Η ιστορία του Nando Parrado είναι μια από αυτές που συμβαίνουν μια φορά τον αιώνα . Ο Fernando Seler Parrado, πρώην παίκτης του ράγκμπι της Ουρουγουάης, ήταν μόλις 23 ετών όταν βρέθηκε να ζει μια εμπειρία που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Ο Nando Parrado ήταν ο πρωταγωνιστής ενός απίστευτου γεγονότος γνωστό ως αεροπορική καταστροφή των Άνδεων που συνέβη τη δεκαετία του 1970 στη Νότια Αμερική.
Ένα ιδιωτικό αεροπλάνο που μετέφερε ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης έπεσε στην κορυφή ενός βουνού Άνδεων στο έδαφος της Χιλής. Η ομάδα έπρεπε να συμμετάσχει σε έναν αγώνα ράγκμπι. μεταξύ του πληρώματος εκπαίδευσης και συγγενών, το αεροπλάνο μετέφερε συνολικά 45 άτομα. Μια εβδομάδα μετά το ατύχημα μόνο 27 ήταν ακόμα ζωντανοί. Τελικά σώθηκαν 16 και καθοριστική ήταν η επέμβαση του Νάντο Παρράδο.
Το δυστύχημα σημειώθηκε σε υψόμετρο πάνω από 4000 μέτρα σε βραχώδη περιοχή πλήρως καλυμμένη με χιόνι. Μόνο τα συντρίμμια του αεροπλάνου και μια ομάδα ανθρώπων που μάχονται για την επιβίωση.
Αν θέλετε να αλλάξετε την ασχήμια του παρελθόντος, θα καταλήξετε να αλλάξετε την ομορφιά του παρόντος που έχετε φτάσει χάρη στην ασχήμια του παρελθόντος... και στο μεταξύ το χθες έχει ήδη φύγει.
-Φερνάντο Παράντο-
Το τρομερό δυστύχημα
Το αεροπορικό δυστύχημα με ημερομηνία 13 Οκτωβρίου 1972. Η πτήση προχώρησε κανονικά αλλά οι άνεμοι άλλαξαν ξαφνικά κατεύθυνση και ο πιλότος δεν έλαβε υπόψη αυτή τη μεταβλητή . Ακολούθησε την τροχιά χωρίς να καταλάβει ότι είχε απομακρυνθεί από αυτήν. Ο καιρός ήταν κακός και η ορατότητα κακή. Το αεροπλάνο έπεσε σε βουνό.
Ο διοικητής πτήσης είχε κοινοποιήσει λανθασμένες συντεταγμένες, γι' αυτό η αποστολή διάσωσης που έφτασε στο σημείο δεν βρήκε ίχνη του ατυχήματος . Οι έρευνες διακόπηκαν μετά από λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα.
Εν τω μεταξύ εγώ επιζώντες είχαν οργανωθεί για να παρέχουν βοήθεια στους τραυματίες, να μεριμνήσουν για τις ελάχιστες προμήθειες και να προσπαθήσουν να σηματοδοτήσουν την παρουσία τους. Επικεφαλής των επιχειρήσεων ήταν ο διοικητής του αεροσκάφους Μαρσέλο
Ο Nando Parrado ένας από τους επιζώντες
Ο Nando Parrado ταξίδευε με τη μητέρα και την αδερφή του. Ο πρώτος πέθανε ακαριαία, ο δεύτερος επέζησε αν και τραυματίστηκε. Ο Νάντο πάλεψε επίσης για τρεις μέρες μεταξύ ζωής και θανάτου θάνατος σε αναίσθητη κατάσταση και υπό την επίβλεψη των συμπαικτών του. Όταν ξύπνησε, έκανε ό,τι μπορούσε για να φροντίσει την αδερφή του μέχρι να την δει να πεθαίνει.
Ο νεαρός Ουρουγουανός φοιτητής μηχανολόγος μηχανικός δεν ήταν ακριβώς ηγέτης μέσα στην ομάδα. Η επιθυμία του να επιβιώσει, ωστόσο, φαινόταν να είναι ισχυρότερη παρά τις σοβαρές απώλειες που είχε υποστεί. Ο οι σύντροφοί του στην ατυχία κατέληξαν να εγκαταλείψουν τον εαυτό τους αδράνεια ενώ σκεφτόταν συνεχώς πώς να βγει από εκείνη την κατάσταση. Καθώς περνούσαν οι εβδομάδες, οι νέοι άρχισαν να πεθαίνουν ένας ένας. Αυτό τον έπεισε να διασχίσει μόνος του την οροσειρά για να φτάσει σε ένα κατοικημένο μέρος και να ζητήσει βοήθεια . Κατέληξε να πείσει τον συμπαίκτη Ρομπέρτο Κανέσα να τον συνοδεύσει. Η διάβαση ήταν ένα επικίνδυνο εγχείρημα –με μόνο μερίδα φαγητού και χωρίς εξοπλισμό αναρρίχησης ή ζεστά ρούχα– αλλά προορισμένο για επιτυχία.
Ένα ατελείωτο σκάνδαλο
Ο Νάντο και ο σύντροφός του κατάφεραν να έρθουν σε επαφή με τον πολιτισμό και να φέρουν βοήθεια στον τόπο του ατυχήματος την ίδια μέρα. Οι άλλοι 14 σύντροφοι σώθηκαν χάρη σε αυτή την πράξη του θα και απόφαση.
Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου σε λίγες ώρες. Ωστόσο, όταν οι επιζώντες ρωτήθηκαν πώς ήταν δυνατόν να ζήσουν χωρίς φαγητό για περισσότερους από δύο μήνες, το σκάνδαλο ήταν αναπόφευκτο.
Οι νέοι είχαν αποφασίσει να τρώνε ανθρώπινη σάρκα τρεφόμενοι με τα πτώματα που κείτονταν κάτω από το χιόνι αφού δεν είχαν άλλη διαθέσιμη πηγή τροφής. Αυτό προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί αγανάκτηση σήμερα επικρίσεις . Το γεγονός δεν είχε προηγούμενο.
Αυτά είναι τα λόγια του Nando Parrado: Έχασα τη μητέρα μου, την αδερφή μου, τους φίλους μου. Έσπασα το κεφάλι μου και θάφτηκα κάτω από μια χιονοστιβάδα στη μέση μιας χιονοθύελλας. Όταν τελείωσαν όλα, η ζωή μου καταστράφηκε, έπρεπε να την ξαναφτιάξω. Η πραγματική κορδιλέρα άρχισε αργότερα.
Ο Νάντο αγκάλιασε ξανά τον πατέρα του, ο οποίος όταν τον είδε του είπε μόνο ευχαριστώ που επέστρεψες. Κατάφερε να επαναφέρει τη ζωή του έχοντας στο μυαλό του μόνο μια ιδέα: πρέπει να παλέψεις για να κάνεις αυτό που σου αρέσει.
Έγινε λοιπόν οδηγός αγώνων και γνώρισε τη γυναίκα που παντρεύτηκε και με την οποία είναι ακόμα απίστευτα ευτυχισμένος.
