Η γεροντική κατάθλιψη, πώς εκδηλώνεται;

Η κατάθλιψη δεν είναι από τις παθολογίες που μπορεί να διαγνωστεί με ομοιογενή τρόπο και δεν παρουσιάζει μοναδικά συμπτώματα. Ανάλογα με κάθε άτομο ξεχωριστά και περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένες μεταβλητές όπως η ηλικιακή ομάδα, μπορεί να παρουσιαστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Για παράδειγμα Η γεροντική κατάθλιψη είναι πολύ διαφορετική από την παιδική κατάθλιψη όπου η ψυχική κατάσταση δεν δείχνει σημάδια θλίψης ή τρομερής, αντίθετα εκδηλώνεται ως εκνευρισμός ή θυμό . Τα παιδιά επίσης συνήθως αναφέρουν περισσότερα φυσιολογικά συμπτώματα και διαταραχές ύπνου.

Επιστρέφοντας όμως στο γεροντική κατάθλιψη Επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι ακόμη και στους ηλικιωμένους αυτή η αόρατη ασθένεια εξακολουθεί να έχει ιδιαίτερη πορεία και εκδήλωση. Επομένως, η γενική αντιμετώπισή του θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και επιδείνωση της κλινικής εικόνας.

Περιστασιακά τα συμπτώματα της κατάθλιψης θεωρούνται φυσιολογικές εκδηλώσεις της τρίτης ηλικίας και δεν λαμβάνουν επαρκή προσοχή. Επί πλέον τα φάρμακα που επιλέχθηκαν για τη θεραπεία τους

Είναι σύνηθες να βρίσκουμε ηλικιωμένους που πάσχουν από γεροντική κατάθλιψη να νοσηλεύονται σε γηροκομεία ή γηριατρικά ιδρύματα . Η εμφάνιση της νόσου είναι συνήθως άτυπη ανεξάρτητα από την ηλικία στην οποία μπορεί να εμφανιστεί. Ακριβώς λόγω της δυσκολίας που έχουν πολλοί πάσχοντες να εκφράσουν τα συμπτώματά τους σε σχέση με την ψυχική τους κατάσταση, μπορούν να αναγνωριστούν μέσα από μια σειρά από σωματικές εκδηλώσεις.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, νοσηλευτές και γιατροί αναφέρουν διαταραχές ύπνου, έλλειψη ενέργειας, εντοπισμένο ή μη ειδικό πόνο σε σχέση με πιο φυσιολογικές παθολογίες. Δυστυχώς, στην πραγματικότητα, αυτά είναι συμπτώματα πιο εγγενή σε σωματικές ασθένειες παρά σε καταθλιπτικές. Εξαιτίας αυτής της ενοχλητικής και αναπόφευκτης επικάλυψης αυτό το κρυμμένο κακό

Χαρακτηριστικά της γεροντικής κατάθλιψης

Στην επιστημονική βιβλιογραφία υπάρχει μια ορισμένη συναίνεση στο ότι η γεροντική κατάθλιψη περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την παρουσία ορισμένων χαρακτηριστικών που παρουσιάζουμε παρακάτω.

Οι εκδηλώσεις και οι διαταραχές διαρκούν περισσότερο από ότι με τη φαρμακευτική θεραπεία .
• Οι ηλικιωμένοι δεν εκφράζουν ανοιχτά συναισθήματα αναξιότητας ή ενοχής όπως οι μεσήλικες.
• Υποφέρουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ό συναισθηματικός αναλφαβητισμός (ονομάζεται επίσης αλεξιθυμία) ή η δυσκολία να εκφράσει κανείς τα συναισθήματά του λεκτικά.
Υποφέρουν συχνά από παραισθήσεις και αυταπάτες.
• Εμφανίζεται απάθεια, ισοπέδωση του συναισθήματος, έλλειψη οπτικής επαφής ή κακή αντιδραστικότητα στο περιβάλλον.
• Σωματικά φαινόμενα που συγκαλύπτουν τα ευαίσθητα: ανορεξία φοβίες υποχονδρία άγχος …
Αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίαςειδικά στους άνδρες και ιδιαίτερα αν ζουν μόνοι.
• Ψυχοκινητική διέγερση με έντονο άγχος ή σε αντίθετες περιπτώσεις άτυπη αναστολή.
Αυξημένη ευερεθιστότητα .
• Σημαντική συχνότητα εμφάνισης διαταραχών ύπνου, ιδιαίτερα αϋπνίας και υπερυπνίας.
• Συχνές αγχώδεις σωματοποιήσεις.
• Λιγότερες ημερήσιες διακυμάνσεις της διάθεσης.
Γνωστική δυσλειτουργία: αυτό το χαρακτηριστικό συνδέεται στενά με την ένταση των άλλων συμπτωμάτων και συνήθως υποχωρεί με τη βελτίωση της διάθεσης. Στους ηλικιωμένους οι πιο μειονεκτικές λειτουργίες είναι οι εκτελεστικές και πάνω από όλα μνήμη .

