Οι μάσκες που φοράμε: ποια είναι η δική σου;

Οι μάσκες που φοράμε είναι εργαλεία που μας προσαρμόζουν στις περιστάσεις. Είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να επανεφεύρουμε τον εαυτό μας και να προχωρήσουμε μπροστά. Μας κάνουν να νιώθουμε ικανοί για οτιδήποτε και κρατούν μακριά ό,τι πιστεύουμε ότι μπορεί να μας βλάψει.

Εν ολίγοις, η μάσκα είναι ένας ασυνείδητος αμυντικός μηχανισμός που προσπαθεί να προστατεύσει τον πραγματικό μας εαυτό από τον κίνδυνο. Είναι ένα εργαλείο που μας επιτρέπει να επιβιώσουμε. Επομένως, το να φοράτε μάσκα δεν είναι απαραίτητα κακό.

Σε κάποιες περιπτώσεις όμως η μάσκα που επιλέξαμε δεν έχει προσαρμοστική λειτουργία αλλά ακριβώς το αντίθετο. Οι μάσκες που εφαρμόζουν μόνιμα στο πραγματικό μας πρόσωπο έχουν μελετηθεί εκτενώς στην ψυχοπαθολογία. Τους λένε εγώ Ψυχολογία Gestalt και πολιτιστικά κονσέρβες στο ψυχόδραμα.

Πότε πρέπει να φοράμε μάσκα;

Μαθαίνουμε να φοράμε μάσκα από νωρίς όταν το συνειδητοποιούμε σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε όπως θα θέλαμε αν θέλουμε να μας αποδεχτούν.

Καταλαβαίνουμε για παράδειγμα ότι πρέπει να ελέγχουμε το ματαίωση ή θυμό για να κερδίσουμε την έγκριση από τους γονείς μας. Ή ότι πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και ευχάριστοι με τους συμμαθητές για να γίνουμε αποδεκτοί.

Η μάσκα ανιχνεύει τα όρια των σχέσεων και των ρόλων που θα πρέπει να αναλάβουμε στη ζωή. Μας επιτρέπει να αναλογιστούμε τις παρορμήσεις μας και να αναπτύξουμε ανώτερες ικανότητες όπως η ενσυναίσθηση.

Βασιζόμαστε σε αυτές τις μάσκες ή τους εσωτερικούς χαρακτήρες ακόμα και σε καταστάσεις ανάγκης. Για παράδειγμα, υπάρχει η μάσκα ενός δυνατού ανθρώπου, χρήσιμη σε αντιξοότητες ή σε δύσκολες στιγμές που επιτέλους θα αφήσουμε να ξεκουραστούν από την κούραση.

Οι μάσκες που μας συνοδεύουν στη ζωή

Μαθαίνουμε να φοράμε μάσκες ως παιδιά και να τις εκμεταλλευόμαστε μέχρι να πεθάνουμε. Άλλα είναι η σωτηρία μας, άλλα η καταδίκη μας. Ας δούμε τα πιο συνηθισμένα:

Το καλό παιδί. Το παιδί που έχει μάθει να συμπεριφέρεται πάντα καλά για να γίνεται αποδεκτό που δυσκολεύεται θέσει όρια ή εκφράστε τη γνώμη σας από φόβο αποδοκιμασίας. Αναζητήστε στοργή μέσα από ευγενική και βοηθητική συμπεριφορά.

Ο πολεμιστής. Εκείνη η μάσκα που σχηματίστηκε στις πιο δύσκολες μάχες μας επέτρεψε να βγούμε αλώβητοι από τις μεγάλες αντιξοότητες. Μας κάνει να ξεχνάμε τον φόβο και την αναποφασιστικότητα και μας επιτρέπει να πάρουμε τον έλεγχο.

Ο αδιάφορος.Ο χαρακτήρας που παραμένει απαθής ό,τι κι αν συμβεί. Αμύνεται από τις απειλές κρύβοντας τον πόνο του.

