Ζώντας με προκαταρκτικό άγχος

Το να ζεις με προκαταρκτικό άγχος σημαίνει να μην μπορούμε να αναπνεύσουμε γιατί η αβεβαιότητα και η ανησυχία μας αφαιρούν τον αέρα. Σημαίνει να είσαι θύμα ενός ενοχλητικού μυαλού που εστιάζει στα πιο θανατηφόρα αποτελέσματα. Λίγες εμπειρίες είναι τόσο αναπηρικές όσο το να κολλάμε εξαιτίας αυτής της συνεχούς αγωνίας στην οποία το σώμα και οι σκέψεις μας απειλούνται από φόβο.

Αν μπορούσαμε να περιγράψουμε με απλά λόγια τι είναι το προληπτικό άγχος, θα μπορούσαμε απλώς να πούμε ότι είναι Αυτός ο μηχανισμός μέσω του οποίου το μυαλό προσπαθεί να προβλέψει το μέλλον αναδημιουργώντας μια αρνητική προβολή ενός γεγονότος που δεν έχει ακόμη συμβεί. Γιατί όμως το κάνουμε; Γιατί γινόμαστε μια κοινωνία που μαστίζεται όλο και περισσότερο από αυτό το είδος άγχους;

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα πρέπει να εξετάσουμε δύο πολύ απλές πτυχές που καθορίζουν τους περισσότερους από εμάς. Το πρώτο είναι αυτό αν υπάρχει ένα πράγμα που χρειάζονται σχεδόν ενστικτωδώς τα ανθρώπινα όντα είναι να έχουν τα πάντα υπό έλεγχο. Το δεύτερο είναι ο έντονος φόβος μας για την αβεβαιότητα. δεν το ανεχόμαστε δεν το διαχειριζόμαστε καλά μας ταλαιπωρεί και μας απογοητεύει περισσότερο από όσο νομίζουμε.

Έτσι κοινές πραγματικότητες όπως αντιμετωπίσετε μια συνέντευξη για δουλειά Μια εξέταση, μια ιατρική επίσκεψη ή το απλό γεγονός να αναρωτιόμαστε αν θα μπορέσουμε να πληρώσουμε όλα τα έξοδα τον επόμενο μήνα μας οδηγεί συχνά σε αυτό το νοητικό μονοπάτι όπου αυξάνονται μόνο οι θάνατοι. Προβλέπουμε τα χειρότερα πράγματα και αυτή η ιδέα μας μπλοκάρει και απενεργοποιεί όλους τους πόρους μας που είναι χρήσιμοι για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε πρόκλησης ή στόχου.

Η ανησυχία δεν εξαλείφει τον πόνο του αύριο αλλά εξαλείφει τη δύναμη του σήμερα.

-Corrie ten Boom-

Ζώντας με προκαταρκτικό άγχος: όταν ο φόβος κάνει τα πάντα να καταρρέουν

Οι άνθρωποι περνούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε ένα κατάσταση ανησυχίας. Αυτό από μόνο του δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα, εφόσον οι προαναφερθείσες ανησυχίες αντιμετωπίζονται με τον σωστό τρόπο. Πως; Επενδύοντας ένα επαρκές και ισορροπημένο επίπεδο άγχους για να στρέψουμε αυτό το επίπεδο εγρήγορσης προς όφελός μας, το οποίο συνδέεται επίσης με μια ευέλικτη και θετική νοητική προσέγγιση με την οποία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής.

Τώρα το να το πετύχεις αυτό δεν είναι πάντα τόσο εύκολο. Και δεν είναι επειδή ο εγκέφαλός μας βασίζεται περισσότερο στα ένστικτα παρά στη λογική. Για παράδειγμα, κάτι παρόμοιο σημαίνει ότι όταν αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση αβεβαιότητας η φαντασία μας τείνει να προβλέψει τα χειρότερα. Τέτοιο συναίσθημα αγωνίας διεγείρει αμέσως την αμυγδαλή η περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με το κύκλωμα φόβου που είναι υπεύθυνη για την εκτόξευση ενός ολόκληρου ποταμού φυσιολογικών αποκρίσεων εκκρίνοντας ορμόνες όπως η κορτιζόλη.

Ο λόγος για τον οποίο αναπτύσσονται μόνο ορισμένα άτομα Μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Φύση Υπάρχουν άνθρωποι που ανέχονται νευρολογικά αυτές τις καταστάσεις πολύ χειρότερα από άλλους και κατά συνέπεια αντιδρούν με υψηλό άγχος.

Ζώντας με προληπτικό άγχος: συμπτώματα και χαρακτηριστικά

Το να ζεις με το άγχος δεν είναι να ζεις. Σημαίνει να μένεις κολλημένος σε έναν προθάλαμο όπου το μυαλό εστιάζει στην πρόβλεψη του μέλλοντος, ενώ ψιθυρίζει για τις τρομερές συνέπειες που θα μπορούσαν να συμβούν. Δεν έχει σημασία ποια είναι τα σχέδιά σας, δεν έχει σημασία τι σκοπεύετε να κάνετε σήμερα, αύριο ή τα επόμενα πέντε χρόνια: όλα θα πάνε στραβά.

