Η αγάπη για τον εαυτό, το βάλσαμο που γιατρεύει τις πληγές μας

Πόσο αγαπώ τον εαυτό μου; Μπορεί να μην έχετε κάνει αυτή την ερώτηση στον εαυτό σας ή καν να μην την έχετε σκεφτεί. Δεν πειράζει, είναι πιο φυσιολογικό από όσο φαντάζεσαι. Έχουμε συχνά την κακή συνήθεια να ξεχνάμε τον εαυτό μας. είναι σαν να μην υπάρχουμε σαν να είμαστε αόρατοι στα μάτια μας. Φαίνεται ότι η φροντίδα του εαυτού μας είναι έξω από τις προτεραιότητές μας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αγάπη για τον εαυτό μας δεν έχει θέση στη ζωή μας.

Πώς συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας; Το έχεις σκεφτεί ποτέ; Ο τρόπος που μιλάμε μεταξύ μας, η αντίληψη που έχουμε για το άτομό μας και τελικά ο τρόπος που αξιολογούμε τον εαυτό μας επηρεάζει τη διάθεσή μας. Το πρόβλημα είναι ότι σπάνια σκεφτόμαστε κάτι από αυτά.

Τείνουμε να ζούμε στις μύτες των ποδιών χωρίς να εμβαθύνουμε στο πώς μας επηρεάζουν όσα συμβαίνουν γύρω μας. Λες και δεν δίνουμε σημασία στην προσωπική μας ευημερία. Το πρόβλημα είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, το βάρος της καθημερινότητας αυξάνεται μέρα με τη μέρα και αν παραμελούμε τον εαυτό μας, μπορούμε να βρεθούμε τυλιγμένοι σε μια γκρίζα ομίχλη που δεν μας αφήνει καθαρά και που μας κάνει να υποφέρουμε.

Ακόμα κι αν αγνοούμε, το να ζούμε αποκομμένοι από τον εσωτερικό μας εαυτό έχει συνέπειες. Αυτό μπορούμε να το παρατηρήσουμε παρατηρώντας την ιστορία του πρωταγωνιστή της ταινίας μικρού μήκους στο τέλος αυτού του άρθρου. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από τους ιστούς της αράχνης των αυτοματισμών; Πώς μπορούμε να αποτρέψουμε τις ταμπέλες και τα αρνητικά μηνύματα προς εμάς από το να επηρεάσουν τη ζωή μας;

Το βάρος των μηνυμάτων που λαμβάνουμε

Από μικρή ηλικία λαμβάνουμε διαφορετικά μηνύματα για το ποιοι είμαστε, τι πρέπει να νιώθουμε και πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε. Γονείς, συγγενείς, δάσκαλοι, φίλοι... όλοι έχουν κάτι να μας πουν. Ακόμα κι αν τις περισσότερες φορές έχουν καλές προθέσεις, αυτές οι λέξεις δεν έχουν πάντα θετική επίδραση ή είναι κατάλληλες για εμάς.

Πιθανότατα έχετε ακούσει φράσεις όπως Είναι αδύνατο! Κράτα τα πόδια σου στο έδαφος Χάνεις χρόνο, εστίασε σε ό,τι είναι σημαντικό Δεν θα τα καταφέρεις Είσαι ονειροπόλος, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα μηνύματα που λαμβάνουμε επηρεάζουν τον τρόπο ζωής μας, ειδικά ως παιδιά. Κάποια από αυτά τα μηνύματα στην πραγματικότητα διαμορφώνουν την ταυτότητά μας ενώ άλλα λειτουργούν ως επιβολές που μας κάνουν να νιώθουμε ένοχοι αν δεν τα σεβόμαστε.

Μερικές φορές ότι αίσθημα ενοχής δημιουργεί μια πληγή και μια απόρριψη του εαυτού μας. Αφήνει σημάδια τόσο βαθιά και οδυνηρά που μετατρέπονται σε ένα βαθύ αίσθημα απέχθειας για τον εαυτό. το αποτέλεσμα είναι η υποτίμηση του εαυτού του και η έλλειψη αγάπης για τον εαυτό του. Το να μεγαλώνεις με αυτές τις πληγές σε κάνει να βιώνεις μια πολύ οδυνηρή πραγματικότητα.

Μου πήρε πολύ χρόνο για να μάθω να μην κρίνω τον εαυτό μου μέσα από τα μάτια των άλλων.

-Σάλι Φιλντ-

Οι φράσεις του εσωτερικού μας κριτικού

Το να αισθάνεται κανείς απόρριψη από τους άλλους και τελικά από τον εαυτό του δημιουργεί μια ψυχική παγίδα που ενεργοποιείται από εσωτερικός κριτικός δηλαδή εκείνη η φωνή που έρχεται από μέσα και που κρίνει συνεχώς πώς σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και ενεργούμε. Για το σκοπό αυτό, το κριτικό εγώ καταφεύγει σε οποιαδήποτε στρατηγική: συγκρίσεις, καταστροφικές κριτικές, διάφορες υποτιμήσεις κ.λπ.

