
Πέρυσι, η ηθοποιός Robin Wright μήνυσε την πλατφόρμα του Netflix επειδή λάμβανε χαμηλότερο μισθό από τον σύντροφό της Kevin Spacey ως συμπρωταγωνιστής της στη σειρά House of Cards. Από εκείνη τη στιγμή δεκάδες ηθοποιοί, παραγωγοί, σκηνοθέτες κ.λπ. έχουν αρχίσει να μιλούν δημόσια για το χάσμα των φύλων που υπάρχει σε αυτόν τον κλάδο .
Το περιοδικό Forbes δημοσίευσε ήδη τη λίστα με τους πιο ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς και ηθοποιούς στο Χόλιγουντ. Ο πιο ακριβοπληρωμένος άνδρας ερμηνευτής Ντουέιν Τζόνσον κέρδισε συνολικά 894 εκατομμύρια δολάρια φέτος. Η πιο ακριβοπληρωμένη γυναίκα ερμηνεύτρια Scarlett Johansson 56 εκατομμύρια. Ανάμεσά τους όμως υπάρχουν άλλοι έξι ηθοποιοί. Αυτό σημαίνει ότι η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας έλαβε σχεδόν τον ίδιο μισθό με τον έκτο πιο ακριβοπληρωμένο ηθοποιό φέτος.
Η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας έλαβε σχεδόν τον ίδιο μισθό με τον έκτο πιο ακριβοπληρωμένο ηθοποιό φέτος.
Το κενό ως προς τον μισθό είναι λοιπόν προφανές. Ωστόσο, αυτό το χάσμα μεταξύ των φύλων δεν είναι μόνο χρηματικό. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από τις ισπανικές ενώσεις Aisge και Unión de Actores y Atrices ανέφερε ότι γενικά μόνο ένας ρόλος στους τρεις προορίζεται για γυναικεία ερμηνεία. Τόνισε επίσης ότι μόνο το 34% των πρωταγωνιστικών ρόλων πάνε σε γυναίκες.
Η ίδια μελέτη υποστηρίζει ότι η εξήγηση για αυτά τα δεδομένα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μεταβλητή ηλικίας. Έτσι, όσο μεγαλώνει μια γυναίκα, μειώνονται οι πιθανότητες να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο. Μεταξύ όλων των ταινιών που αναλύθηκαν, μόνο το 24% των ρόλων στους οποίους η πρωταγωνίστρια είναι άνω των 45 ετών προοριζόταν για ηθοποιούς. Και αυτό το ποσοστό πέφτει στο 20% στην περίπτωση των ατόμων άνω των 64 ετών.

Ο ρόλος της γυναίκας στον κινηματογράφο και το χάσμα των φύλων
Από τις απαρχές του ο κινηματογράφος έχει εξελιχθεί χέρι με χέρι με την ιστορία. Σε κάθε εποχή, οι ταινίες αντανακλούσαν τις πεποιθήσεις και την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής καθώς και τον ρόλο της γυναίκας στην ίδια την κοινωνία. Τα φεμινιστικά κινήματα και τα πολλαπλά αιτήματα για ισότητα των φύλων σε όλους τους τομείς της ζωής έχουν αλλάξει τον τρόπο που εκπροσωπούνται οι γυναίκες στον κινηματογράφο.
Ένα σαφές παράδειγμα αυτού δίνεται από σύγκριση μεταξύ των πρώτων ταινιών που έγιναν από το στούντιο Walt Disney σε σύγκριση με αυτές που έγιναν σήμερα. Οι χαρακτήρες της Άριελ Χιονάτης ή της Σταχτοπούτας έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτούς της Έλσας ή της Μοάνα.
Σε αυτές τις τελευταίες ταινίες ο γυναικείος ρόλος δεν είναι πλέον ενσωμάτωση του ανδρικού. Η εξέλιξή του δεν περιστρέφεται πλέον γύρω από τη συνάντηση με τον Prince Charming, αλλά επικεντρώνεται στο ίδιο το ταξίδι την απόκτηση εξουσίας και προσωπική ανάπτυξη.
Το τεστ Bechdel και το χάσμα των φύλων
Το τεστ Bechdel Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1985 στο κόμικ που δημιούργησε η Alison Bechdel. Βασίζεται στην ιδέα ότι Για να αποφευχθεί το χάσμα μεταξύ των φύλων, μια ταινία, μια σειρά, ένα κόμικ ή άλλο πρέπει να πληροί τουλάχιστον τρεις προϋποθέσεις:
- Πρέπει να εμφανιστούν τουλάχιστον δύο γυναικείες χαρακτήρες.
- Αυτοί οι δύο χαρακτήρες πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουν μεταξύ τους.
- Η συζήτηση που κάνουν δεν περιστρέφεται γύρω από έναν άντρα.
Όσον αφορά την τελευταία απαίτηση, η συζήτηση δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο σε ρομαντικά θέματα. Δηλαδή, η κουβέντα δεν πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά με το ανδρικό φύλο, είτε είναι σύζυγος, είτε αδελφός, είτε πατέρας είτε γείτονας.
Όπως αναφέρεται στη σελίδα Λίστα ταινιών δοκιμής Bechdel το 2015 περίπου το 61% από τις σχεδόν 130 ταινίες που αναλύθηκαν είχαν περάσει το τεστ. Παρόλα αυτά, το τεστ Bechdel δεν είναι πάντα συνώνυμο της ισότητας.
Υπάρχουν ταινίες που ικανοποιούν τις τρεις προϋποθέσεις αλλά δεν αντιπροσωπεύουν την ισότητα των φύλων λόγω του θέματος που εξετάζεται. Το αντίθετο μπορεί επίσης να συμβεί όπως στην περίπτωση της ταινίας που βραβεύτηκε με επτά Όσκαρ Βαρύτητα .

Ταινίες που πέρασαν / απέτυχαν στο τεστ Bechdel
Σειρά που πέρασαν/απέτυχαν το τεστ Bechdel
Ο κινηματογράφος είναι ένας από τους κλάδους που αντιπροσωπεύουν περισσότερο το χάσμα των φύλων. Όπως είδαμε Η ηλικία έχει βαθιά επιρροή για το πώς αντιμετωπίζονται οι ηθοποιοί και όμως αυτή η μεταβλητή δεν είναι τόσο καθοριστική στην περίπτωση των ηθοποιών.
Από αυτή την άποψη, το τεστ Bechdel αναπτύχθηκε σχεδόν πριν από 35 χρόνια με στόχο τη θέσπιση απαιτήσεων που θα λειτουργούσαν ως δείκτες της ισότητας των φύλων στις ταινίες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια συζήτηση για τη νεωτερικότητα και την αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου και έχει τεθεί το ερώτημα εάν αυτές οι απαιτήσεις πρέπει να εξελιχθούν για να δώσουν απαντήσεις σχετικά με τον κινηματογράφο της σύγχρονης κοινωνίας.