Αποδεχτείτε τον πόνο για να νιώσετε καλύτερα

Μερικές φορές, όταν πονάμε, το να μην κάνουμε τίποτα είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί να μας ζητήσει κάποιος. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η αποδοχή του πόνου είναι άχρηστη εάν δεν υπάρχει πρόθεση να βρεθεί λύση. Από την άλλη πλευρά, συμπεριφερόμαστε σαν ο πόνος, αντί να τον ακούσουν, να τον αναγνωρίσουν και να τον αποδεχτούν, πρέπει να τον κρύψουν ή να τον αφήσουν στην άκρη γιατί τα επώδυνα και επιβλαβή συναισθήματα είναι απαράδεκτα.

Ξεχνάμε να αναλογιστούμε ότι μέσα μας υπάρχουν συγκρατημένα συναισθήματα που η παρουσία τους δεν κάνει θόρυβο αλλά είναι γεμάτα πληροφορίες. ακούγοντάς τους μας επιτρέπει να τους αναγνωρίσουμε και να μάθουμε να γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Να το θυμάστε αυτό δεν υπάρχουν καλά ή κακά συναισθήματα πράγματι καθένα από αυτά είναι απαραίτητο για να μάθουμε να αποδέχονται τον κόσμο μας και να δείχνουμε τον εαυτό μας όπως είμαστε.

Το να μάθεις να αποδέχεσαι τον πόνο σημαίνει να τον καλωσορίζεις χωρίς να κρίνεις και τελικά να ζεις στο παρόν. Όλα αυτά δεν είναι καθόλου εύκολα και από αυτή την άποψη σε αυτό το άρθρο θα σας μάθουμε να δέχεστε τον πόνο και να τον χρησιμοποιείτε επίγνωση ως εργαλείο για να ζεις στο παρόν.

Οι συνθήκες που αναγκαζόμαστε να ζήσουμε, όσο σκληρές κι αν είναι, έχουν μοναδικό σκοπό να δοκιμάσουμε την ικανότητά μας να τις αντιμετωπίσουμε.

Το να ακούμε και να αποδεχόμαστε τον πόνο είναι μέρος μας

Ακούστε και αποδέχομαι ο πόνος και τα συναισθήματα γενικότερα δεν σημαίνουν να παραιτηθείς από την πραγματικότητα. Η παραίτηση ή η παραίτηση σημαίνει ότι αφήνεις τον εαυτό σου να νικηθεί από την ιδέα ότι δεν μπορείς με κανέναν τρόπο να αντιταχθείς σε αυτό που συμβαίνει. Αντίθετα, το να ακούμε και να αποδεχόμαστε αυτό που νιώθουμε, μας βοηθά να κατανοήσουμε τι συμβαίνει, να το κατανοήσουμε και να το αφομοιώσουμε σαν να ήταν ένα από τα πολλά μέρη του συναισθηματικού μας σύμπαντος.

Κάνοντας αυτό θα μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που διαθέτουν οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας και τα δικά μας γλώσσα εσωτερικός. Να θυμάστε ότι όλα αυτά . Αυτή η ζημιά μπορεί να πολλαπλασιαστεί όταν αναγκάζουμε τον εαυτό μας να μην ακούσει τον πόνο που νιώθουμε.

Θα εκπλαγείτε όταν ανακαλύψετε πόσο καλό είναι να ακούτε τον πόνο. Στη θεραπευτική φάση, όταν οι ασθενείς καλούνται να ακούσουν τα συναισθήματά τους, συχνά επιτυγχάνονται σημαντικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, ένας ασθενής κάποτε εγκατέλειψε την προσπάθειά του να αποφύγει κρίσεις άγχους όταν ένιωσε να έρχονται και με αυτόν τον τρόπο συνειδητοποίησε πώς αυτό ανησυχία καρπός πόνου προήλθε από το θάνατο του γιου της. Μόλις εντοπίστηκε η αιτία, οι κρίσεις μειώθηκαν σε ένταση μέχρι να εξαφανιστούν εντελώς.

