Η συμπόνια είναι η ικανότητα κατανόησης του πόνου των άλλων και ανταποκρίνεται στην επιθυμία να το ανακουφίσει και να το μειώσει. Αυτή η έννοια είναι πιο απλό και ταυτόχρονα πιο έντονο από την ενσυναίσθηση μας ωθεί να θέλουμε να βοηθήσουμε και να μετριάσει τον πόνο που μας είναι ξένος.
Η αυτοσυμπόνια, από την άλλη πλευρά, μας κάνει να κατανοούμε περισσότερο τον εαυτό μας, ειδικά όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως ελπίζαμε. . Το να μαθαίνουμε να αναπτύσσουμε συμπόνια είναι μια δεξιότητα που μπορεί να μας βοηθήσει να νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι και πιο ικανοποιημένοι με την καθημερινή μας ζωή. χωρίς να το κάνουμε κατάχρηση ή να νανουριστούμε σε αυτό προφανώς.
Ο ψυχολόγος και ερευνητής Paul Gilbert Ο δημιουργός της θεραπείας με επίκεντρο τη συμπόνια επισημαίνει ότι το να νιώθεις συμπόνια δεν σημαίνει να λυπάσαι τους άλλους. Μάλλον είναι ένα κίνητρο που μας δίνει την απαραίτητη ενέργεια βοηθήστε τους άλλους ώστε με τη βοήθειά μας να ανακουφίσουν τα δικά τους βάσανα .
Τα συστατικά της συμπόνιας
Κυριολεκτικά η λέξη συμπόνια σημαίνει να υποφέρεις μαζί ή να χειρίζεσαι τα συναισθήματα με συμπάθεια. Είναι ένα συναίσθημα που προκύπτει όταν αντιλαμβανόμαστε τον πόνο στους άλλους και που μας ωθεί να προσπαθήσουμε να απαλύνουμε αυτόν τον πόνο που βλέπουμε σε άλλους. Χωρίζεται σε διάφορα συστατικά:
-Ένα γνωστικό συστατικό που περιλαμβάνει την προσοχή και την αξιολόγηση του πόνου των άλλων καθώς και την αναγνώριση της ικανότητάς μας να ενεργούμε μπροστά σε αυτό.
-Ένα συστατικό συμπεριφοράς που περιλαμβάνει τη δέσμευση και τη σταθερή απόφαση όλων να ενεργήσουν με τρόπο που βοηθά στην εξάλειψη του πόνου.
-Ένα συναισθηματικό συστατικό που μας ωθεί να ενεργούμε με παρόρμηση, δημιουργώντας συναισθηματικές αντιδράσεις που μας δίνουν προσωπική ικανοποίηση. Το επίπεδό μας ψυχολογική ευεξία Εξαρτάται εν μέρει από το είδος των σχέσεων που σχηματίζουμε με τους άλλους. Αν υφαίνουμε τις σχέσεις με νήματα καλοσύνης και συμπόνιας, θα είναι πιο εύκολο να νιώθουμε ικανοποιημένοι με τις πράξεις μας.
Η συμπόνια ανοίγει τις καρδιές μας
Αυτό το συναίσθημα μας βοηθά να συνδεθούμε με την καρδιά μας για να μπούμε στη θέση των άλλων. Ανοίγει την πόρτα των συναισθημάτων επιτρέποντάς μας να βιώσουμε αυτό που βιώνει ο διπλανός μας στον πόνο και την ταλαιπωρία του .
Η συμπόνια, αν είναι αληθινή, μας βοηθά να σταματήσουμε να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και να σηκώνουμε το βλέμμα μας για να παρατηρήσουμε αυτό που μας περιβάλλει. Μας υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο, αλλά ότι και οι άλλοι είναι σημαντικοί. Αν προσφέρουμε ειλικρινή βοήθεια θα μας δώσει μεγάλη εσωτερική γαλήνη.
Η πράξη της συμπόνιας μας φέρνει πιο κοντά με τους γείτονές μας και μας δίνει την ευκαιρία να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να βοηθήσουμε τους άλλους με ταπεινοφροσύνη και εγγύτητα. Αυτό μας κάνει πιο ανθρώπινους, ευαίσθητους και ειλικρινείς με τους ανθρώπους γύρω μας και προφανώς με τον εαυτό μας. Κάθε φορά που ανησυχούμε για κάποιον που έχει ανάγκη, διευρύνουμε την καρδιά μας και προσφέροντας ειλικρινή βοήθεια στον άλλον.