Δεν θα έπρεπε να είχα πει αυτά τα λόγια, θα έπρεπε να είχα ενεργήσει διαφορετικά. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, είμαι χάλια είναι μόνο μερικά παραδείγματα φράσεων που λέγονται από τον εσωτερικό μας κριτικό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν το αμφισβητούμε ποτέ.

Έχουμε ενσωματώσει αυτά τα μηνύματα σε σημείο που σας δίνουν απόλυτη αξία αλήθειας και μάλιστα όλα όσα κάνουμε το επιβεβαιώνουν. Αν δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας έγκυρους για μια δουλειά για να ηγηθούν μιας ομάδας ή να γράψουμε μάλλον δεν θα προσπαθήσουμε καν ή θα μποϊκοτάρουμε τον εαυτό μας για να πνίξουμε την παραμικρή ελπίδα που έχουμε στο μυαλό μας.

Αγαπά το σωστό και την επιρροή των social media

Σήμερα, η συνεχής σύγκριση με άλλους ευνοείται από τα κοινωνικά δίκτυα που δημιουργούν εναλλακτικές πραγματικότητες που μπορούν να μας εγκλωβίσουν αν δεν προσέξουμε. Περνώντας ώρες και ώρες βυθισμένοι σε αυτόν τον κόσμο των προσομοιωμένων εμφανίσεων και συναισθημάτων μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι είναι η μόνη πραγματικότητα που υπάρχει.

Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα παράθυρο πίσω από το οποίο ο κάθε άνθρωπος μπορεί να ελέγξει την εικόνα του εαυτού του που θέλει να δείξει στους άλλους. Αυτό που εμφανίζεται κοινωνικό δίκτυο δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματικότητα.

Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Sherrie Campbell, τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να δημιουργήσουν μια ψεύτικη ψευδαίσθηση του ανήκειν και της σύνδεσης με άλλους που μας ενθαρρύνει να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο.

Αν περιφρονούμε και απορρίπτουμε τον εαυτό μας ή αν έχουμε αρνητική εικόνα για τον εαυτό μας τα κοινωνικά δίκτυα θα αυξήσουν αυτή την αντίληψη . Μας παρέχουν τα στοιχεία –ψευδή– που θα επιβεβαιώσουν πόσο βαρετή είναι η ζωή μας, πόσο λίγο διασκεδάζουμε και πόσο μόνοι είμαστε.

Δεν είναι εύκολο να ακολουθήσεις τους ρυθμούς ζωής που δείχνουν οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα. Μια μελέτη από Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ στην Πενσυλβάνια (ΗΠΑ) δηλώνει ότι η διαβούλευση με τα κοινωνικά δίκτυα πολύ συχνά προκαλεί φθόνο και τη διαστρεβλωμένη πεποίθηση ότι οι άλλοι έχουν μια πολύ πιο πρωτότυπη, χαρούμενη και ενδιαφέρουσα ζωή από τη δική μας.

Όπως μπορούμε να δούμε είμαστε ειδικοί στο να κακομεταχειριζόμαστε τον εαυτό μας αλλά κυρίως στο να συγκρίνουμε τη ζωή μας με αυτή των άλλων χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι αυτή η στάση είναι παράλογη. Γιατί να χάνουμε χρόνο σε συγκρίσεις αν οι συνθήκες, τα χαρακτηριστικά, οι προοπτικές και οι εμπειρίες κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικές;

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας μικρού μήκους Υπερνικητής είναι ένα παράδειγμα του πώς τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να είναι δίκοπο μαχαίρι, ειδικά αν κάποιες πληγές από το παρελθόν είναι ακόμα ανοιχτές. Αυτοί που σηκώνουν το βάρος μιας πληγής φιλτράρουν την πραγματικότητα μέσα από αυτήν.

Το μυαλό συχνά λειτουργεί με βάση γνωστικές παραμορφώσεις (λανθασμένοι τρόποι επεξεργασίας πληροφοριών ή εσφαλμένες ερμηνείες) όπως η επιλεκτική αφαίρεση, η εξατομίκευση, η επισήμανση ή ο συναισθηματικός συλλογισμός. Τα κοινωνικά δίκτυα προωθούν αυτούς τους μηχανισμούς.

Στο παρελθόν ήσουν αυτό που είχες τώρα είσαι αυτό που μοιράζεσαι.

-Godfried Bogaard-

Αγάπη του εαυτού και επανένωση με τον εαυτό του

Τι να κάνετε για να σταματήσετε τον εσωτερικό κριτικό; Πώς να γιατρέψουμε τις πληγές μας; Είναι δυνατόν να σταματήσουμε τον ψυχικό λαβύρινθο που μας εγκλωβίζει στην αυτολύπηση; Φαίνεται ότι ο πρωταγωνιστής της μικρού μήκους ταινίας μας ανακάλυψε επιτέλους το μυστικό συστατικό: την αγάπη προς τον εαυτό.

