Οι αφορισμοί του Πάμπλο Πικάσο είναι ένα αληθινό δώρο για το μυαλό και το πνεύμα. Το ταλέντο αυτού του υπέροχου ζωγράφου δεν εμπεριέχεται μόνο στο εικαστικό του έργο αλλά και σε αυτά τα εξαιρετικά αποσπάσματα που συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν σήμερα.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές των αφορισμών του Πάμπλο Πικάσο είναι ότι πολλοί μας υπενθυμίζουν ότι η τέχνη και η ζωή είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο Πικάσο ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης που μας έμαθε να βλέπουμε πέρα από αυτό που κοιτάμε.
Έχει αγαπηθεί και μισηθεί. θαύμαζε και ζήλευε. Ωστόσο, κανείς δεν μπορούσε αμφισβητήσει το ταλέντο του ούτε τη δέσμευσή του για δημοκρατικούς σκοπούς και τη δημιουργικότητα ως την υψηλότερη έκφραση του ανθρώπου. Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε 7 λαμπρούς αφορισμούς του Πάμπλο Πικάσο που έχουν διασωθεί στους επόμενους και αντανακλούν το εξαιρετικό πνεύμα του.
Η τέχνη είναι το ψέμα που μας επιτρέπει να γνωρίζουμε την αλήθεια.
-Πάμπλο Πικάσο-
7 αφορισμοί του Πάμπλο Πικάσο
1. Ο δρόμος της μάθησης
Οι προτάσεις του Πάμπλο Πικάσο περιέχουν συχνά ένα είδος παραδοξότητας. Όπως σε αυτή την περίπτωση: Αυτό Ένας έξυπνος τρόπος να περιγράψεις την ουσία της μάθησης.
Προοδεύουμε όταν κάνουμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε όλο και καλύτερα. Αλλά η αληθινή εξέλιξη αντιμετωπίζει αυτό που ξεφεύγει από τον έλεγχο. αυτό που δεν έχουμε υπό έλεγχο, αλλά που υπόσχεται να μας μεταμορφώσει όταν το κατακτήσουμε.
2. Δημιουργία και καταστροφή
Δημιουργικότητα και η δημιουργία είναι συχνά παρούσα στις προτάσεις του Πάμπλο Πικάσο. Ήταν καλλιτέχνης και το κύριο εργαλείο εργασίας του ήταν η φαντασία ή η ικανότητα να προεκθέτει μια νέα πραγματικότητα από το τίποτα.
Ο Πικάσο μας έδωσε ένα βασικό στοιχείο για να κατανοήσουμε αυτόν τον μηχανισμό: Όλα είναι καλά πράξη δημιουργίας είναι προπαντός πράξη καταστροφής . Σημαίνει ότι για να δώσεις ζωή σε ότι είναι καινούργιο είναι απαραίτητο να κλείσεις με ό,τι είναι παλιό. Και μόνο αυτό διαμορφώνει μια νέα πραγματικότητα.
3. Ένας από τους αφορισμούς του Πάμπλο Πικάσο για τους κανόνες
Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε, ο Πικάσο δεν ήταν εχθρός κανόνων και κανόνων ακόμη και στη ζωγραφική. Ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης προσπάθησε να ξεπεράσει όλες αυτές τις παραμέτρους, όχι να τις αγνοήσει.
Από αυτή την άποψη, μια από τις προτάσεις του Πάμπλο Πικάσο λέει: Μάθε το . Ένα φανταστικό απόσπασμα που συνοψίζει τη διαδικασία της αληθινής δημιουργικότητας.
4. Η κοινή λογική αποτελεί εμπόδιο;
Ο Πικάσο είπε: Ο κύριος εχθρός της δημιουργικότητας είναι η κοινή λογική . Με αυτό αναφέρεται στο γεγονός ότι κοινός νους βασίζεται σε μια σαφή λογική σε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε κανόνα της λογικής που θα φαινόταν αδιαμφισβήτητο.
