Το να είσαι ο καλύτερος έχει γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους σχεδόν κάθε ανθρώπου στην τρέχουσα κοινωνία στην οποία ζούμε. Ακόμα και ως παιδιά αξιολογούν την απόδοσή μας σε διάφορες δραστηριότητες με αριθμητικούς βαθμούς χωρίς να εξετάζουν αν μας αρέσει αυτό που κάνουμε ή όχι.
Όποιος καταφέρει να είναι δέκα ή εννιά σχεδόν σε όλα γίνεται ο καλύτερος και αυτό του επιτρέπει να τα καταφέρει δίκαια την επιδοκιμασία και το χειροκρότημα των γύρω του.
Κανονικά αυτή η έγκριση από τους άλλους τον κάνει να νιώθει πολύ καλά με τον εαυτό του. Σε ποιον δεν αρέσει να αναγνωρίζονται τα πλεονεκτήματά του και να τον εκτιμούν για όσα έχουν επιτύχει;
Στην απέναντι πλευρά εκείνοι που δεν διαπρέπουν σε αυτό που όλοι πρέπει να είναι καλοί ή πολύ καλοί στο τέλος, προσελκύουν περιφρόνηση των συντρόφων του δασκάλους ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς. Γονείς που μαλώνουν ή τιμωρούν το παιδί τους: έχοντας αποτύχει να είναι το καλύτερο, δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει έγκυρος άντρας.
Γίνετε ο καλύτερος για να αυξήσετε την αυτοεκτίμησή σας
Όταν καταφέρνουμε να είμαστε οι καλύτεροι, συνήθως μας πλημμυρίζει ένα αίσθημα πληρότητας. Το να είμαστε νούμερο ένα αυξάνει την αυτοεκτίμησή μας γιατί, όπως είπαμε και πριν, το να είμαστε στο υψηλότερο σημείο προκαλεί τον θαυμασμό των άλλων καθώς και άλλες θετικές εξωτερικές συνέπειες στις οποίες δίνουμε μεγάλη αξία. Μερικές φορές ακόμη και πάρα πολύ.
Όταν μιλάμε για θετικές εξωτερικές συνέπειες αναφερόμαστε στη φήμη και την επιτυχία χρήματα …στοιχεία στα οποία οι κοινωνίες μας δίνουν αμέτρητη αξία και για τα οποία πρέπει να αγωνιστούμε με νύχια και δόντια e πάση θυσία .
Όλοι θέλουν να είναι οι καλύτεροι σε αυτό που κάνουν γιατί αλλιώς ποιο είναι το νόημα; -αναρωτιόμαστε συχνά-.
Σε αυτό το σημείο Όταν μιλάμε για αυτοεκτίμηση αναφερόμαστε στη δική μας εκτίμηση ή στην αγάπη που τρέφουμε για το άτομο και την ύπαρξή μας . Πολλές φορές συνδέουμε αυτή την αγάπη για τον εαυτό μας με ορισμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά, επομένως δημιουργούμε μια εξαρτημένη αυτοεκτίμηση.
Αγαπάμε και θαυμάζουμε ο ένας τον άλλον αν είμαστε όμορφοι, ψηλοί, αδύνατοι, καλλιεργημένοι, αν έχουμε δουλειά, σύντροφο... να είμαστε οι καλύτεροι σε αυτό που κάνουμε. Μισούμε λοιπόν τον εαυτό μας, λογοκρίνουμε τον εαυτό μας και κακομεταχειριζόμαστε τον εαυτό μας αν δεν έχουμε αυτά που έχουμε παραθέσει.
Για το λόγο αυτό δεν έχει νόημα να θέλει κάποιος να αυξήσει την αυτοεκτίμησή του καταρτίζοντας τον τυπικό κατάλογο των αρετών και των επιτυχιών μου, αφού αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να αγαπάμε περισσότερο τον εαυτό μας.
Το να είσαι ο καλύτερος, ο πιο εργατικός, ο πιο όμορφος, ο πιο συμπαθητικός, ο νούμερο ένα στην κατηγορία απλά βγάζει αέρα. Δεν έχει καμία αξία από μόνο του και είναι λιγότερο χρήσιμο από ό, τι νομίζουμε. γεγονός είναι ότι μας έκαναν να πιστέψουμε ότι το να είμαστε οι καλύτεροι είναι ο πολυτιμότερος στόχος και δυστυχώς σχεδόν όλοι μας το πιστέψαμε.