Είσαι καταπληκτικός όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να είσαι ο εαυτός σου.

-Elizabeth Alraune-

Δεν είναι εύκολο να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου, ειδικά όταν τις περισσότερες φορές έχουμε φερθεί άσχημα στον εαυτό μας. Είναι πολύ δύσκολο μετά από χρόνια αρνητικής αυτοκριτικής να αρχίσεις ξαφνικά, ως δια μαγείας, να αγαπάς ξανά τον εαυτό σου. Απαραίτητη είναι η υπομονή, η δέσμευση, η αποδοχή και προφανώς η διάθεση να βρούμε έναν συμβιβασμό με τον εαυτό μας.

Το να αγκαλιάζουμε τις πληγές μας είναι πηγή βασάνων, ειδικά στην αρχή. Πέρα από αυτό θέλει πολύ θάρρος και πρέπει να βρεις την ικανότητα να συγχωρείς και να συγχωρείς τον εαυτό σου. Το να μπορούμε να αγαπάμε τον εαυτό μας όταν το χρειαζόμαστε περισσότερο απαιτεί πολλή δύναμη και δέσμευση. Για το λόγο αυτό πρέπει να έχουμε κατά νου κάποιες στρατηγικές.

Στρατηγικές για να ξαναβρείτε την αγάπη του εαυτού σας

Θεωρήστε τον εαυτό σας πολύτιμο. Είμαστε πολύ περισσότερα από τα λάθη μας των αποτυχιών και των αποτελεσμάτων που πετύχαμε. Είμαστε μια περιορισμένη έκδοση που κανείς δεν μπορεί να μας κλέψει. Ίσως μεγαλώσαμε χωρίς να το καταλάβουμε και ακόμα κι αν είναι δύσκολο να το πιστέψεις, ποτέ δεν είναι αργά να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να αρχίσεις να βλέπεις τις δυνατότητές σου.

Ασκήστε την αυτοσυμπόνια.Το να αντιμετωπίζουμε και να αποδεχόμαστε τα λάθη και τους περιορισμούς μας με σεβασμό είναι απαραίτητο για να προχωρήσουμε μπροστά. Η σύγχυση είναι μια ευκαιρία να μάθουμε κάτι και το να κρίνουμε τον εαυτό μας είναι μια συνήθεια που δεν μας βοηθά να αλλάξουμε την οπτική μας. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Προσωπικότητα και Κοινωνική Ψυχολογία Η αυτοσυμπόνια σάς επιτρέπει να επιτύχετε πιο εύκολα την προσωπική ολοκλήρωση.

Συγχωρώ.Η συγχώρεση είναι μια πράξη που μας απελευθερώνει από τους δεσμούς με το παρελθόν. Η συγχώρεση είναι μια ευκαιρία να θεραπεύσουμε τη δυσαρέσκεια μας, αυτή που κάποια στιγμή μας δημιούργησε τόσα προβλήματα. Πρέπει να συγχωρούμε όχι μόνο τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας για τον τρόπο που συμπεριφερθήκαμε στον εαυτό μας.

Ζώντας με πρόθεση.Η επίγνωση της παρούσας στιγμής είναι ένας τρόπος να αφήσετε το παρελθόν και να αποφύγετε να σας κυριεύουν οι ανησυχίες για το μέλλον. Το να ζούμε την καθημερινότητα, να απολαμβάνουμε αυτό που συμβαίνει κάθε στιγμή, να δεσμευόμαστε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας είναι όλα έγκυροι μηχανισμοί προστασίας.

Αποσυνδεθείτε για να επανασυνδεθείτε με τον εαυτό σας.Βρισκόμαστε στην εποχή της υπερσύνδεσης αλλά καλό είναι να αποσυνδεθούμε από τον άυλο ψηφιακό κόσμο για να συνδεθούμε με αυτό που έχουμε μπροστά στα μάτια μας και προφανώς με τους ανθρώπους γύρω μας. Έτσι θα εμποδίσουμε το θέατρο των εμφανίσεων να κυριαρχήσει στη ζωή μας.

Η αγάπη είναι μια θαυματουργή θεραπεία. Το να αγαπάμε τον εαυτό μας κάνει θαύματα στη ζωή μας.

-Λουίζ Λ. Χέι-

συμπεράσματα

Όπως μπορούσες να δεις Η αγάπη για τον εαυτό χτίζεται βήμα-βήμα, υφαίνεται με λεπτότητα και ποτίζεται κάθε μέρα. Είναι αυτό το φως που έχουμε όλοι μέσα μας αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να το κάνεις να λάμψει. Η αγάπη για τον εαυτό μας είναι η βάση της ευημερίας μας, η αγκαλιά που μας προστατεύει και το βάλσαμο που γιατρεύει τις πληγές μας. Υπερνικητής .