Οπιοειδή: εθιστικά φάρμακα

Όλα ξεκινούν με έναν πόνο στο γόνατο ή ίσως με αυτή την ενόχληση στην πλάτη που έχει μεταμορφώσει σιωπηλά την καλή μας δουλειά σε μια ενοχλητική άσκηση. Σε άλλες περιπτώσεις είναι μια ημικρανία ή εκείνο το άγχος που δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τη μάχη με τον χρόνο που έχει γίνει η ζωή μας. Ο γιατρός συνταγογραφεί ένα από τα πολλά υπάρχοντα οπιούχα και όλα αλλάζουν γιατί είναι τα πιο ισχυρά φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου αλλά ταυτόχρονα προκαλούν και ισχυρό εθισμό .

Σχετικά με αυτό με λόγω του εθισμού τους σε ηρεμιστικά και οπιούχα κάθε είδους . Για παράδειγμα το Fentanyl ένα συνθετικό οπιοειδές αναλγητικό που προφανώς λαμβάνεται με ιατρική συνταγή.

Το θεϊκό έργο είναι να ηρεμεί τον πόνο

-Ιπποκράτης-

Όσο κι αν αυτά τα τελειώματα όπου η υπερβολή αναμειγνύεται με το δράμα και το δράμα με την ακατανοησία των άλλων προσελκύουν την προσοχή μας, υπάρχει ένας δεδομένος στόχος: Αυτά τα φάρμακα προκαλούν περισσότερους θανάτους από τα ναρκωτικά . Δεν το λέμε εμείς αλλά ο διάσημος ψυχίατρος Άλεν Φράνσις ένας από τους συγγραφείς του DSM-IV (διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών) που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας από τους κύριους επικριτές της φαρμακοβιομηχανίας.

Τα οπιούχα είναι τα πιο κοινά φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου, αλλά μερικές φορές, και εδώ δημιουργείται το πρόβλημα, το τίμημα που πληρώνουμε για αυτά είναι πολύ υψηλό. Επιπλέον, το κάνουμε στα τυφλά γιατί δεν γνωρίζουμε τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες. Σήμερα σας μιλάμε για αυτά τα φάρμακα.

Οπιοειδή: τα πιο εθιστικά ναρκωτικά

Στην αρχή, τα οπιούχα είναι ένα δώρο στον εγκέφαλό μας. Ο λόγος; Τα ενεργά συστατικά τους μιμούνται τις δραστηριότητες των ενδορφινών, προκαλώντας ευχαρίστηση και καταπραϋντικό πόνο . Η δράση τους είναι επομένως πολύ χρήσιμη στη χειρουργική αντιμετώπιση του μέτριου οξέος επίμονου πόνου και επίσης στη βελτίωση της ποιότητας ζωής ορισμένων καρκινοπαθών.

Προτεραιότητα κάθε εργαζόμενου είναι να αναισθητοποιεί τον πόνο της ζωής για να διευκολύνει το πέρασμα της ημέρας με μια ορισμένη επίκτητη ανακούφιση.

- Μάρκα Russel-

Τα οπιούχα πρέπει να διαφοροποιούνται από τα οπιοειδή. I

Πώς λειτουργούν;

Υπάρχουν οπιούχα και οπιούχα άμεσης δράσης που πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα . Δεν έχει σημασία πώς προσπαθείς πόνος εκείνη τη στιγμή η δράση του φαρμάκου ρυθμίζει και αποτρέπει την εμφάνισή του. Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσω ενός εξελιγμένου μηχανισμού του εγκεφάλου που εξηγούμε παρακάτω:

• Αυτά τα φάρμακα φτάνουν στο σώμα για να προσκολληθούν σε συγκεκριμένους υποδοχείς οπιοειδών ( m k y d ) του νευρικού συστήματος και άλλων ιστών.
• Όλοι αυτοί οι υποδοχείς σχετίζονται με την πρωτεΐνη Gi/o η οποία με τη σειρά της δρα αναστέλλοντας τη δράση της αδενυλικής κυκλάσης ανοίγοντας διαύλους καλίου και κλείνοντας τους προσυναπτικούς υποδοχείς ασβεστίου, μειώνοντας

Η δράση των οπιοειδών γενικά διαρκεί από 3 έως 4 ώρες αν και τα συνθετικά μπορούν να επιτύχουν πολύ πιο παρατεταμένο αποτέλεσμα.