Ο σωτήρας. Η σωτηρία όλων είναι η αποστολή του: λάτρης των απελπισμένων υποθέσεων και υπεύθυνος για τις κακοτυχίες των άλλων.

Το θύμα. Έμαθε ότι η ζωή είναι γεμάτη ατυχίες και ότι η θυματοποίηση Είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσεις στοργή και προσοχή.

Ο σκληρός. Τυπική μάσκα των πιο ευαίσθητων ανθρώπων που φοβούνται ότι θα πληγωθούν ή θα φανούν ευάλωτοι. Αντιμέτωποι με αυτόν τον φόβο έχουν μάθει να φαίνονται αναίσθητοι και ακόμη και επιθετικοί.

Οι αιώνια ευτυχισμένοι. Όσοι δυσκολεύονται να αποδεχτούν συναισθήματα όπως θλίψη, θυμό ή αίσθηση απώλειας προσποιούνται ότι όλα είναι καλά με ένα πικρό χαμόγελο. Ένας τρόπος απόδρασης από τα συναισθήματα.

Ο αστείος τύπος. Έχει μάθει να παρακάμπτει τα συναισθήματα με χιούμορ. Είναι μια μάσκα παρόμοια με την προηγούμενη αλλά όποιος τη φοράει είναι επίσης πεπεισμένος ότι οι άλλοι θα σταματήσουν να τον αποδέχονται αν αφήσει στην άκρη τα αστεία και αρχίσει να δείχνει όπως είναι.

Όταν κολλάνε οι μάσκες που φοράμε

Όλες οι μάσκες που φοράμε έχουν κάτι κοινό: μας επιτρέπουν να προστατεύσουμε τον πραγματικό μας εαυτό από πιθανές απειλές. Μερικές φορές τα φοράμε τόσο καιρό που κολλάνε στο δέρμα . Τότε αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν είμαστε πραγματικά έτσι. αν η μάσκα είναι μέρος της ουσίας μας.

Όταν αρχίζουμε να κάνουμε αυτές τις ερωτήσεις στον εαυτό μας, σημαίνει ότι η πολύτιμη μάσκα μας μας έχει κρατήσει συντροφιά για πάρα πολύ καιρό. Και ίσως αυτός ο ρόλος είναι αυτό που μένει από το τραυματισμένο παιδί που λαχταρά να τον αγαπήσουν και να τον θεωρήσουν.

Οι μάσκες που κάποτε μας προστάτευαν –αλλά τώρα δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό– γίνονται ένα μέσο αποσύνδεσής μας από τα συναισθήματά μας, αποστασιοποιώντας μας από τις αληθινές επιθυμίες και τα ιδανικά μας. Η απώλεια της ουσίας και του συναισθηματική σύνδεση μπορεί να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο ; θα προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε την ίδια μάσκα ξανά και ξανά ακόμα και αν το πλαίσιο

Κάποιες μάσκες που φοράμε δυσκολευόμαστε να τις ξεφορτωθούμε . Για παράδειγμα, κάποιος που φορά τη μάσκα ενός σκληρού άντρα μπορεί να πιστεύει ότι οι άλλοι τον σέβονται ακριβώς γι' αυτήν την πτυχή και ότι μπορεί να τον εγκαταλείψουν μόλις δουν την ευαλωτότητά του. Ωστόσο, αυτό είναι μια εξαπάτηση του μυαλού.

Όταν τελειώσει η καθημερινή μας διερμηνεία επιστρέφουμε σπίτι. Στη συνέχεια, αφού αφαιρέσουμε όλες τις μάσκες, μπορούμε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να συνδεθούμε με τον αυθεντικό μας εαυτό. Ας παρατηρήσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, οι περιοχές της σκιάς και του φωτός. Ας μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας πριν ζητήσουμε αγάπη από τους άλλους. Μόνο έτσι μπορούμε να δείξουμε το γυμνό μας πρόσωπο στον κόσμο.