Όλοι οι γονείς θέλουν να έχουν υπέροχα παιδιά που θέλουν ως παιδιά να είναι ευγενικοί και να προσφέρουν ενήλικες είναι υπεύθυνοι και χρήσιμοι άνθρωποι για την κοινωνία. Παρόλα αυτά, συχνά καταβάλλουν πολύ περισσότερη προσπάθεια για να σχεδιάσουν αυτό το αύριο αντί να σπείρουν τα σωστά θεμέλια στο παρόν στο οποίο βρίσκονται. Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι όταν τα παιδιά τους είναι μικρά πρέπει απλώς να υπακούουν και ότι η ανατροφή ενός παιδιού περιορίζεται σε αυτό.
Το αποτέλεσμα αυτής της στάσης μεγαλώνεις ένα παιδί αλλά η έλλειψη συνεπών, λογικών και σταθερών κριτηρίων αυξάνει την πιθανότητα αυτά να δείξουν επαναστατική ή/και ερμητική συμπεριφορά. Ίσως θα είναι ιδιότροποι, ίσως θα είναι αυταρχικοί αλλά σε όλες τις περιπτώσεις θα είναι ασταθή παιδιά. Δεν είναι σε θέση να δημιουργήσουν έναν συναισθηματικό και οικείο δεσμό με τους γονείς τους, αλλά μάλλον ζουν σε έναν κωφό ή ανοιχτό πόλεμο μαζί τους.
Το πρόβλημα με το να μάθεις να είσαι γονιός είναι ότι οι δάσκαλοι είναι τα παιδιά.
-Ρόμπερτ Μπραούλ-
Μία από τις πιο σημαντικές φάσεις της ζωής μας είναι παιδική ηλικία . Είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που χτίζονται τα θεμέλια ενός υγιούς μυαλού και μιας ανάλαφρης καρδιάς. Τοιουτοτροπώς ορισμένες συμπεριφορές γονιών αφήνουν ένα ανεξίτηλο σημάδι: άλλοτε θετικές, άλλοτε αρνητικές αλλά πάντα βαθιές . Ας δούμε ποιες είναι οι 5 από αυτές τις συμπεριφορές που σπάνια ξεχνούν τα παιδιά.
Τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ τους ξυλοδαρμούς
Καμία σχέση δεν είναι τέλεια, πόσο μάλλον μια έντονη σχέση όπως αυτή μεταξύ γονέων και παιδιών. Πάντα θα υπάρχουν στιγμές αντίφασης ή σύγκρουση και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Να αλλάξει Πολλοί γονείς πιστεύουν λανθασμένα ότι ο ξυλοδαρμός είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την εκπαίδευση των παιδιών τους .
Ίσως με τη σωματική βία είναι δυνατόν να εκφοβίσετε ένα παιδί για να το πιέσετε να κάνει ακριβώς αυτό που θέλει ο γονιός. Ωστόσο τα ίδια .
Η βία βάζει τα παιδιά σε μια πολύ περίπλοκη κατάσταση: την αγάπη και το μίσος ταυτόχρονα. Τους κάνει επίσης να συνειδητοποιήσουν τον φόβο. Η καρδιά ενός παιδιού είναι πολύ ευαίσθητη και αν πληγώνεται συνεχώς, με τον καιρό θα γίνει ένα αναίσθητο άτομο.
Τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ τον τρόπο που ο ένας γονέας συμπεριφέρεται στον άλλο γονιό
Η σχέση στάση προς τις σχέσεις ζευγαριών . Είναι πολύ πιθανό συνειδητά ή ασυνείδητα ως ενήλικας να επαναλαμβάνει με τον σύντροφό του αυτό που έβλεπε ως παιδί στο σπίτι με τους γονείς του. Είναι επίσης πιθανό να συμπεριφέρεται πρώτα στους ανθρώπους που αγαπά με τον ίδιο τρόπο.
Να θυμάστε ότι οι συγκρούσεις μεταξύ των γονιών αποτελούν πηγή άγχους για ένα παιδί. Μία από τις πιθανές συνέπειες θα είναι ότι θα μπει σε μπελάδες μόνο και μόνο για να τραβήξει την προσοχή των γονιών του που δεν νοιάζονται αρκετά για αυτόν επειδή είναι πολύ επικεντρωμένοι στη σύγκρουση που υπάρχει μεταξύ τους. Επιπλέον, θα μπορεί ή όχι να απολαμβάνει συναισθηματικές σχέσεις ανάλογα με τις συμπεριφορές που έχει μάθει.
Τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ τις στιγμές που ένιωσαν προστατευμένα
Οι φόβοι των παιδιών είναι μεγαλύτεροι και πιο ύπουλοι από εκείνους των ενηλίκων . Τα πιτσιρίκια στο σπίτι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ξεκάθαρα τη γραμμή που χωρίζει την πραγματικότητα από τη φαντασία. Οι γονείς είναι οι άνθρωποι που εμπιστεύονται περισσότερο εάν χρειάζονται αυτό το αίσθημα ασφάλειας που τους βοηθά να μάθουν και να εξερευνήσουν όσα δεν ξέρουν. Με αυτόν τον τρόπο, αν οι γονείς τους πυροδοτήσουν αυτόν τον φόβο, θα νιώσουν εντελώς απροστάτευτα.
Οι γονείς πρέπει να ακούσουν πολύ προσεκτικά αυτούς τους φόβους χωρίς να τους επικρίνουν ή να τους ελαχιστοποιήσουν. Πρέπει να τους κάνουμε να καταλάβουν ότι δεν κινδυνεύουν πραγματικά. Ήτοι θα αυξήσει το αίσθημα ασφάλειας των παιδιών και θα κάνει τον δεσμό αγάπης και σεβασμού με τους γονείς τους πολύ πιο ισχυρό.
Τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ την έλλειψη προσοχής
Για ένα παιδί, η αγάπη που νιώθουν οι γονείς του για αυτό σχετίζεται βαθιά με την προσοχή που λαμβάνουν από αυτούς . Για παράδειγμα, για τα παιδιά, το να εργάζονται περισσότερο από όσο χρειάζεται για να πληρώσουν για ένα ακριβό σχολείο δεν είναι τρόπος έκφρασης αγάπης. Τα παιδιά δεν θα πιστεύουν ότι αγαπιούνται από τους γονείς τους εάν δεν μοιράζονται τον απαραίτητο χρόνο για να τα γνωρίσουν και τι συμβαίνει στον κόσμο τους.
Ένας γιος δεν ξεχνά ποτέ ότι ο πατέρας του ή η μητέρα του του έδωσαν ένα πράσινο πουκάμισο όταν εκείνος είχε επαναλάβει μέχρι την εξάντληση ότι ήθελε ένα κόκκινο ή ότι έδωσαν μια υπόσχεση που δεν κράτησαν ποτέ. Τα παιδιά βιώνουν όλο αυτό ως ένα είδος εγκατάλειψης, σαν ένα μήνυμα που λέει: δεν είσαι αρκετά σημαντικός. Και αυτό θα αφήσει ένα αποτύπωμα πόνου στις καρδιές τους.
Τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ την αξία που δίνουν οι γονείς στην οικογένεια
Τα παιδιά δεν θα ξεχάσουν ποτέ εάν ο πατέρας ή η μητέρα τους ήταν σε θέση να δώσουν προτεραιότητα στην οικογένειά τους σε διάφορες περιστάσεις . Τα παιδιά χρειάζονται και τους αρέσουν οι γιορτές, είτε με πολλά είτε με λίγα δώρα. Είναι επίσης πολύ σημαντικό για αυτούς ότι i
Εάν οι γονείς δίνουν απόλυτη προτεραιότητα στην οικογένεια, τα παιδιά τους θα μάθουν την αξία της πίστης και της στοργής . Ως ενήλικες θα μπορούν επίσης να παραμερίσουν τυχόν δεσμεύσεις να επισκέπτονται τους γονείς τους όταν το χρειάζονται. Θα είναι πιο ικανοποιημένοι και θα έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να δίνουν και να λαμβάνουν στοργή.
Όλα αυτά τα αποτυπώματα που μένουν αποτυπωμένα στην παιδική ηλικία μας συντροφεύουν για όλη μας τη ζωή. Πολύ συχνά αντιπροσωπεύουν τη διαφορά μεταξύ μιας ψυχικά υγιούς ζωής και μιας ζωής που κυριαρχείται από συγκρούσεις. Μια παιδική ηλικία γεμάτη αγάπη και στοργή είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στον άλλον.
