Οι φοβίες είναι παράλογοι φόβοι απέναντι σε ένα συγκεκριμένο στοιχείο. το τελευταίο μπορεί να ποικίλλει σημαντικά αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ζώο. Αυτή είναι η περίπτωση της κοινής αραχνοφοβίας.
Ο φόβος επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να επιβιώσει σε εχθρικά περιβάλλοντα. Από την άλλη πλευρά, ο φόβος για άγρια ή άγνωστα ζώα προκαλεί μια έντονη απελευθέρωση αδρεναλίνης στο σώμα που μας επιτρέπει να ξεφύγουμε. Όταν όμως ο φόβος γίνεται ακραίος, αναπτύσσεται μια φοβία που μπορεί να επηρεάσει τη ζωή κάποιου.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι περίπου 3 στους 10 ανθρώπους πάσχουν από αραχνοφοβία . Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια απέχθεια ειδικά για τις μεγάλες και μεγάλες αράχνες, αυτή η φοβία μπορεί επίσης να αφορά και μικρές αράχνες και άλλα αραχνίδια όπως σκορπιούς, ακάρεα ή τσιμπούρια.
Στη φοβία
Οι φοβίες των ζώων εμπίπτουν στην κατηγορία των ειδικών ή απλών φοβιών και συνήθως αναπτύσσονται κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία. Αποτελούνται από ένα παράλογος φόβος έτσι ορίζεται από τη φύση και την έντασή του που φέρνει το άτομο να αποφεύγει με κάθε τρόπο το αντικείμενο που φοβάται .
Όσον αφορά τα συμπτώματα, υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Υπάρχουν εκείνοι που βιώνουν μόνο μερικά από αυτά με την παρουσία του φοβισμένου ζώου ενώ άλλοι εκδηλώνουν ολόκληρη τη συμπτωματολογία ανά πάσα στιγμή. Στην πραγματικότητα δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει το στοιχείο, η νοητική εικόνα από μόνη της ή κάποια ερεθίσματα που συνδέονται με αυτήν είναι επαρκή για να πυροδοτήσουν τον φόβο. κύρια συμπτώματα της αραχνοφοβίας καθώς και άλλες φοβίες που βρίσκουμε:
- Ταχυκαρδία
- Ιδρωμα
- Ναυτία
- Ζάλη ή ίλιγγος
- Δύσπνοια ή υπεραερισμός
- Τρόμος
- Πόνος στην κοιλιά
- Γενική αδιαθεσία
- Γαστρεντερικές διαταραχές
Από άποψη συμπεριφοράς το άτομο προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει τους αραχνοειδείς . Μείνετε μακριά από περιοχές όπου οι αράχνες είναι πιο παρούσες ή όπου υπάρχουν σημάδια της παρουσίας τους. Από την άλλη, κάνει τα πάντα για να αποτρέψει την εμφάνισή τους ή να τα εξαφανίσει αν τα δει.
Ποια είναι τα αίτια της αραχνοφοβίας;
Γενικά φοβίες προς ένα ζώο προκαλούνται από τραυματικές εμπειρίες με το εν λόγω ζώο ή σχετίζονται με τη μάθηση . Είναι σύνηθες, για παράδειγμα, ένας από τους γονείς να έχει την ίδια φοβία και συνειδητά ή ασυνείδητα τη μεταδίδει στα παιδιά του. Επιπλέον, ο φόβος μεταδίδεται και γενετικά. Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί για να αναπτύξει μια φοβία.
Η αραχνοφοβία αποτελείται από τον παράλογο φόβο ή τη σπλαχνική αποστροφή των αραχνοειδών. Το αίσθημα της αηδίας τυπική αυτής της φοβίας έχει οδηγήσει τους ειδικούς να πιστεύουν ότι μπορεί να είναι ένας εξελικτικός φόβος. Ένα είδος πλεονεκτήματος που μας επέτρεψε να επιβιώσουμε από πιθανά θανατηφόρα δαγκώματα και άλλους άγνωστους κινδύνους.
A στούντιο που διεξήχθη από ερευνητές του Ινστιτούτου Max Planck στη Λειψία (Γερμανία) αναφέρει ότι η αραχνοφοβία έχει έμφυτη και εξελικτική προέλευση . Μέσω της ανάλυσης της διαστολής της κόρης, μετρήθηκε το άγχος ορισμένων παιδιών ενώ κοιτούσαν φωτογραφίες με αράχνες και φίδια. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά έδειχναν σημάδια άγχους (διασταλμένες κόρες) όταν έβλεπαν φωτογραφίες με αράχνες και φίδια. δεν συνέβη το ίδιο με τα λουλούδια ή τα ψάρια.
Υπάρχει θεραπεία για την αραχνοφοβία;
Ολοι οι φοβίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία χάρη στη βοήθεια ενός ψυχολόγου. ο επαγγελματίας θα διδάξει τεχνικές χαλάρωσης χρήσιμες για την ηρεμία των συμπτωμάτων και ως υποστήριξη για συστηματική απευαισθητοποίηση .
Αυτή η τεχνική συνίσταται στη σταδιακή έκθεση του ασθενούς στο στοιχείο που φοβάται. Στα αρχικά στάδια, θα εκτελούνται ασκήσεις χαλάρωσης με την παρουσίαση φωτογραφιών του αντικειμένου μέχρι το άτομο να μπορέσει να παραμείνει ήρεμο παρουσία του ζώου.
Βοηθά επίσης να δουλέψουμε σε υποκειμενικές πεποιθήσεις για τα αραχνοειδή, καθώς η κακή γνώση του ζώου συχνά εντείνει τον φόβο. Είναι επομένως εξαιρετικά χρήσιμο να λαμβάνετε ακριβείς πληροφορίες. Επομένως, ο ασθενής μπορούσε να βρει πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους που συνδέονται με τα τσιμπήματα της αράχνης, τον ρόλο αυτών των ζώων στο οικοσύστημα ή τους θανάτους λόγω δηλητηρίασης από αραχνοειδείς.
Παρόλα αυτά Η αραχνοφοβία είναι μια από τις πιο δύσκολες ζωοφοβίες για εξάλειψη λόγω του αισθήματος αηδίας που το χαρακτηρίζει. Είναι ένα ενστικτώδες συναίσθημα μακριά από τη λογική σφαίρα οπότε είναι δύσκολο να απαλλαγούμε από αυτό. Ωστόσο, η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο να ελαχιστοποιήσει τα συμπτώματα και να τα μειώσει αρνητικές σκέψεις συνδέονται με τον φόβο.