Δεν το έχεις πια αυτοεκτίμηση επειδή είσαι καλύτερος από άλλο άτομο, τόσο λιγότερο είσαι πιο ευτυχισμένος εξαιτίας αυτού. Αν ήταν έτσι, δεν θα γνωρίζαμε τόσες πολλές περιπτώσεις επιτυχημένοι άνθρωποι με φήμη ελκυστικά χρήματα που ομολόγησαν ότι ήταν πολύ δυστυχισμένοι και των οποίων οι ζωές τελείωσαν με τραγικό τέλος.
Πόσοι διάσημοι αθλητές έχουν καταλήξει στον κόσμο των ναρκωτικών επειδή δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος των δικών τους προσδοκιών και των προσδοκιών των γύρω τους; Πόσοι ηθοποιοί, τραγουδιστές ή καλλιτέχνες έχουν αυτοκτονήσει ή έχουν πεθάνει ως θύματα της δικής τους κακοποίησης;
Τι συνέβη με την πεποίθηση ότι το να είσαι ο καλύτερος θα σε κάνει άτομο με υγιή αυτοεκτίμηση και με τη σειρά του πολύ χαρούμενο;
Το να είσαι ο χειρότερος και ακόμη και να αποδέχεσαι τον εαυτό σου
Το να θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι, όπως έχουμε δει, μας δίνει μόνο μια καλή δόση άγχους. Η κουλτούρα της προσπάθειας να είσαι γυναίκες και άντρες κύρους ή να κερδίζεις τα προς το ζην με ιδρώτα και δάκρυα έχει καταφέρει μόνο να δημιουργήσει ένα πλήθος δυστυχισμένων ανθρώπων. Πνεύματα που θέλουν να φτάσουν σε αυτόν τον υποτιθέμενο αυτοεπιβεβλημένο στόχο που δεν πρέπει να φτάσουν αφού δεν είμαστε υποχρεωμένοι και δεν θα προσθέσει βαθμούς στον βαθμολογικό μας πίνακα ευτυχία .
Εκτός από το άγχος, το να θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι μπορεί να μας κάνει να πέσουμε στη βαθύτερη κατάθλιψη αν δεν είμαστε σε θέση να είμαστε όλα όσα θέλουμε.
Στο τέλος το μόνο που παίρνουμε είναι ότι η ευτυχία μας και η αγάπη μας για τον εαυτό μας υπάρχουν σε συνάρτηση με το εξωτερικό και δεν είναι στοιχεία που δυναμώνουν μέσα μας. Αν θέλουμε να σταματήσουμε να συμμετέχουμε σε αυτή την παράλογη ιδέα, τότε μπορούμε να ξεκινήσουμε αποδεχόμενοι τον εαυτό μας άνευ όρων. Η έγκριση και η αυτοεκτίμηση μπορεί να είναι παρόμοια, αλλά είναι ξεχωριστές έννοιες.
Η υγιής έγκριση δεν εξαρτάται από το να είσαι ο καλύτερος ή ο χειρότερος, ο πιο όμορφος ή ο πιο άσχημος, ο πιο έξυπνος ή όχι. Η έγκριση συνίσταται στο να συμπαθούμε τον εαυτό μας, να αγαπάμε τον εαυτό μας, να φροντίζουμε τον εαυτό μας, να περιποιούμαστε τον εαυτό μας χωρίς να δίνουμε βάρος σε αυτό που είμαστε όπως είμαστε ή σε αυτό που έχουμε πετύχει. Απλώς αγαπάμε ο ένας τον άλλον γιατί είμαστε έγκυροι άνθρωποι από τότε που γεννηθήκαμε.
Τίποτα έξω από εμάς δεν μπορεί να μας φέρει περισσότερη ή λιγότερη αξία ως ανθρώπινα όντα επειδή οι άνθρωποι δεν μετρώνται σύμφωνα με μια ποσοτική κρίση. Δεν έχουμε κριτήριο για να μετρήσουμε την αξία των ανθρώπων Επομένως όλες οι αξιολογήσεις που εκφράζουν για εμάς ή που εκφράζουμε εμείς για τους άλλους είναι προϊόν πολιτισμού: κοινωνικό στοιχείο αλλά όχι πραγματικό.
Σας προσκαλούμε στον ακόλουθο προβληματισμό: φανταστείτε ότι είστε ο χειρότερος σε κάτι - στην εργασία σας στην τάξη σας ποιος κολλάει λιγότερο στην ομάδα φίλων σας - και όμως να νιώθετε πολύ χαρούμενοι και πολύ άνετα. Είναι δυνατόν; Λοιπόν αν με το φαντασία είστε σε θέση να βρίσκεστε σε αυτό το μέρος τώρα μπορείτε να αρχίσετε να κινείστε προς αυτό. Αναμένουμε ότι θα είναι ένα ταξίδι γεμάτο υπέροχες ανακαλύψεις!