Αυτό το αίσθημα διαρκούς εγρήγορσης συνοδεύεται από ένα αίσθημα ανασφάλειας και θλίψης– γιατί νιώθουμε ανυπεράσπιστοι – και επίσης θυμού και θυμού γιατί δεν ξέρουμε τι να κάνουμε.

Οι σκέψεις είναι εμμονικές αφθονούν γνωστικές στρεβλώσεις όπου βλέπουμε μια προφανώς μερική πραγματικότητα, έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνει γιατί στρέφουμε το βλέμμα μας προς ένα έντονα αρνητικό μέλλον.

Το να ζεις με προκαταρκτικό άγχος σημαίνει να ζεις με φόβο.Αυτό λοιπόν προϋποθέτει την εμπειρία των πιο ποικίλων σωματικών συμπτωμάτων από τρόμο μέχρι εφίδρωση μέσω πόνου στο στομάχι και ταχυκαρδίας... Συχνά αυτή η ψυχολογική κατάσταση οδηγεί σε κρίσεις πανικού.

Πώς να ζήσετε με προκαταρκτικό άγχος;

Το είπε ο μεγάλος Λατίνος ποιητής Οράτιος οι αντιξοότητες έχουν την ικανότητα να ξαναξυπνήσει ταλέντα που θα παρέμεναν αδρανείς σε περιόδους ευημερίας. Η πραγματικότητά μας και αυτός ο κόσμος στον οποίο βρισκόμαστε συχνά χαρακτηρίζεται από ξαφνικές αλλαγές, πιέσεις από πράγματα που δεν ελέγχουμε και μικρές και μεγάλες δυσκολίες που αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε.

Κανείς δεν μας έμαθε πώς να τα κάνουμε όλα αυτά και ακόμη και ο εγκέφαλός μας δεν φαίνεται να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τόση αβεβαιότητα. Το να φοβάσαι λοιπόν είναι φυσιολογικό. Αλλά το να το αφήνουμε να μας εξουσιάζει εντελώς δεν είναι. Το κλειδί για να ζεις με προκαταρκτικό άγχος και να αποκτήσεις ευημερία είναι να αναλογιστείς τις ακόλουθες πτυχές:

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο το συναίσθημα που νιώθουμε πρέπει να καθορίζει τη συμπεριφορά μας.Το να νιώθεις φόβο και αγωνία για κάτι είναι απολύτως φυσιολογικό. Αποδεχτείτε αυτά τα συναισθήματα, κάντε τα φυσιολογικά αλλά μην τους επιτρέψετε να καθορίσουν τις ενέργειές σας επιτρέποντάς τους να κυριαρχούν στις σκέψεις σας.

• Είμαστε αυτοί που έχουμε τον έλεγχο των σκέψεών μας. Μην αφήνετε λοιπόν το μυαλό σας να περιπλανάται για πολύ στις μαύρες τρύπες όπου ζει ο παραλυτικός φόβος. Οξυγονώστε το μυαλό σας, κάντε τις σκέψεις σας ευέλικτες εστιάζοντας στον εξωτερικό κόσμο για να χαλαρώσετε και να βρείτε ισορροπία στον παρόντα χρόνο. Αυτό που έχει σημασία είναι το τώρα, το αύριο δεν έχει συμβεί ακόμα.

Άλλες συμβουλές

Εξασκηθείτε στον αυθορμητισμό και σπάστε το καλούπι. Τρέφουμε φόβο και αρνητικές σκέψεις όταν μένουμε ακίνητοι όταν η ρουτίνα μας οξειδώνει και ο εγκέφαλος χάνει το κίνητρο να προχωρήσει σε εμμονικές σκέψεις ή μηρυκασμό.

Κινηθείτε, μην νομίζετε, προσπαθήστε να αντιληφθείτε ότι το σώμα σας κινείται με ένα άθλημα που χαλαρώνει το μυαλό σας la Mindfulness και τονώστε την καρδιά συνδέοντας με νέα σχέδια και νέα πρόσωπα.

Συμπερασματικά, όλοι μπορεί να υποφέρουμε από προληπτικό άγχος κάποια στιγμή. Πολλά από τα περιβάλλοντα που αντιμετωπίζουμε συνήθως μπορούν να γεννήσουν αυτόν τον δαίμονα φόβου που καταλήγει να μας παγιδεύει. Το να πέσουμε θύματα αυτών των καταστάσεων δεν μας κάνει πιο αδύναμους. στην πραγματικότητα μας δίνει την ικανότητα να μεταμορφωνόμαστε σε πιο δυνατούς ανθρώπους σε μυαλά που μαθαίνουν να αξιοποιούν νέους πόρους και καλύτερες δεξιότητες για να επιβιώσουν με επιτυχία και ευτυχία.