Η σημασία της κοινωνικής υποστήριξης στη γεροντική κατάθλιψη

Η πρόληψη της κατάθλιψης στους ηλικιωμένους είναι απαραίτητη . Σχετικά με αυτό το πρόβλημα, οι ερευνητές Lowenthal και Haven πραγματοποίησαν εργασία που απέδειξε τη σημασία του να μπορείς να βασίζεσαι σε ένα έμπιστο άτομο που λειτουργεί ως πραγματικός έμπιστος.

Η λήψη κοινωνικής υποστήριξης όχι μόνο βελτιώνει την ψυχική υγεία των ηλικιωμένων αλλά και τη σωματική τους υγεία.

Οι ηλικιωμένοι που απολαμβάνουν κοινωνική υποστήριξη ζουν πολύ περισσότερο . Έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ της ύπαρξης ενεργών κοινωνικών δεσμών (παντρεμένος, διαπροσωπικές σχέσεις, αλληλεπίδραση με ζώα ή το περιβάλλον κ.λπ.) και του μειωμένου κινδύνου στεφανιαίας νόσου.

Από την άλλη, όπως είναι λογικό, η κοινωνική υποστήριξη σχετίζεται με τη διατήρηση επαρκών συμπεριφορών υγείας καθώς και με την αποτελεσματικότητα των ιατρικών θεραπειών. Η ύπαρξη ικανοποιητικών κοινωνικών σχέσεων σε μεγάλη ηλικία αυξάνει την ανοσοικανότητα, δηλαδή την ικανότητα του ηλικιωμένου να επιδεικνύει μια ανοσολογική απόκριση όπως η παραγωγή αντισωμάτων. Επί πλέον στρες των γηρατειών. Υπό αυτή την έννοια, η έρευνα βασισμένη σε ψυχοκοινωνικές θεραπείες ειδικά αφιερωμένες στους ηλικιωμένους ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια.

Όσον αφορά την ψυχολογική υγεία, μια κρίσιμη μεταβλητή είναι η μοναξιά . Οι ηλικιωμένοι που είναι ή αισθάνονται μόνοι είναι πολύ πιο πιθανό να υποφέρουν από κατάθλιψη. Η κοινωνική υποστήριξη είναι μια προστατευτική μεταβλητή έναντι του στρες και του άγχους.

Η κοινωνική υποστήριξη δεν χρειάζεται απαραίτητα να παρέχεται από άλλα άτομα. Έχει διαπιστωθεί ότι ακόμη και η παρουσία ενός κατοικίδιου έχει θετικά αποτελέσματα στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.

Τελικές σκέψεις

Το να μοιράζεστε χόμπι, παιχνίδια ή δραστηριότητες αναψυχής με τον σύντροφο ή τους φίλους σας επιτρέπει καλύτερη προσαρμογή στη νέα διάσταση της συνταξιοδότησης .

Άτομα που τους αρέσει να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους παρέα με άλλους ή που έχουν ένα κατοικίδιο ή όσοι γενικά δεν είναι ή αισθάνονται μόνοι έχουν μικρότερο κίνδυνο να πάσχουν από γεροντική κατάθλιψη. Η υγεία τους θα είναι καλύτερη και ως εκ τούτου θα βασίζονται λιγότερο στην ιατρική υποστήριξη.

Πρόληψη με αυτή την έννοια σημαίνει να μην αφήνουμε τους ηλικιωμένους μόνους και να αναπτύξουν προοπτικές θεραπείας που αυξάνουν την ευημερία και την ικανοποίηση από τη ζωή τους.