Θάλασσα μέσα Η ταινία είναι εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία ζωής του Ο Ramón Sampedro είναι ένας άνθρωπος που, αφού μένει τετραπληγικός, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή του .
Η ιστορία του Ramón Sampedro έγινε αίσθηση των μέσων ενημέρωσης στην Ισπανία, μια χώρα όπου η ευθανασία δεν είναι νόμιμη ; Πέρασαν 20 χρόνια από τον θάνατο του
Θάλασσα μέσα αναζωπύρωσε τη φλόγα της αντιπαράθεσης και άνοιξε ξανά μια υπόθεση που δεν είχε κλείσει ακόμη τελείως καταδικασμένος να ζήσει Καταδικασμένος να ζήσει ) του 2001 αλλά είναι αναμφίβολα το πιο αναγνωρισμένο και αναγνωρισμένο Θάλασσα μέσα ποιος πήρε το
Παρά την επιτυχία της, αυτή η ταινία δέχτηκε επίσης αρνητική κριτική από τον Τύπο και ορισμένες τετραπληγικές ενώσεις που αμφισβήτησαν τη στάση του Sampedro απέναντι ζωή . Ωστόσο, η ταινία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να μας φέρνει πιο κοντά σε μια πραγματική και πολύ επικεντρωμένη στα μέσα ενημέρωσης υπόθεση και το ζήτημα του δικαιώματος σε έναν αξιοπρεπή θάνατο στην ελευθερία να αποφασίζεις
Ο Ramón Sampedro, εκτός από τα μέσα και την κινηματογραφική του κληρονομιά, διαμόρφωσε την ιστορία του σε δύο γραπτά έργα: Γράμματα από την κόλαση ( Γράμματα από την κόλαση ) και όταν πέφτω ( Όταν πέφτω )
-Η ζωή για μένα σε αυτή την κατάσταση... η ζωή έτσι δεν είναι ζωή. Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω όποιον θέλει να ζήσει; Γι' αυτό ζητώ να μην κρίνουν εμένα ή αυτούς που θα με βοηθήσουν να πεθάνω. -Πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει κάποιος; -Θα εξαρτηθεί από αυτούς που τρέχουν το παιχνίδι και τον φόβο τους. Δεν αργεί, ο θάνατος ήταν πάντα εκεί, στο τέλος είναι η σειρά όλων. Αν είναι μέρος μας, γιατί είναι τόσο σοκαρισμένοι γιατί λέω ότι μου αρέσει να πεθάνω σαν να ήταν κάτι μεταδοτικό.
-Ramón Sampedro (Χαβιέ Μπαρδέμ)-
Θάλασσα μέσα
Ραμόν Σαμπέδρο Γεννήθηκε στη Γαλικία το 1943 και εργάστηκε ως ψαράς μέχρι την ηλικία των 25 ετών και μετά έπεσε θύμα ενός ατυχήματος που τον άφησε καθηλωμένο στο κρεβάτι για το υπόλοιπο της ζωής του. Έχοντας επίγνωση ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να μετακινηθεί ξανά και ότι η ζωή του θα εξαρτιόταν πάντα από τη φροντίδα των άλλων ανθρώπων Ο Ramón Sampedro αποφάσισε ότι ήθελε να πεθάνει και ήθελε να το κάνει με αξιοπρεπή τρόπο και γι' αυτό έγινε ο πρώτος Ισπανός που ζήτησε υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Βλέποντας ότι η επιθυμία της δεν μπορούσε να εκπληρωθεί στο όνομα του νόμου, αποφάσισε να το κάνει κρυφά, βασιζόμενη στη βοήθεια της φίλης της Ramona Maneiro. δεδομένου ότι λόγω της κατάστασής του
Ο Ramón κατέγραψε ένα βίντεο ενώ έπινε ένα ποτήρι νερό που περιείχε κυανιούχο κάλιο. σε αυτό εξήγησε γιατί πίστευε ότι του άξιζε να πεθάνει με αξιοπρέπεια και πώς είχε πραγματοποιήσει αυτή την ενέργεια. Δήλωσε επίσης ότι δεν έπρεπε να αναζητήσουν τους ενόχους καθώς ήταν ο εγκέφαλος του σχεδίου και οι άνθρωποι που τον είχαν βοηθήσει απλώς του είχαν δανείσει τα χέρια τους.
