
Ο Τζόκερ είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους ανταγωνιστές στο ευρύ κοινό . Η δημοτικότητά του είναι τέτοια που δεν χρειάζεται πλέον να τον αναγνωρίζουν τον Μπάτμαν: το 2019 έφτασε στον κινηματογράφο με μια ταινία εξ ολοκλήρου αφιερωμένη σε αυτόν και τον οποίο υποδύθηκε ο Χοακίν Φίνιξ.
Υπάρχουν διάφοροι ηθοποιοί που τον υποδύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Ο Χιθ Λέτζερ ξεχωρίζει σίγουρα ανάμεσα σε όλους, του οποίου η ερμηνεία του Τζόκερ του χάρισε ένα μεταθανάτιο Όσκαρ που μεταμόρφωσε τόσο τον ηθοποιό όσο και τον χαρακτήρα σε αληθινά εικονίδια του κινηματογράφου. Άλλες ερμηνείες τεράστιας ποιότητας όπως αυτή του Jack Nicholson δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Ο κινηματογράφος έχει συμβάλει πολύ στο να γίνει η εικόνα του Τζόκερ μυθική και ανεξίτηλα συνδεδεμένη με τον αιώνιο ανταγωνιστή.
Στις τελευταίες τους στιγμές οι άνθρωποι δείχνουν ποιοι πραγματικά είναι. Οπότε κατά κάποιον τρόπο μπορώ να πω ότι γνώρισα τους φίλους σου καλύτερα από εσένα.
-Τζόκερ-
Η εξέλιξη του ανταγωνιστή Τζόκερ
Μέχρι τη δεκαετία του 1940 ο Batman ανήκε στη σειρά Ντετέκτιβ Κόμικς αλλά από εκείνη τη στιγμή ο χαρακτήρας χωρίζει και γίνεται ο πρωταγωνιστής ενός κόμικ που παίρνει το όνομά του. Όπως κάθε υπερήρωας που σέβεται τον εαυτό του χρειαζόταν έναν αντίπαλο και εδώ αρχίζει να διαμορφώνεται η φιγούρα του Τζόκερ, του οποίου η πατρότητα έχει συζητηθεί πολύ. Ο πρώτος Τζόκερ έμοιαζε με τη φιγούρα του Τζόκερ στο πόκερ από την οποία πήρε το όνομά του, είχε λιγότερο περίτεχνο ρόλο και ήταν κοινός εχθρός.
Καθώς περνούσε ο καιρός, η δημοτικότητά του αυξανόταν μέχρι που έγινε βασικό πρόσωπο στα κόμικς του Batman σχεδόν σαν οι δύο χαρακτήρες να ήταν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος : καλό και κακό αχώριστο και αδιάλυτο.

Αυτή είναι η ιδέα που προσπάθησε να μεταφέρει με τη δική του ο καταξιωμένος Βρετανός σκηνοθέτης Άλαν Μουρ Batman: The Killing Joke αποκαλύπτοντας μια οικεία ομοιότητα μεταξύ πρωταγωνιστή και ανταγωνιστή: αν η καλοσύνη του Μπάτμαν δεν είναι τόσο καθαρή, ούτε και η κακία του Τζόκερ. Batman: The Killing Joke γεννήθηκε σε μια περίοδο κρίσης που οι συνήθεις νόμοι της σύνταξης δεν λειτουργούσαν πια, ο γέρος είχε αρχίσει να βαριέται και οι φάρσες του Τζόκερ είχαν σταματήσει να διασκεδάζουν.
Ο Μουρ κατάφερε να κάνει μια ριζική αλλαγή δίνοντας στον Τζόκερ την αληθινή του προσωπικότητα όχι πια ένας επίπεδος και επιφανειακός χαρακτήρας αλλά ένας ανταγωνιστής με τη δική του ουσία. Χάρη στον Μουρ, ο Τζόκερ εγκατέλειψε το ρόλο ενός δευτερεύοντος χαρακτήρα που, αν και μπήκε σε ενδιαφέρουσες πλοκές, παρέμεινε στο παρασκήνιο, περιορίζοντας τον εαυτό του να είναι ένα παράρτημα του Μπάτμαν.
Από εκείνη τη στιγμή, το ενδιαφέρον για τον ανταγωνιστή και το σκοτεινό και μπερδεμένο παρελθόν του, για το οποίο ελάχιστα ήταν γνωστά, αυξάνεται. Η περιέργεια αυξάνεται για έναν χαρακτήρα του οποίου η πραγματική φύση δεν ήταν γνωστή: ήταν πάντα έτσι ή είναι αποτέλεσμα μιας κακής μέρας; Ο Μουρ συγκέντρωσε τα κομμάτια του παζλ που έλειπαν και εντόπισε τα κύρια χαρακτηριστικά της αληθινής προσωπικότητας του Τζόκερ της αιτίας της τρέλας του.
Ποιος είναι ο Τζόκερ;
Η φυσική του εμφάνιση είναι μια πραγματική κοροϊδία του Batman: από τη μια ο σοβαρός, σκοτεινός πρωταγωνιστής με τραγικό παρελθόν. από την άλλη, ο ανταγωνιστής του με μια εκκεντρική και πολύχρωμη κωμική εμφάνιση.
Η φυσική του εμφάνιση που εξηγείται με διάφορους τρόπους στην ιστορία του κόμικ οφείλεται στην πτώση του σε μια δεξαμενή που περιείχε υπολείμματα χημικών που παραμόρφωσαν το πρόσωπό του και έκαψαν το δέρμα του. Κάποιοι συγγραφείς τον απεικονίζουν μακιγιάζ, άλλοι εξηγούν ότι το χρώμα των χειλιών του οφείλεται σε επαφή με χημικούς παράγοντες.

