Οι άνθρωποι που αγαπώ με πληγώνουν

Υπάρχει ένα είδος κρυολογήματος που περνά μέσα από το δέρμα και επηρεάζει τα συναισθήματα της βαθύτερης ύπαρξής μας. Είναι το κρύο που κάνουν αυτοί που δεν μας θεωρούν, αυτοί που μας παραμελούν, εκείνοι που έχουν πάντα έναν αγενή λόγο για εμάς ή είναι έτοιμοι να κάνουν κάτι απρόβλεπτο και επώδυνο. Γιατί οι άνθρωποι που αγαπώ με πληγώνουν ? Αν και αυτή η ερώτηση μπορεί να μας εκπλήξει, συχνά κάνουμε αυτή την ερώτηση στον εαυτό μας καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

Ο Βρετανός ποιητής Τζορτζ Γκράνβιλ είπε ότι δεν υπάρχει πιο καταστροφικός πόνος από αυτόν που προκαλεί η αγάπη και κατά κάποιο τρόπο είχε απόλυτο δίκιο γιατί οι άνθρωποι επενδύουν πολλή συναισθηματική ενέργεια στις σχέσεις. Χρειάζονται αυτή την καθημερινή υποστήριξη γιατί η στοργή μας δίνει ρίζες, δημιουργεί δεσμούς και υφαίνει τον ιστό αυτής της εμπιστοσύνης που μας δίνει ασφάλεια και κουράγιο στις σχέσεις μας.

Έτσι, το γεγονός ότι αυτό το σύμπαν που αποτελείται από συναισθήματα και στοργές καταρρέει, πονάει το ίδιο αν όχι περισσότερο από μια φυσική πληγή. Δεν είναι ότι ίσως περιμένουμε πάρα πολλά από τους αγαπημένους μας ανθρώπους και αυτό αποτελούν μέρος του στενού μας κύκλου ? Περισσότερα από ένα άτομα θα μπορούσαν να πουν ότι είμαστε ένοχοι αφέλειας. Ωστόσο, υπάρχει μια θεμελιώδης πτυχή που είναι καλό να κατανοήσουμε.

Οποιαδήποτε κοινωνική και συναισθηματική σχέση είναι αποτέλεσμα ενός άγραφου συμφώνου βάσει του οποίου ο ένας δεν περιμένει να υποστεί επίθεση από τον άλλον. Αυτή η αρχή ισχύει για τις οικογενειακές σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών μεταξύ αδελφών. Περιμένουμε επίσης από τον σύντροφό μας να μην μας απατήσει ή να συμπεριφερθεί με τρόπο που να μας προκαλεί πόνο. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους τους ανθρώπους που θεωρούμε συντρόφους της ζωής και καλύτερους φίλους. Ας μάθουμε περισσότερα για αυτό το θέμα.

Γιατί με πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ;

Ο Manuel Hernández Pacheco, ψυχολόγος και βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, δημοσίευσε ένα βιβλίο το 2019 με τίτλο Γιατί με πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ; (Γιατί με πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ;). Το κείμενο πραγματεύεται το θέμα από νευρολογική σκοπιά, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην έννοια της προσκόλλησης εφηβικό πληθυσμό .

Ως κοινωνικά όντα χρειαζόμαστε ουσιαστικές συνδέσεις και υγιή πρότυπα να νιώθεις καλά, να αγχώνεσαι λιγότερο και να νιώθεις μέλος μιας ομάδας. Όλα αυτά είναι θεμελιώδη σε δύο πολύ ευαίσθητα στάδια του κύκλου ζωής: την παιδική ηλικία και την εφηβεία.

Γι' αυτό το παιδί που νιώθει απόρριψη και αναρωτιέται γιατί το πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπά, θα βιώσει βαθύ ψυχολογικό πόνο σε σημείο δημιουργούν τραύμα . Ο Δρ. Pacheco προσπαθεί επίσης να δώσει μια απάντηση στο γιατί οι άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι δημιουργούν τοξικές σχέσεις, είναι ανίκανοι να ξεφύγουν από αυτόν τον φαύλο κύκλο που είναι τόσο καταστροφικός για την αυτοεκτίμηση.

Όλες αυτές οι πραγματικότητες δεν είναι γνωστές. Ωστόσο, πέρα ​​από το αποτέλεσμα που προκαλεί ένας τέτοιος πόνος στην ίδια την πράξη του να πληγωθούμε από εκείνους που θεωρούμε ότι είναι οι γονείς μας, ο σύντροφός μας ή οι φίλοι μας, βρίσκεται ο λόγος. Ας δούμε περί τίνος πρόκειται.

Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι όλα είναι δίκαια στην αγάπη

Κάποιοι πιστεύουν ότι σε θέματα στοργής όλα είναι δίκαια ότι δεν υπάρχουν όρια ή συνέπειες. Είναι εκείνες οι φιγούρες που θεωρούν δεδομένο ότι ό,τι κι αν κάνουν θα τους συγχωρέσουν. νομίζουν ότι το απλό γεγονός του να είσαι μέλος της οικογένειας ή του ζευγαριού δικαιολογεί κάθε πράξη.

Ένα παράδειγμα δίνει αυτός ο φίλος που λέει στους άλλους για τις αυτοπεποίθησή μας, πιστεύοντας ότι δεν θα θυμώσουμε ούτως ή άλλως. Αλλά και εκείνος ο σύντροφος που παίρνει αποφάσεις ελαφρά χωρίς να μας λαμβάνει υπόψη του.

Το κάνουν γιατί υποθέτουν ότι ό,τι αποφασίσουν θα δώσουμε την έγκρισή μας που θα εμπιστευτούμε με κλειστά μάτια. Το ξεχνούν αυτό Η αγάπη έχει συνθήκες που αξίζουν σεβασμό και καθημερινή φροντίδα.

Γιατί με πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ; Επειδή δεν συνειδητοποιούν τον πόνο που προκαλούν και δεν γνωρίζουν τα επίπεδα ανοχής των άλλων

Να απαντήσω στο ερώτημα γιατί με πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ; Πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε κάτι άλλο: γνωρίζουν αυτοί οι άνθρωποι ότι μας έχουν προκαλέσει βάσανα; Αυτό δεν είναι μικρό θέμα. Μερικοί άνθρωποι κάνουν ή λένε κάτι χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες που μπορεί να έχει σε άλλους, χωρίς αμφιβολία ένα μεγάλο πρόβλημα.

Ένα παράδειγμα είναι αυτό ενός γονιού που πάντα καυχιέται για τις επιτυχίες του ενός παιδιού ενώ παραμελεί το άλλο. Αυτό το κάνει ασυνείδητα χωρίς να λαμβάνει υπόψη την επίδραση που μπορεί να έχει αυτή η ενέργεια.

Από την άλλη αν εμείς οι ίδιοι είμαστε οι πρώτοι που θέσει όρια ή αν δεν παρατηρήσουμε ότι δεν μπορούμε να ανεχτούμε κάτι ή ότι κάτι μας προκαλεί πόνο άλλοι πιθανότατα θα επαναλαμβάνουν τη δράση τακτικά χωρίς να γνωρίζουν ότι είναι υπεύθυνοι για τον πόνο μας.

Κι αν το πρόβλημα ήταν δικό μου; Όταν περιμένουμε πάρα πολλά από τους άλλους πάει εναντίον μας

Όπως λέγαμε, σε κάθε κοινωνική σχέση υπάρχει ένα σιωπηρό σύμφωνο που ορίζει ότι κανένας από εμάς δεν πρέπει να βλάψει τον άλλον. Αυτή είναι και βασική αρχή συνύπαρξης και σεβασμού.

Όρα αν κάθε τόσο αναρωτιόμαστε γιατί μας πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπάμε και αν νιώθουμε πάντα πληγωμένοι, το πρόβλημα μπορεί να είναι δικό μας.

• Οι σχέσεις που βασίζονται στην συνεξάρτηση, για παράδειγμα, μας παρασύρουν σε έναν φαύλο κύκλο στον οποίο ο πόνος και η ανάγκη πάνε χέρι-χέρι. Το άτομο γνωρίζει ότι αυτή η σχέση προκαλεί πόνο. ωστόσο εξαρτάται από τον άλλον και νιώθει την ανάγκη να παραμείνει δίπλα του.

Ένας άλλος λόγος που σχεδόν πάντα νιώθουμε πληγωμένοι στις σχέσεις είναι χαμηλή αυτοεκτίμηση .Χρειαζόμαστε πολλή φροντίδα, θέλουμε να λαμβάνουμε προσοχή, αγάπη και επιβεβαίωση από τους άλλους ότι δεν δίνουμε πρώτα στον εαυτό μας. Και αυτό είναι μια ανεξάντλητη πηγή πόνου γιατί ποτέ δεν νιώθουμε ικανοποιημένοι, τίποτα δεν είναι ποτέ αρκετό.

Οι άνθρωποι που αγαπώ με πληγώνουν: γιατί συμβαίνει αυτό;

Για να ολοκληρώσω, αν αναρωτιόμαστε συχνά: γιατί με πληγώνουν οι άνθρωποι που αγαπώ; ίσως θα έπρεπε να αξιολογήσουμε διαφορετικές υποθέσεις. Το πρώτο είναι να ρωτήσετε αν αυτές οι σχέσεις είναι τόσο πολύτιμες. Το δεύτερο είναι να επενδύσεις στην αυτοεκτίμησή σου και στην ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου. Ας μην επιδοθούμε ποτέ σε μια αγάπη που πονάει, δεν πρέπει ποτέ να παραμελούμε τη στοργή προς τον εαυτό μας.