Ο ταινία μας δείχνει τις διαφορετικές αντιδράσεις στην απόφαση του Ramón : από τη μια τα διάφορα μέλη της οικογένειας είναι κατά του θανάτου. Ο αδερφός του ισχυρίζεται ότι θέλουν μόνο το καλύτερο για τον Ραμόν και ότι αυτό δεν συμπίπτει με τον θάνατο. Από την άλλη, βρίσκουμε μερικούς χαρακτήρες που νιώθουν ενσυναίσθηση για τον Ramón, ειδικά τη δικηγόρο Julia και τη γειτόνισσα Rosa που αρχικά εμφανίζεται εναντίον του, αλλά καταλήγει να βοηθά τον Ramón.
Ο χαρακτήρας της Rosa θα είναι καθοριστικός είναι εν μέρει εμπνευσμένος από τη Ramona Maneiro . Στην αρχή τον πλησιάζει αφού τον είδε στην τηλεόραση και πιστεύει ότι μπορεί να τον βοηθήσει να την βρει
Η Τζούλια θα παραπέμψει την υπόθεση στο δικαστήριο. Σε αντίθεση με τη Ρόζα, καταλαβαίνει τον Ραμόν από την αρχή αφού και αυτή πάσχει από εκφυλιστική ασθένεια και σκέφτεται συχνά την αυτοκτονία.
Γιατί ο Ραμόν Σαμπέδρο ήθελε να πεθάνει; Γιατί είπε ότι η ζωή του δεν ήταν άξια και αξιοπρεπής; Άπειρες ομάδες αντέδρασαν στις δηλώσεις του διαβεβαιώνοντας ότι ένας τετραπληγικός μπορεί να είναι ευτυχισμένος και να ζει με αξιοπρέπεια.
Βλέπουμε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές από αυτή την άποψη, όταν ένας τετραπληγικός ιερέας πηγαίνει να επισκεφτεί τον Ramón, και οι δύο συζητούν ηθικά, ηθικά και θρησκευτικά ζητήματα. Ο ιερέας επιμένει στο γεγονός ότι η ζωή ανήκει στον Θεό και ότι το να ζεις δεν σημαίνει απλώς να τρέχεις ή να κινείς τα χέρια σου. μπορείς να ζεις σε αναπηρικό καροτσάκι με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο. Σαμπέδρο ο Ηρεμία.
Όλα αυτά μας κάνουν να αναλογιστούμε την απουσία σωστής ή σωστής θέσης ως προς αυτό. Δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή μεταξύ ζωής ή θανάτου, είναι απλώς προσωπικές και ατομικές αποφάσεις στις οποίες δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε. Θα φανεί παράλογο σε όλους να αναγκάσεις έναν άνθρωπο να πεθάνει ή να τον πείσεις να πεθάνει, αλλά τότε γιατί να αναγκάσεις κάποιον να ζήσει;
Θάλασσα μέσα
Η ευθανασία είναι ένα πολύ λεπτό θέμα γιατί εκτός από την προσωπική απόφαση παρεμβαίνουν και άλλοι παράγοντες όπως πολιτιστικοί, θρησκευτικοί, πένθος μελών της οικογένειας και αγαπημένων προσώπων κ.λπ. Η αποδοχή του θανάτου δεν είναι εύκολη για κανέναν, αλλά η αποδοχή ότι κάποιος θέλει να πεθάνει είναι ακόμα πιο περίπλοκη .
Για τον Ramón Sampedro, η ζωή είχε γίνει υποχρέωσή του αναπηρία Θάλασσα μέσα γινόμαστε μάρτυρες αυτής της δικαστικής μάχης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Σε ορισμένες χώρες όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία και ορισμένες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, η ευθανασία είναι νόμιμη και είναι απολύτως φυσιολογική στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.
Η πτυχή των μέσων ενημέρωσης της υπόθεσης, το βίντεο του θανάτου του και η ταινία Θάλασσα μέσα άνοιξαν μια έντονη συζήτηση στην Ισπανία.
Τα μέλη της οικογένειας είναι σίγουρα τα πρώτα άτομα που επηρεάζονται και επηρεάζονται και αρχικά διστάζουν. Ωστόσο σε αυτές τις περιπτώσεις Η κατανόηση, η αγάπη, ακόμη και η ψυχολογική υποστήριξη από τα μέλη της οικογένειας μπορεί να είναι θεμελιώδης σε αυτό το ταξίδι προς αποδοχή .
Δεν μπορούμε να κρίνουμε κανέναν για τις αποφάσεις ή τις πράξεις του και δεν μπορούμε καν να τον αναγκάσουμε να αλλάξει γνώμη. Θάλασσα μέσα μας δείχνει ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε ή όχι, αλλά στο τέλος η αγάπη και η κατανόηση θα είναι πιο δυνατές από οποιαδήποτε προσωπική ιδέα.
Η ζωή είναι δικαίωμα, όχι υποχρέωση.
– Θάλασσα μέσα –
