
Ο ψυχολόγος Γουίλιαμ Τζέιμς δήλωσε: Αλίμονο μας
Ως εκ τούτου, ορισμένες αναμνήσεις μπορούν να αποθηκευτούν πολύ έντονα στο μυαλό και να απομνημονευθούν τέλεια, ενώ άλλες πτυχές μπορεί να μην αποθηκευτούν καλά και να ξεχαστούν εύκολα.
Αυτό το χαρακτηριστικό της μνήμης μας δείχνει ότι η επιλεκτική μνήμη δεν αντιπροσωπεύει έναν συγκεκριμένο τύπο μνήμης. Το ακριβώς αντίθετο όλη η μνημειακή διαδικασία είναι επιλεκτική. Δεν είναι τυχαίο ότι μερικές φορές μπορούμε να θυμηθούμε ένα επεισόδιο από το παρελθόν και άλλες φορές δεν μπορούμε να το κάνουμε με ένα άλλο γεγονός. Ας εμβαθύνουμε στις πτυχές του ενδιαφέροντος κόσμου της επιλεκτικής μνήμης.
Η μνήμη είναι η βάση της ταυτότητάς μας
Οι αναμνήσεις γενικά τείνουν να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο σε σχέση με γενικά θέματα αλλά και σε σχέση με τις αυτοβιογραφικές αναμνήσεις που δίνουν μορφή στην ταυτότητά μας. Είμαστε οι αναμνήσεις μας.
Ωστόσο, η ταυτότητα δεν είναι μια εκδοχή όλων των γεγονότων στα οποία έχουμε συμμετάσχει, λες και όλες οι μέρες που ζήσαμε ήταν αρχειοθετημένες άθικτες σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου μας. Η πίστη σε αυτό θα σήμαινε ότι η μνήμη είναι ένα είδος καταγραφής της ζωής. Και αυτό είναι αδύνατο: θυμόμαστε μόνο τι είχε νόημα για εμάς κατά κάποιο τρόπο. Η ταυτότητά μας είναι επομένως γεμάτη με συλλογές αναμνήσεων που επιλέγει η επιλεκτική μας μνήμη.
Η μνήμη είναι ο μόνος παράδεισος από τον οποίο δεν μπορούμε να διώξουμε -Jean Pau-

Γιατί θυμόμαστε κάποια γεγονότα και όχι άλλα;
Αν αναλογιστούμε τις αναμνήσεις μας, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ορισμένες στιγμές που θυμόμαστε τέλεια, κάποιες φαίνονται πολύ πιο ξεθωριασμένες και άλλες φαίνονται ακόμα να έχουν σβήσει από τη μνήμη μας. Γιατί θυμόμαστε κάποια γεγονότα και τον εαυτό μας;
Ο κύριος λόγος έγκειται στο γεγονός ότι οι πληροφορίες πρέπει να συλλαμβάνονται σωστά από τις αισθήσεις μας για να αποθηκευτούν και να απομνημονευθούν. Για το σκοπό αυτό θα είναι απαραίτητο τα επίπεδα προσοχής και αντίληψής μας να λειτουργήσουν βέλτιστα διαφορετικά κάποιες πληροφορίες για το τι συνέβη θα χαθούν. Επιπλέον, η επανάληψη θα είναι πολύ σημαντική για να εδραιωθεί η μνήμη στο μυαλό μας.
Ένας άλλος λόγος φαίνεται να αντιστοιχεί στο φαινόμενο του οποίου όλοι πέφτουμε θύματα κάποια στιγμή στη ζωή μας, γνωστό ως γνωστική ασυμφωνία. Αυτό συνίσταται σε εκείνη τη δυσφορία που νιώθουμε όταν έχουμε δύο αντίθετες απόψεις, στάσεις ή πεποιθήσεις. Σχετίζεται με την επιλεκτική μνήμη στο ότι για να ανακουφίσουμε το αρνητικό συναίσθημα τείνουμε να απορρίπτουμε μία από τις δύο απόψεις, στάσεις ή πεποιθήσεις, ώστε να μην υπάρχει σύγκρουση.