Ο φόβος της συμπόνιας
Γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε τόσες πολλές ευκαιρίες; Δεν δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ενεργήσει με συμπόνια επειδή η εστίασή μας δεν είναι καλά τοποθετημένη . Η κοινωνική νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι η φυσική μας παρόρμηση είναι να βοηθήσουμε. Σε επίπεδο εγκεφάλου είμαστε προγραμματισμένοι να προσφέρουμε. Γιατί λοιπόν μερικές φορές δεν βοηθάμε;
Το συναίσθημα της συμπόνιας μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε φόβο να ενεργήσει για διάφορους λόγους για παράδειγμα:
- Η σκέψη ότι το να βοηθήσουμε τους άλλους να ανακουφίσουν τον πόνο τους θα μας κάνει ευάλωτους
- Το να μην μπορούμε να παρατηρήσουμε τα βάσανα των άλλων, καθώς αυτό μπορεί να ξυπνήσει θλιβερά συναισθήματα που ίσως δεν θέλουμε να νιώσουμε.
- Να ξαναζούμε άλυτα τραύματα της παιδικής ηλικίας μέσα από το αίσθημα της συμπόνιας, εμποδίζοντάς μας να έρθουμε σε επαφή με τα βάσανα των άλλων.
- Νιώθοντας ότι αν έρθουμε σε επαφή με ένα βάσανο που δεν μας ανήκει, δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτό.
- Εστιάζοντας την προσοχή μας σε κάτι άλλο που θεωρούμε πιο σημαντικό.
Αυτοσυμπόνια: η ικανότητα να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας για αυτό που είμαστε
Η αυτοσυμπόνια συνίσταται στο να συνειδητοποιήσουμε την εσωτερική μας ταλαιπωρία, να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε το νόημά της, να είμαστε σε θέση να την αποδεχτούμε και τελικά να χαρίσουμε στον εαυτό μας στοργή. Είναι ένας τρόπος διατροφής .
Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.
- Γκάντι-
Η συμπόνια μας καλεί να δούμε την κοινωνία ως μια μεταμορφωτική δύναμη από μέσα προς τα έξω. Αντί να γεμίζουμε με αυτοκριτική και κρίση Η συμπόνια προς τον εαυτό μας επιτρέπει να είμαστε καλοπροαίρετοι και να αναπτύξουμε έναν ερωτικό ενήλικα μέσα μας να μας προσέχει και να μας προστατεύει κάθε μέρα. Το βάσανο σε αυτή την περίπτωση, αντί να μας απομακρύνει από την ανθρωπότητα, μας ενώνει μαζί του.
4 βήματα για να αναπτύξετε συμπόνια
Αν θέλουμε να αντιληφθούμε τα βάσανα των άλλων και να ασκήσουμε συμπόνια για τον εαυτό μας, θα είναι απαραίτητο να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον πόνο. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να συγκεντρωθούμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι ότι υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια. Δηλαδή, μην κοιτάς από την άλλη πλευρά. Αυτό σημαίνει ότι όταν ερχόμαστε σε επαφή με τα βάσανα των άλλων μπορεί να νιώθουμε σοκαρισμένοι από τα συναισθήματά μας. Αυτή θα είναι η δεύτερη άσκηση για να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα που αναδύονται μέσα μας όταν ενεργούμε με γνώμονα τη συμπόνια.
Η αντίληψη του πόνου
Η αντίληψη του πόνου, είτε του δικού του είτε των άλλων, είναι το πρώτο βήμα για να αισθανθεί συμπόνια. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να ανοίξουμε τις καρδιές μας για να μπορέσουμε να έρθουμε σε επαφή με τα συναισθήματά μας. Για παράδειγμα, αν είμαστε στο δρόμο και δούμε ότι κάποιος υποφέρει, θα μπορούσαμε να σταματήσουμε για μια στιγμή για να αντιληφθούμε αυτόν τον πόνο αντί απλώς να περνάει σαν να μην είχε καμία σχέση με εμάς.