Κατά τη λήψη αυτών των φαρμάκων το άτομο βιώνει μια ήρεμη αίσθηση χαλάρωση δραστική μείωση του άγχους και συχνά ακόμη και ένα αίσθημα ευεξίας. Αν και πρέπει να πούμε ότι το αποτέλεσμα είναι σύντομο και περιορισμένο Διότι όταν το πλημμύρα (πλημμύρα) εξαφανίζεται και δεν υπάρχει πλέον βιοδιαθεσιμότητα ο εγκέφαλος πανικοβάλλεται που στερείται

Εάν έχουμε χρησιμοποιήσει αυτά τα φάρμακα για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, θα έχουμε αναπτύξει μια συγκεκριμένη συνήθεια και επομένως σύντομα θα παρουσιάσουμε συμπτώματα τυπικά του στερητικού συνδρόμου.

Επιδράσεις των οπιοειδών στον οργανισμό

Οι επιπτώσεις των οπιούχων και των οπιοειδών ποικίλλουν ανάλογα με το χρονικό διάστημα που το άτομο τα έπαιρνε. Ωστόσο, οι ακόλουθες φάσεις μπορούν να διαφοροποιηθούν:

Αρχική φάση
• Ζεστό δέρμα.
• Ξηροστομία.
• Βαρύτητα στα άκρα.
• Ναυτία κνησμός.
Μετά από 3-5 ώρες
• Υπνηλία.
• Milosis: συστολή της κόρης.
• Αποξένωση: Αυτά τα φάρμακα συνήθως προκαλούν μια σοβαρή μορφή αποξένωσης.
• Μικρή σύγχυση παραισθήσεις οπτική ζάλη δυσκολία συγκέντρωσης άγχος απάθεια…
Μακροπρόθεσμες επιπτώσεις
• Αλλοιώσεις της πέψης: έλλειψη όρεξης, χρόνια κόπωση.
• Καρδιαγγειακές αλλοιώσεις.
• Αρθρίτιδα και άλλα ρευματικά προβλήματα.
• Σοβαρές διαταραχές μνήμης, προσοχής και απώλεια κινήτρων.
• Ψευδαισθήσεις, ξαφνικές εναλλαγές διάθεσης, κατάθλιψη, άγχος, αϋπνία…
• Φλεβική φλεγμονή.
• Λοιμώξεις του δέρματος και των λευκών ιστών.
• Ασθένειες του ήπατος.
• Παθήσεις του αναπνευστικού.

Η ανάγκη ρύθμισης της χορήγησης οπιοειδών

Ο Ιπποκράτης όρισε τα οπιούχα στα κείμενά του κάτω από το λήμμα είναι θεϊκό έργο για να κατευνάζεις πόνους (Είναι θεϊκό έργο να κατευνάσει τον πόνο) . Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να αντικρούσουμε τον σοφό γιατρό θυμίζοντας για άλλη μια φορά ότι είναι καθήκον των επαγγελματιών γιατρών και όχι των θεών να επιτύχουν αυτόν τον στόχο και με τη σειρά τουςΕίναι ευθύνη μας να κάνουμε καλή χρήση αυτών των ουσιών.

Οι εθισμοί σε απομακρύνουν από το πιο σημαντικό: τον εαυτό σου.

Είναι γνωστό ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων που τα καταναλώνουν κατά τη διάρκεια ενός μήνα αναπτύσσουν ανοχή και εξάρτηση. Είναι επίσης γνωστό ότι Από το 1999, η πώληση οπιοειδών έχει τετραπλασιαστεί παγκοσμίως οπότε υπάρχει ανάγκη για κάτι περισσότερο από αυτό

Χρειαζόμαστε επίσης κατάλληλες στρατηγικές από κυβερνήσεις, κρατικούς φορείς και ιατρικά κέντρα.
Επειδή μερικές φορές ένας περιστασιακός πόνος στην πλάτη δεν χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με ένα νόμιμο συνταγογραφούμενο φάρμακο. Ας ψάξουμε για άλλες στρατηγικές .