Τρέλα και γοητεία
Δεν υπάρχει καθορισμένο και ξεκάθαρο παρελθόν του χαρακτήρα αλλά μάλλον περισσότερες εκδοχές που τον απεικονίζουν με διαφορετικούς τρόπους διατηρώντας πάντα το αβέβαιο παρελθόν του. Ο Τζόκερ τείνει να φτιάχνει ιστορίες και να τις χειραγωγεί για να πετύχει τον στόχο του όπως ακριβώς συμβαίνει Batman: Mad Love.
Δεν ξέρουμε τι είναι αληθινό και τι ψέμα, αλλά μπορούμε να διαισθανθούμε ένα σκοτεινό παρελθόν και ίσως όχι τόσο διαφορετικό από αυτό του ίδιου του Batman που μαζί με τον σαδισμό του χτίζουν τον ανταγωνιστή που όλοι γνωρίζουμε.
Εξαιρετικά ευφυής, τρελός, χειριστικός, μαστιγωτός σαδιστής... έτσι εμφανίζεται ο Τζόκερ σε όλες τις παραλλαγές του. Η τρέλα είναι στενά συνδεδεμένη με αυτόν τον χαρακτήρα και εμφανίζεται στις σχέσεις του με τους γύρω του όπως και με τη Χάρλεϊ Κουίν: παρόλο που είναι ψυχίατρός του, ερωτεύεται αυτόν και την τρέλα του. Γιατί ο Τζόκερ έχει αυτό το συναρπαστικό κάτι, αυτή την εγωκεντρική και σκληρή ναρκισσιστική αύρα που αναπόφευκτα μας αιχμαλωτίζει.
Το γούστο του για αστεία, η πλάκα του με πράγματα που δεν θα έκαναν κανέναν άλλο να γελάσει, το παιχνίδι του με τη ζωή και τον θάνατο, τα στρεβλά αλλά απίστευτα περίτεχνα και έξυπνα σχέδιά του τον έχουν μεταμορφώσει στον τέλειο ανταγωνιστή. Ο απόλυτος κακός τόσο τέλειος στο αρχέτυπό του που καταφέρνει να μας κάνει να ερωτευτούμε .
Ο κακός
Ακόμη και χωρίς να γνωρίζει το παρελθόν του και παρόλο που ο Μουρ προσπάθησε να θολώσει το καλό και το κακό, η αλήθεια είναι ότι ο Τζόκερ είναι ο τέλειος ψυχοπαθής, ο κακός της λογοτεχνίας ή του κινηματογράφου που έγινε τέτοιος χωρίς λόγο. Χωρίς έναν πραγματικό λόγο που τον οδήγησε σε αυτό το μονοπάτι. Υπάρχουν πολλές εκδοχές και διάφορες προτάσεις αλλά όλες συμπίπτουν στο να σχεδιάσεις έναν κοινωνιοπαθή αδίστακτους που ο μόνος στόχος τους είναι να σκορπίσουν το χάος.
Προσπαθήσαμε να αποδώσουμε στον ανταγωνιστή ό,τι είναι ή δεν μπορεί να είναι ο ήρωας: αν ο Μπάτμαν είναι τάξη, ο Τζόκερ είναι χάος. αν ο Μπάτμαν είναι καλός, ο Τζόκερ είναι κακός... Αλλά η φιγούρα του κακού είναι πολύ πιο περίπλοκη και έχει αναλυθεί σε διάφορους τομείς. οι ερμηνείες των έννοια του ανταγωνιστή είναι τόσο ευρείες που είναι δύσκολο να τις ταξινομήσουμε.

Το αρχέτυπο του ανταγωνιστή εμφανίζεται μέσα σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις διαφορετικής φύσης. ο κακός δεν είναι πάντα χαρακτήρας αλλά μπορεί να γίνει θεσμός ή ομάδα. Τείνουμε να το συνδέουμε με παραμύθια και λαϊκή παράδοση όπου τα αρχέτυπα είναι ξεκάθαρα και οι χαρακτήρες διαμορφώνονται και διαμορφώνονται με βάση αυτά.
Ο Vladimir Propp πραγματοποίησε μια βαθιά μελέτη για τη μορφολογία του παραμυθιού, υποδεικνύοντας 31 κοινά ή επαναλαμβανόμενα σημεία σε όλα τα παραμύθια . Φυσικά μεταξύ αυτών και η παρουσία ενός ανταγωνιστή και η σχέση του με τον ήρωα. Η ανάλυσή του αντικατοπτρίζεται σε όλη την αφήγηση ακόμη και σε πιο εις βάθος έργα, συμπεριλαμβανομένων των κόμικς και του κόσμου του κινηματογράφου.
Η φιγούρα του ήρωα γίνεται ουσιαστική μέσα Σχέδιο Propp . Κάθε ήρωας χρειάζεται έναν ανταγωνιστή ένας χαρακτήρας που προσπαθεί να τον εμποδίσει, να πληγώσει την οικογένειά του, να καταστρέψει τα σχέδιά του και που τελικά συμβάλλει στην κατασκευή και τη μυθοποίηση του ίδιου του ήρωα.
Το μόνο που χρειάζεται είναι μια κακή μέρα για να μετατρέψεις τους καλύτερους σε τρελούς. Τόσο μακριά είναι ο κόσμος από μένα. Μια κακή μέρα.
-Τζόκερ-