Ωστόσο, η δημιουργικότητα προκύπτει ακριβώς από τη ρήξη με τη βασική λογική για την άνοδο προς μια πιο σύνθετη λογική. Αν επικεντρωνόμασταν στο στοιχειώδες επίπεδο της λογικής ή της κοινής λογικής, δύσκολα θα μπορούσαμε να επινοήσουμε έναν νέο δρόμο.
5. Περί έμπνευσης
Μία από τις φράσεις του Πάμπλο Πικάσο που αναφέρεται πιο συχνά είναι η εξής: Η έμπνευση υπάρχει αλλά πρέπει να σε βρει ήδη στη δουλειά. Με αυτό το αξίωμα βρίσκει μια λύση σε μια παλιά συζήτηση για την ύπαρξη ή όχι της μούσας. Αν το καλλιτεχνικό έργο βασίζεται στο έμπνευση o meno.
Τέλος, ο Πικάσο μιλά για ένα είδος επιφανείας. Μια αποκάλυψη που ζωντανεύει τη δημιουργικότητα . Αλλά ο μόνος τρόπος που αναδύεται αυτή η δημιουργική μορφή είναι μέσα από σκληρή και συνεχή δουλειά.
6. Αντιγραφή και κλοπή
Σαφώς δεν υπάρχει πλήρης δημιουργικότητα. Δηλαδή, κανείς δεν μπορεί να δημιουργήσει κάτι απολύτως άσχετο με αυτό που έκαναν οι άλλοι πριν ή ταυτόχρονα. Η απόλυτη πρωτοτυπία είναι αδύνατη.
Γι' αυτό ο Πικάσο είπε: Οι κακοί καλλιτέχνες αντιγράφουν. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες κλέβουν . Φαίνεται σαν αντίφαση αλλά δεν είναι. Η αντιγραφή είναι απλώς μίμηση. Αντίθετα, αυτό που ορίζει ο Πικάσο ως κλοπή σημαίνει να οικειοποιηθεί κάτι ή να τοποθετήσει το εμπορικό σήμα κάποιου στο έργο άλλων, έτσι ώστε να μην ανήκει πλέον στο άτομο που το δημιούργησε αρχικά.
7. Αφορισμοί του Πάμπλο Πικάσο: το παιδί και ο ενήλικας
Αφήσαμε για το τέλος μια από τις πιο βαθιές και συγκινητικές φράσεις του Πάμπλο Πικάσο. Διαβάζεται ως εξής: Το πρώτο μισό της ζωής είναι να μάθεις να είσαι ενήλικας. το δεύτερο μισό στο να μάθεις να είσαι παιδί.
Ο Πικάσο αναφερόταν σε εκείνη την κατάκτηση που αντιπροσωπεύεται από ωριμότητα και αυτονομία που μπορεί να πάρει τη μισή ανθρώπινη ζωή. Ωστόσο, αυτή η επιτυχία πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα ενός νέου στόχου: να επιστρέψουμε στο παιδί γιατί η παιδική ηλικία θα μπορούσε να είναι το καλύτερο παράδειγμα δημιουργικότητας χωρίς επίγνωση. Από την άλλη, ο ενήλικας γίνεται ξανά παιδί αν συνειδητοποιήσει τι μπορεί να δημιουργήσει.
Ο Πάμπλο Πικάσο είναι ένας από εκείνους τους δασκάλους από τους οποίους δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις. Το έργο του παίρνει μορφή μέσα από τους πίνακές του και τις σκέψεις του. Ανοίγει ορίζοντες, εμπνέει και παρακινεί. Μας ωθεί να δούμε ότι ο κόσμος είναι πολύ περισσότερο από τις εμφανίσεις που συναντάμε σε καθημερινή βάση και που τις περισσότερες φορές είναι χωρίς νόημα.
