πρώτο πράγμα που προτείνουν είναι να βάλουμε πάγο στην περιοχή που έχει φλεγμονή, ώστε να μην συγκεντρωθεί ακόμα περισσότερο αίμα εκεί.
Η λήψη απόστασης από αυτό το στάδιο θερμότητας είναι μια επιλογή που μας επιτρέπει να επιβραδύνουμε ρεύμα από αδιάκοπες σκέψεις που αυξάνουν μόνο το μέγεθος και τον πόνο της συναισθηματικής μας πληγής. Βγείτε από αντικρουόμενες καταστάσεις που μας κατακλύζουν
Αν αναλογιστούμε όλα τα λόγια που είπαμε και για τα οποία αργότερα μετανιώσαμε, μάλλον θα συνειδητοποιήσουμε ότι πολλά αίμα καυτό εν μέσω της αδράνειας που μόλις αναφέρθηκε. Είναι ο θυμός ή η θλίψη που μας τυφλώνει στιγμιαία και ακυρώνει κάθε μορφή στοργής από τον τρόπο έκφρασης μας.
Το κρύο βοηθά την ψυχή να συνέλθει αλλά όταν είναι πολύ εμποδίζει την επούλωση των πληγών
Εάν κρατάμε πάγο σε διάστρεμμα μυών για πολύ καιρό το αίμα θα σταματήσει να ρέει και ο ιστός δεν θα λάβει τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται θεραπεύω . Το ίδιο συμβαίνει και με τις συναισθηματικές πληγές: το κρύο του παγωτού είναι εξαιρετικό για την επόμενη μέρα για τις πρώτες ώρες, μετά από τις οποίες είναι η ζεστή και απαλή ανθρώπινη επαφή που μπορεί να μας βοηθήσει να επουλώσουμε την πληγή.
Ακόμη και η επαφή με τον εαυτό μας μπορεί να είναι χρήσιμη, ακόμα και μια ματιά μέσα μας, αντιμετωπίζοντας εκείνη την πλευρά που έχουμε αγνοήσει για πάρα πολύ καιρό από φόβο. Είναι κάπως έτσι: το υπερβολικό κρύο θα διογκώσει τις ανησυχίες και τη θλίψη, σχηματίζοντας ένα μώλωπα. Σε αυτό το σημείο θα είναι πολύ πιο δύσκολο να τους διώξεις. Ακολουθεί τη σημασία του να έχουμε έναν ενεργό κοινωνικό κύκλο που αποτελεί μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος των συναισθημάτων μας.
Μας μυαλό σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια και τη μαγεία λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. Διαθέτει κάποιους μηχανισμούς κατάλληλους για χρήση σε περιορισμένο χρονικό διάστημα – όπως η άρνηση όταν αντιμετωπίζουμε την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου – αλλά που στρέφονται εναντίον μας αν απειλήσουν να ριζώσουν μέσα μας για πάντα. Όπως και στην περίπτωση του πάγου, λοιπόν, κάθε στιγμή αποσύνδεσης με την πραγματικότητα πρέπει να έχει προθεσμία ώστε τα βραχυπρόθεσμα οφέλη να μην ακυρωθούν άθλια.
Χρησιμοποιήσαμε τη μεταφορά του απογεύματος με πιτζάμες με τον καναπέ και το παγωτό, αλλά υπάρχουν λιγότερο άμεσες οδοί διαφυγής που χρησιμοποιούμε για να αποστασιοποιηθούμε από ό,τι μας περιβάλλει, όπως μεγάλες μοναχικές βόλτες ή εκνευρισμό. Στην πραγματικότητα δεν είμαστε θυμωμένοι, απλώς προσπαθούμε να αποφύγουμε κάποιον να μας επαναφέρει με δύναμη στα γεγονότα από τα οποία θέλουμε να ξεφύγουμε.
Δεν έχουμε καμία πρόθεση ενοχή . Επειδή δεν ξέρουμε τι άλλο να κάνουμε, κανείς δεν μας έχει μάθει να βρίσκουμε τον δικό μας χώρο και συχνά σε μια προσπάθεια να μας κάνει να φύγουμε στην άκρη, άλλοι πιστεύουν ότι η επιθυμία μας είναι στην πραγματικότητα το αντίθετο. Για αυτόν τον λόγο, η συναισθηματική νοημοσύνη βρίσκεται σε οξυμένα άτομα, επειδή πρόκειται για αποχρώσεις και άρρητους κανόνες που θα μπορούσαν εύκολα να παραβιαστούν. Χρησιμοποιήστε το προς όφελός σας και όταν τελειώσει το παγωτό, να ξέρετε ότι είναι ώρα να επιστρέψετε στον κόσμο, όχι να πάρετε άλλο.