Όταν αισθανόμαστε ένοχοι για μια ενέργεια αντίθετη με τις πεποιθήσεις μας, όπως η εγκατάλειψη μιας δουλειάς, επανεξετάζουμε την κατάσταση μέχρι να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι ήταν πραγματικά η σωστή απόφαση. Αν και κατά βάθος το ξέρουμε
R Θυμόμαστε κάποια γεγονότα και όχι άλλα επειδή ο εγκέφαλός μας τείνει να απορρίπτει ό,τι είναι περιττό και να διατηρεί αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό. Ως προστασία, η μνήμη μας τείνει να θυμάται τι είναι καλό και θετικό για να αποκρούει γεγονότα αρνητικός που μας προκαλούν πόνο.
Κατά συνέπεια συνάγεται ότι η λειτουργία της επιλεκτικής μνήμης είναι αυτή του τοποθετώντας το καθένα στο δικό του μέρος. Από τη μία πλευρά, αφήνει κάποιες αναμνήσεις κρυμμένες στο μυαλό γιατί πιστεύει ότι δεν μας φέρνουν τίποτα ή ότι δεν είναι πολύ σημαντικές. Από την άλλη πλευρά, τοποθετεί μερικά από αυτά στην πρώτη γραμμή εάν τα χρειαστούμε.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ό,τι πονάει μερικές φορές, θα συνεχίσουμε να το θυμόμαστε για κάποιο άγνωστο λόγο. Ωστόσο, η επιστήμη έχει δείξει ότι είναι δυνατό να εκπαιδεύσουμε το μυαλό να ξεχνάει δυσάρεστες στιγμές, υποστηρίζοντας ότι με την καταστολή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να πέσουν στη λήθη.
Χάρη στη μνήμη, αυτό που λέγεται εμπειρία δίνεται στους άνδρες -Αριστοτέλης-
Γιατί είναι χρήσιμη η επιλεκτική μνήμη;
Δεν μπορούν να εξαφανιστούν όλα όσα μας κάνουν να υποφέρουμε ως δια μαγείας, αν και η επιστήμη έχει αποδείξει ότι είναι δυνατό να εκπαιδεύσει το μυαλό να ξεχνώ τις δυσάρεστες στιγμές.
Ο ψυχολόγος χάρη στην επιλεκτική μνήμη μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να ξεχνάει δύσκολα γεγονότα.
Αυτή η έρευνα δείχνει ότι όσο περισσότερο προσπαθούμε να ξεχάσουμε μια ανάμνηση, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να την ανακτήσουμε. Με άλλα λόγια, αν για δεκαετίες κρύβουμε από το μυαλό μας τον πόνο που νιώθουμε λόγω της απώλειας ενός μέλους της οικογένειας, δύσκολα θα θυμηθούμε τα λόγια που ακούστηκαν κατά την κηδεία του. Αυτή η στρατηγική είναι πολύ χρήσιμη για άτομα με συμπτώματα κατάθλιψης ή μετατραυματικού στρες.
Μερικές φορές ξεχάστε το το παρελθόν Ο μετριασμός των αναμνήσεων που μας πληγώνουν είναι το πιο χρήσιμο αποτέλεσμα της επιλεκτικής μνήμης . Η δυνατότητα να καταστείλουμε σκόπιμα εκείνες τις αναμνήσεις που μας πληγώνουν ή είναι η άμεση αιτία πολλών ψυχολογικών ταλαιπωριών είναι ένας τρόπος που έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί η ψυχολογία και όχι μόνο μέσω της ύπνωσης.
Η μνήμη θα είναι πάντα επιλεκτική γιατί συνδέεται με τα συναισθήματά μας. Ωστόσο, θυμόμαστε τι θέλουμε ή τι θέλει η μνήμη;
Είμαστε οι αναμνήσεις μας, είμαστε εκείνο το χιμαιρικό μουσείο των ασταθήτων μορφών που σωρός από σπασμένους καθρέφτες -Χόρχε Λουίς Μπόρχες-