Είναι η κατάθλιψη κληρονομική;

Μπορεί επίσης να έχετε κάνει αυτή την ερώτηση στον εαυτό σας: είναι η κατάθλιψη κληρονομική; Είναι στην πραγματικότητα μια από τις πιο κοινές διαταραχές διάθεσης στον κόσμο και μια από τις πιο θεραπευμένες στον ψυχολογικό και ψυχιατρικό τομέα. Μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα με διαφορές στα συμπτώματα ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης.

Στα παιδιά, τα σωματικά συμπτώματα είναι πιο συχνά από ότι στους ενήλικες, όπου τα γνωστικά προβλήματα και τα προβλήματα διάθεσης είναι πιο διαδεδομένα. Αυτή η διαταραχή περιλαμβάνει αρκετές αλλαγές που επηρεάζουν όλους τους τομείς της ζωής του υποκειμένου . Γενικά αποτελούνται από:

• Διάθεση ή συναισθηματικές αλλαγές όπως βαθιά θλίψη, αισθήματα απόγνωσης, έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που προηγουμένως θεωρούνταν ενδιαφέρουσες κ.λπ.

Γνωστικές ή νοητικές αλλαγέςμεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι παράλογες ιδέες για τον εαυτό, τους άλλους και τον κόσμο. δυσκολίες σε γνωστικές δεξιότητες όπως μνήμη, συγκέντρωση, προσοχή κ.λπ. Αυτοκτονικές σκέψεις

• Διαταραχές συμπεριφοράς όπως ψυχοκινητική βραδύτητα, μείωση και επιδείνωση της δραστηριότητας σε όλα τα επίπεδα (κοινωνικές επιδόσεις, αυτοφροντίδα κ.λπ.) Παθητικότητα και αποφυγή.

Φυσιολογικές αλλοιώσειςσυμπεριλαμβανομένων διαταραχών ύπνου έλλειψη όρεξης σεξουαλικές διαταραχές σωματοποιήσεις όπως πονοκέφαλοι γαστρικός πόνος έλλειψη ενέργειας και συνεχές αίσθημα κόπωσης.

Στις επόμενες γραμμές θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στην αρχική ερώτηση: Είναι η κατάθλιψη κληρονομική;

Είναι η κατάθλιψη κληρονομική;

Τα αίτια της κατάθλιψης έχουν μελετηθεί και συνεχίζουν να μελετώνται προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των θεραπειών για την αντιμετώπισή της.

Μία από τις ερωτήσεις που κάνουμε συχνότερα στον εαυτό μας είναι εάν αυτή η διαταραχή είναι κληρονομική . Λοιπόν, πολυάριθμες μελέτες αναφέρουν ότι όπως πολλές άλλες ασθένειες, η κατάθλιψη έχει μια γενετική συνιστώσα.

Κατά τη λήψη του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς συχνά διαπιστώνουμε ότι σε σημαντικό ποσοστό των περιπτώσεων κατάθλιψης υπάρχουν οικογενειακά προηγούμενα, είτε πρόκειται για κατάθλιψη είτε για άλλους τύπους ψυχικών διαταραχών. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να διαπιστωθεί ότι η ασθένεια είναι κληρονομική καθώς υπάρχουν άλλοι σημαντικοί παράγοντες που μπορούν να την πυροδοτήσουν. Αυτοί οι παράγοντες αποτελούνται από τα κοινωνικά και ψυχολογικά ζωτικά γεγονότα του υποκειμένου.

Μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης μεγαλύτερη τάση να αναπτύξουν κατάθλιψη στην οποία θα συγκλίνουν οι προαναφερθέντες παράγοντες, ο καθένας στη δική του έκταση. Όσο πιο ευάλωτοι είστε, τόσο πιο πιθανό είναι να αναπτύξετε αυτή τη διαταραχή.

Η έρευνα συνεχίζεται για τη μελέτη της γενετικής

Σύμφωνα με κάποιους μελέτες για το γενετικό συστατικό Φαίνεται ότι μια σειρά γονιδίων εμπλέκονται και στην κατάθλιψη επηρεάζεται από τη δράση περιβαλλοντικών παραγόντων .