Η σοφία που κρύβεται πίσω από τα συναισθήματα θα εμφανιστεί τη στιγμή που θα τα ακούσετε

Η ίδια έννοια που εφαρμόζουμε στο άγχος μας εξυπηρετεί και για άλλα αρνητικά συναισθήματα όπως η λύπη ή ο θυμός. Το να τους αφήσεις δίπλα σου είναι δύσκολο, αλλά είναι το πρώτο βήμα για να μιλήσουν και να σου δώσουν τη δυνατότητα να ακούσεις το μήνυμά τους. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο σας δίνουμε μια απλή ιδέα: αφήστε τα οδυνηρά σας συναισθήματα να μείνουν μαζί σας, ακούστε το μήνυμά τους χωρίς να προσπαθήσετε να το σβήσετε πρόωρα και αν αισθάνεστε αποσταθεροποιημένοι από αυτά, ζητήστε τη βοήθεια ενός επαγγελματία.

Το Mindfulness ως εργαλείο αποδοχής του πόνου

Ένας από τους απλούστερους τρόπους για να αρχίσουμε να ακούμε και να αποδεχόμαστε τον πόνο μας είναι αυτός που υπαγορεύει η επίγνωση. Λάβετε υπόψη ότι το να ακούμε τα συναισθήματά μας είναι πιο εύκολο αν παρατηρούμε το μυαλό μας. Η συνειδητοποίηση του τι σκεφτόμαστε κάθε στιγμή μας επιτρέπει να κατανοήσουμε λεπτομέρειες της συναισθηματικής μας ζωής που διαφορετικά θα αγνοούσαμε.

Αυτή είναι η δύναμη της παρατήρησης: είμαστε σε θέση να επιδιορθώνουμε τα δάκρυα στις εμπειρίες μας μόνο όταν τα παρατηρούμε προσεκτικά χρησιμοποιώντας τις ακουστικές μας δεξιότητες. Επιπλέον, για να έχουμε το μέγιστο όφελος από αυτή την παρατήρηση, πρέπει να την κάνουμε πράξη χωρίς να αποθαρρυνόμαστε από τις εμπειρίες που βρίσκονται μπροστά μας. Για να το κάνετε αυτό μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω τεχνικές:

Ο αναπνοή ως σημείο εκκίνησης και συνάντησης:Η αναπνοή είναι ένας από τους απλούστερους τρόπους πραγματοποίησης της βιωμένης στιγμής. Το να εστιάσετε σε αυτό είναι απαραίτητο για να αρχίσετε να ασκείτε ενσυνειδητότητα. Όταν χάνετε τη συγκέντρωση και επιστρέφετε σε επώδυνες σκέψεις, η εξάσκηση της σωστής αναπνοής θα σας φέρει πίσω στην παρούσα στιγμή.

Όλα γίνονται χειρότερα πριν γίνουν καλύτερα: όταν αρχίζουμε να ακούμε τι νιώθουμε και τι μας συμβαίνει, ο πόνος συχνά αυξάνεται. Ωστόσο, να θυμάστε ότι αυτή η επιδείνωση δεν διαρκεί πολύ και αν τα κάνετε όλα σωστά, θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να νιώσετε ξανά καλύτερα.

Σαρώστε το σώμα σας για να το μάθετε πραγματικά:μας σώμα αποθηκεύει ένα μεγάλο πλήθος πληροφοριών. Η επίγνωση των αισθήσεων και των εντάσεων σας θα μας επιτρέψει να γνωριστούμε καλύτερα απελευθερώνοντας τον εαυτό μας από τα συναισθήματά σας.

Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας και την εμπειρία σας:πολλές φορές είμαστε οι χειρότεροι κριτές του εαυτού μας. Κρίνοντας τις αρνητικές μας εμπειρίες τις καταδικάζουμε και έτσι πολλαπλασιάζουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα. Αυτό που συμβαίνει δεν είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό, απλά συμβαίνει χωρίς να το θέλουμε και δεν υπάρχει τρόπος να το αποφύγουμε. Αποδεχτείτε αυτήν την κρίση και θεωρήστε την μέρος της εμπειρίας γιατί δίνοντάς της αρνητικό νόημα δεν θα σας βοηθήσει.

Τώρα το έχετε διαθέσιμο μια σειρά από όπλα για να αποφύγετε τις σκέψεις, τις αισθήσεις και τα συναισθήματα που σας ενοχλούν. Τώρα μπορείτε να ζήσετε χωρίς να τροφοδοτείτε τον πόνο προσπαθώντας να τον αποφύγετε. Πρέπει να αποδεχτείς τον πόνο και να μάθεις από αυτόν γιατί θα δώσει τις απαραίτητες ενδείξεις για να ξεπεραστεί.