Αξιολογήστε τα βάσανα των άλλων
Είναι σημαντικό εξασκηθείτε να κοιτάμε χωρίς κρίση, διαφορετικά η συμπόνια δεν θα γεννηθεί μέσα μας . Δεν θα εμφανιστεί ακόμα κι αν δεν έχουμε εφαρμόσει το προηγούμενο βήμα της αντίληψης του πόνου. Για παράδειγμα, αν πιστεύουμε ότι το άτομο αξίζει τον πόνο του, τότε είναι πιθανό να μην προκύψει συμπόνια.
Βιώστε το συναίσθημα πλήρως
Το να ανοίγουμε τον εαυτό μας στα συναισθήματα σημαίνει επιτρέψτε μας να τα ζήσουμε όλα πλήρως ακόμα κι αν μερικές φορές μας κάνουν να υποφέρουμε και να μας προκαλούν . Αν αφήσουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί από τη συμπόνια, θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή με ένα αίσθημα καλοσύνης.
Για παράδειγμα, αν βλέπουμε ειδήσεις στην τηλεόραση που μας χτυπούν, ας αφηθούμε να κλάψουμε, ας μην το μπλοκάρουμε. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να νιώθουμε πιο ελεύθεροι όταν νιώθουμε συμπόνια.
Αναλάβετε δράση
Αφού μπορέσετε να αντιληφθείτε τα βάσανα των άλλων, αξιολογήστε πόσο σπουδαία είναι και βιώστε τα χωρίς λογοκρισία. Πρέπει να ενεργήσουμε έτσι ώστε να μην παραμείνουν όλα ένα εσωτερικό συναίσθημα . Για παράδειγμα, να προσπαθήσετε να ανακουφίσετε τον πόνο ενός φίλου ή μέλους της οικογένειας και να τους το προσφέρετε συναισθηματική υποστήριξη που τόσο έχει ανάγκη.
Τα θετικά αποτελέσματα της συμπόνιας
Υπάρχουν πολλά θετικά αποτελέσματα για την κοινωνία και τους εαυτούς μας όταν νιώθουμε συμπόνια. Για τον Δαλάι Λάμα η δύναμη της συμπόνιας έχει τις ακόλουθες δυνατότητες:
- Ενθαρρύνετε μια εκπαίδευση εστιασμένη στην ενσυναίσθηση, την ηθική και την προσωπική ανάπτυξη.
- Δημιουργήστε νέα οικονομικά συστήματα που είναι πιο δίκαια για την κοινωνία.
- Αναγνωρίστε ότι είμαστε ένα ανθρώπινο είδος όπου δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ τους/εμάς ή ανώτερους/κατώτερους.
- Αναπτύξτε διάλογο και επικοινωνία αντί της βίας.
- Μείωση της κοινωνικής ανισότητας επιτρέποντας μεγαλύτερη διαφάνεια σε όλους τους τομείς.
- Εξαλείψτε τις πολιτισμικές διαφορές, τις προκαταλήψεις και τη διαφθορά.
Υποδοχή
Ο επίγνωση Ή η επίγνωση μας βοηθά να αναπτύξουμε αυτή τη συμπόνια την οποία μπορούμε στη συνέχεια να στραφούμε προς τους άλλους. Για να το αναπτύξουμε θα πρέπει να δημιουργήσουμε έναν ιδιωτικό νοητικό χώρο όπου αντιλαμβάνονται τα βάσανα των άλλων για να περάσουν στη δράση . Έτσι θα αρχίσουμε να τοποθετούμε τα τούβλα μας, βοηθώντας στην οικοδόμηση ενός πιο δίκαιου και γενναιόδωρου κόσμου.
Η αλλαγή στην κοινωνία ξεκινά με το να νιώθουμε ενσυναίσθηση και συμπόνια πρώτα προς τον εαυτό μας και μετά προς τους άλλους. Δεν υπάρχουν Όσο πιο γρήγορα αρχίσουμε να νιώθουμε συμπόνια, τόσο περισσότερη ευτυχία και ευεξία θα μπορούμε να βιώσουμε στην καθημερινή ζωή .