Σε καταθλίψεις που ονομάζονται ενδογενής δηλαδή εκείνα στα οποία μετά από αξιολόγηση του θέματος είναι δυνατό να διαπιστωθεί ότι η επίδραση εξωτερικών παραγόντων δεν είναι καθοριστική. Με άλλα λόγια, στις περιπτώσεις που η κατάθλιψη οφείλεται σε εσωτερικά και οργανικά αίτια της λειτουργίας του εγκεφάλου, το κληρονομικό συστατικό μπορεί να αναλυθεί καλύτερα.

Εάν το άτομο έχει οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης, μπορεί να παίζει ένας γενετικός παράγοντας αλλά δεν θα ήταν καθοριστικό.

Σε περίπτωση κατάθλιψης, η φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου παρουσιάζει αλλοιώσεις σε ορισμένα από τα νευροδιαβιβαστές υπεύθυνος για τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Αλλά γιατί

Μελέτες σχετικά υποστηρίζουν ότι μια σύγκριση μεταξύ του γενικού πληθυσμού και των ατόμων με ιστορικό κατάθλιψης μεταξύ συγγενών πρώτου βαθμού μας επιτρέπει να σημειώσουμε μεγαλύτερο επιπολασμό της διαταραχής στους τελευταίους.

Όσον αφορά τους νευροδιαβιβαστές που εμπλέκονται στην κατάθλιψη, εάν αυτοί αλλάξουν, μπορεί να συμβεί και στους ανθρώπους πιο πιθανό να ερμηνεύουν αρνητικά τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους ακόμα και την εικόνα του εαυτού του.

Το περιβάλλον είναι βασικός παράγοντας

Η κατάθλιψη θα μπορούσε επίσης να είναι κληρονομική αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι και ο τρόπος σκέψης και η ερμηνεία των γεγονότων πεποιθήσεις και τα πρότυπα (του εαυτού μας και του κόσμου γενικότερα) μαθαίνονται.

Το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε και εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας επηρεάζει άμεσα το όραμά μας για τον κόσμο . Για παράδειγμα, εάν μια από τις φιγούρες αναφοράς, όπως ο πατέρας ή η μητέρα, τείνει να βλέπει τη ζωή με αρνητικό τρόπο και εκφράζει αρνητικές λεκτικές εκδηλώσεις και στάσεις ή συμπεριφορές, το παιδί πιθανότατα θα μεγαλώσει συνηθίζοντας και υιοθετώντας την ίδια προσέγγιση στο περιβάλλον. Επομένως θα έχει μεγαλύτερη προδιάθεση για κατάθλιψη.

Είναι λοιπόν η κατάθλιψη κληρονομική;

Η κληρονομικότητα είναι ένας παράγοντας μεταξύ άλλων, δεν είναι ο μόνος ούτε καθοριστικός. Η αλληλεπίδραση πολλαπλών παραγόντων, όπως είδαμε, θα καθόριζε αυτήν την περίπλοκη διαταραχή.

Στρεσογόνα γεγονότα της ζωής όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ένας χωρισμός ή οι απώλειες διαζυγίου γενικά μεγάλες αλλαγές κ.λπ. είναι πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη κατάθλιψης.

Μελέτες δείχνουν ότι οι παραπάνω παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον γενετικό κίνδυνο ενός ατόμου. Η αλληλεπίδραση όλων των παραγόντων είναι επομένως στη βάση της κατάθλιψης.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν σπουδές για οικογένειες δίδυμων αδερφών και υιοθετημένων μελών

Σήμερα όλα τα αποτελέσματα οδηγούν στα ίδια συμπεράσματα και αυτό που φαίνεται επιστημονικά πιο πιθανό είναι ότι η κατάθλιψη δεν είναι απαραίτητα κληρονομική αν και το γενετικό φορτίο έχει ένα ποσοστό επιρροής που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Σε ψυχικές διαταραχές πολλαπλοί παράγοντες αιτιολογίας και αιτιότητας πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη που καθορίζουν την προέλευση της νόσου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και απαραίτητο για τη θεραπεία καθώς και την παρέμβαση στους παράγοντες που κάνουν το πρόβλημα επίμονο.