Ξέρεις Η δειλία είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων . Είναι ευρέως κοινοποιημένο και κρίνεται σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά πολύ λίγο αναγνωρίζεται. Ωστόσο, και αυτό μπορεί να σας εκπλήξει, σε ορισμένες περιπτώσεις συνεχίζει να είναι στρατηγική προσαρμογή .
Σε διάφορες περιπτώσεις, όλοι βρεθήκαμε να κοιτάμε πίσω και να μας επιτίθενται αμφιβολίες: θα θέλαμε να μάθουμε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν είχαμε ενεργήσει διαφορετικά σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Και στην ανάλυσή του Θα δούμε . Η δειλία συμβαδίζει με τον φόβο και τη συμμόρφωση. Είναι αχώριστοι. Αν δεν υπάρχει φόβος δεν είναι δειλία: ίσως ευκολία ή τεμπελιά αλλά όχι δειλία. Μπορεί κανείς να είναι δειλός σε πολλές πτυχές αυτής της συμπεριφοράς. Σε συναισθηματικό επίπεδο, σε επίπεδο συμπεριφοράς ή ακόμα και σε νοητικό επίπεδο.
Πώς να είσαι δειλός;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να δείξεις δειλία. Το πιο προφανές βασίζεται στη συμπεριφορά. Ανεξάρτητα από το τι μπορεί να αισθανόμαστε ή να σκεφτόμαστε, υπάρχουν στιγμές που η κατάσταση μας ζητά να δράσουμε και δεν το κάνουμε. Είναι ένα αντανακλαστικό μη αντίδρασης λόγω ανασφάλειας. Μπορούμε να παρέχουμε ατελείωτες δικαιολογίες. Αυτή είναι η πιο γνωστή και πιο ορατή μορφή δειλίας. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε στους άλλους ή στον εαυτό μας διάφορες στιγμές που δεν λέμε σ'αγαπώ άσε με ήσυχο όχι αυτή είναι η δουλειά σου κάνε το...
Πόσες φορές έχουμε αφήσει τις σκέψεις στην άκρη για να μην τις αντιμετωπίσουμε; Μπορούμε να είμαστε δειλοί και σε αυτό. Μπορεί να συμβεί μια ιδέα, μια κατάσταση ή ακόμα και μια ανάμνηση που μας ενοχλεί ή μας τρομάζει και δεν της αφιερώνουμε χρόνο . Δεν το σκεφτόμαστε ούτε στο ελάχιστο γνωρίζοντας ότι μπορεί να γίνει βάρος στο στομάχι μας ή να μας αγχώσει. Όταν μας ζητούν να μιλήσουμε γι' αυτό, είμαστε υπεκφευκτικοί, αλλάζουμε θέμα ή δείχνουμε αναγκαστική αδιαφορία.
Συμπερασματικά, υπάρχει συναισθηματική δειλία. Δεν αφή για να μην υποφέρεις. Η απόδραση των συναισθημάτων είναι η λύση για πολλούς ανθρώπους . Για αυτούς το συναίσθημα είναι μια περιπλοκή. Οι άνθρωποι που αφήνονται να παρασυρθούν από αυτό δεν τους καταλαβαίνουν οι άλλοι αλλά πίσω από αυτούς που φεύγουν
Γιατί συμπεριφερόμαστε έτσι;
Είτε είμαστε εμείς είτε κάποιος γνωστός μας το συναίσθημα προς τη δειλία είναι αυτό της ακατανοησίας, της απογοήτευσης, ακόμη και του θυμού . Γιατί συμπεριφέρονται έτσι; Γιατί συμπεριφέρομαι έτσι; Τόσο για την γενναίος ότι για τους δειλούς η απάντηση είναι η ίδια. Ένας θεμελιώδης παράγοντας για τη ρύθμιση του θάρρους μας εξαρτάται από τον αριθμό και την ποιότητα των εργαλείων και την προσωπική εκπαίδευση.
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που μοιράζονται όλοι, ωστόσο η δειλία είναι μια τάση: η θέση που παίρνουμε απέναντι σε αυτόν τον φόβο. Μπορείτε να ενεργήσετε με φόβο. Είναι κάτι λογικό και ανθρώπινο. Τα εργαλεία που έχουμε αποκτήσει για να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας για να ανταποκρινόμαστε με ισορροπημένο τρόπο και να θέτουμε σε κίνηση στρατηγικές σκέψης που εστιάζονται στην επίλυση προβλημάτων δημιουργώντας εναλλακτικές λύσεις, θα καθοδηγήσουν τη συμπεριφορά μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ξεκινώντας από αυτό, η δειλία είναι ένας παράγοντας με τον οποίο πρέπει να ζήσουμε. Με τον εαυτό μας ή με άλλους ανθρώπους θα ήταν καλό να συντηρούμε τον εαυτό μας ενσυναίσθηση προσπαθώντας να κατανοήσει (όχι απαραίτητα να υποστηρίξει) τους λόγους που υποκίνησαν τη δειλία . Εάν υπάρχει φόβος, αναπτύξτε εργαλεία για να μάθετε, να ακούσετε τους άλλους, να σκεφτείτε, να μοιραστείτε φόβους και να εκπαιδεύσετε.
Στη δουλειά, σε προσωπικές σχέσεις ή ακόμα και σε δραστηριότητες που σε τρομάζουν… παλεύεις ενάντια στη δειλία. Ξεκινήστε από την υπόθεση ότι όλα δεν είναι μαύρα ή άσπρα, οι καταστάσεις στις οποίες μπορείτε να έχετε τα πάντα ή τίποτα είναι εξαιρέσεις, όχι κανόνες. Υπάρχουν επίπεδα που πρέπει να ξεπεραστούν σιγά σιγά, αφήνοντας πίσω αυτό το συναίσθημα της σκέψης, της δράσης ή της αίσθησης πλημμυρισμένη από δειλία.
