
Η διαφθορά από την οπτική γωνία της ψυχολογίας είναι ένα θέμα πρόσφατου ενδιαφέροντος για αυτόν τον κλάδο της γνώσης. Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε για τον ορισμό της διαφθοράς λαμβάνοντας υπόψη τους διαφορετικούς τύπους. Επιπλέον, θα σας το δείξουμε από ψυχολογική άποψη μέσα από την ανάλυση μιας μελέτης που θα σχολιάσουμε στο τέλος του άρθρου.
Σήμερα η λέξη διαφθορά εμφανίζεται πιο συχνά από όσο θα θέλαμε σίγουρα. Απόδειξη αυτού είναι ο μεγάλος αριθμός ειδήσεων που διαδίδονται από τα μέσα ενημέρωσης που αφορούν άτομα που, λόγω των δημοσίων ρόλων τους, θα πρέπει να αποτελούν πρότυπο για άλλους.
Εάν η αστυνομία, οι δικαστές, οι δικηγόροι και οι εισαγγελείς δεν είναι έντιμοι, θαρραλέοι και αποτελεσματικοί και αν παραδοθούν στο έγκλημα και τη διαφθορά, καταδικάζουν τη χώρα στην πιο απελπισμένη και φρικτή εξευτελισμό.
-Χαβιέ Σίλισια-

Η διαφθορά από ψυχολογική άποψη
Μπορούμε να ορίσουμε τη διαφθορά ως μια μορφή απολυταρχισμός χαρακτηρίζεται από τη χρήση του δημόσιου αξιώματος για ιδιωτικά συμφέροντα (Benbenaste 1999). Επιπλέον, μπορούμε να διακρίνουμε δύο είδη διαφθοράς:
Πρώτος τύπος
Προέρχεται από τον αντίκτυπο της εμπορικής αξίας του ατόμου που κυβερνά ή είναι αξιωματούχος του Κατάσταση . Όποιος χρησιμοποιεί τη θέση του στην πολιτική ή ως κρατικός αξιωματούχος προσπαθεί να πάρει περισσότερα χρήματα από όσα δικαιούται είναι διεφθαρμένος.
Οι διεφθαρμένοι επιθυμούν να καταναλώνουν και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της αγοράς, υπερβαίνοντας αυτό που επιτρέπεται από το εισόδημα που λαμβάνουν. Ωστόσο, δεν παράγουν ούτε ανταγωνίζονται όπως εταιρείες ή εργαζόμενοι που βρίσκονται μέσα στη δυναμική της αγοράς.
Δεν είναι διεφθαρμένος παραγωγικός για το κράτος ούτε είναι σε θέση να εισέλθει και να συντηρηθεί στον ανταγωνισμό που αφορά τη δυναμική που ενυπάρχει στην αγορά.
Όποιος ψηφίζει τους διεφθαρμένους τους νομιμοποιεί, τους δικαιώνει και έχει την ίδια ευθύνη με αυτούς.
-Χούλιο Ανγκουίτα-
Δεύτερος τύπος
Αναφέρεται στον αντίκτυπο των προκαπιταλιστικών μορφών εξουσίας στην πολιτική πρακτική και το κράτος. Αυτή η δεύτερη μορφή κυριαρχεί στις υπανάπτυκτες χώρες ή που παραμένουν χρόνια πίσω σε σχέση με την πορεία της παγκόσμιας ανάπτυξης, παρουσιάζοντας σχετική καθυστέρηση.
Η μορφή της άνευ όρων εξάρτησης μεταξύ ηγέτης (ή ο ηγέτης) και οι οπαδοί του δημιουργούν έναν δυϊστικό δεσμό χωρίς μεσολάβηση του οποίου οι πόλοι είναι: πίστη ή προδοσία.
Όταν ο ηγέτης γίνεται μέρος του Κράτους ενσωματώνει σύμφωνα με το κριτήριο του πίστη πολλά άτομα που συχνά δεν έχουν τα προσόντα να ασκήσουν τα καθήκοντα της θέσης που κατέχουν.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις όταν μιλάμε για διαφθορά αναφερόμαστε στον πρώτο τύπο. Στην πραγματικότητα, η αναποτελεσματικότητα είναι ίση ή χειρότερη από τη διαφθορά. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται αυτή τη μορφή προκαπιταλιστικής διαφθοράς ως τέτοια (Benbenaste et al. 2005).
Αν ήταν δυνατό να δημιουργηθεί ένα ρομπότ ικανό να είναι δημόσιος υπάλληλος, νομίζω ότι θα κάναμε πολύ καλό γιατί οι νόμοι της ρομποτικής θα το εμπόδιζαν να βλάψει έναν άνθρωπο και να είναι τύραννος, διεφθαρμένος, ανόητος και προκατειλημμένος.
-Isaac Asimov-

Πολιτική ψυχολογία: η διαφθορά από ψυχολογική άποψη
Σε μια μελέτη για τον αντίκτυπο της διαφθοράς και των πολιτικών συμμαχιών στην κοινωνία που διεξήχθη από τους Anderson και Tverdova (2003) υποστηρίζεται ότι η στάση των πολιτών απέναντι στις κυβερνήσεις είναι έντονα αρνητική σε χώρες όπου η πολιτική διαφθορά είναι υψηλή.
Οι συντάκτες της μελέτης λένε ότι διάφορες κοινωνικές ομάδες επικρίνουν την πολιτικό σύστημα από αυτές τις κυβερνήσεις και έχουν μια δυσπιστία απέναντι στις τοπικές αρχές· Ωστόσο, αυτές οι κυβερνήσεις αυτοπροσδιορίζονται ως δημοκρατικές. Αντίθετα, η κριτική και η δυσπιστία έχουν αμβλυνθεί σημαντικά μεταξύ των υποστηρικτών του καθεστώτος.
Το συμπέρασμα αυτής της έρευνας είναι ότι παρόλο που οι κυβερνητικές πρακτικές που διακυβεύουν τις δημοκρατικές αρχές είναι σημαντικοί δείκτες του είδους της πολιτικής διαχείρισης που αναπτύσσει μια χώρα Η διαφθορά δεν μειώνει την υποστήριξη του εκλογικού σώματος προς τους πολιτικούς θεσμούς σχετικά με την πολιτική, τον πολιτισμό και την οικονομία.
Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας είναι ενδιαφέρον για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την ανάλυση της διαφθοράς από ψυχολογική άποψη και τις κυβερνητικές πολιτικές που αναπτύσσονται.